Daha ne kadar açık yazabilirim bilmiyorum ama stockholm sendromu bu değil.
Stockholm sendromu sizi üzen bir insana bile bile bağımlı kalmak,bağlı kalmak,ondan ayrılamamak. Bir tutsaklık sendromu. Benimki bu de-ğil. Hani benim hayatımı yaşamıyorsunuz,benim hayatım buraya yazdığım 50-60 satırla sınırlı değil. Adamı ben bıraktım,aşık olsam, tutuklu olsam neden bırakayım? Neden silip atayım. Ayrıldıktan sonra görüştük evet,çoğu zaman benim ona yardım etmem amaçlı,korumam amaçlı. Birazda daha da delirmemesi adına arkadaşlığımı devam ettirdim,o zamanlarda da sevgilim vardı,bunu o da biliyordu. Tamamen 2 arkadaştık yani,her ne kadar münakaşa içinde olsakta arkadaştık. Geçen yıl bu olayları iyice abartmasından doalyı arkadaşlığımızı da kestim bu sebeple gelip bana zarar vermeye kalkınca gidip şikayetçi oldum. Ve bu mart ayına kadar aklıma bilr gelmedi,normal işime stabil hayatıma okuluma devam ettim.
Daha sonra 3.5 hafta önce erkek arkadaşım gelip bana "o olaydan dolayı cezaevine girmiş" dedi ve arkasından bayağı bir saydı. "İyi olmuş,içeri tıkmışsın ş*****" dedi. Hani benim onun ayağına gitme gibi bir durumum yok,olayı öyle bir anlatıyorsunuz ki sanki aşık olmuşum,aşkından tutulmuşum da koşa koşa yanına gitmişim gibi aksettiriyorsunuz,öyle birşey yok. Benim gitme amacım eğer benim yüzümden girdiyse bunun böyle olmaması gerektiğini,böyle olmasını istemediğimi söylemek için gittim,bir nevi vicdan muhasebesi bu. Para da yatırdım,kıyafette verdim. Sevgilim de "için rahatlayacaksa git gör ama x ziyaretçi bölümünde bekliyor de senin başka amaçla geldiğini düşünmesin" dedi. Olayı farklı yöne çeken kendisi,benim unutamadığımı haala aşık olduğumu düşünen de kendisi. Olayların sarpa sarmasına sebep olan da kendisi. O beni arayana kadar aklımda bile değildi,son 1 haftadır eski hayatıma dönmüştüm,kafamdan atmıştım. Yani ben buraya "bana böyle böyle diyor,mektup yazayım mı,en kısa yoldan nasıl sıyırırım?" tarzında bir konu açtım "onu unutamıyorum,ona aşığım,çıkınca beraber olacağız sevgilimden ayrılayım mı?" diye değil. Başlığı da yanlış atmışım.
Ayrıca uyuşturucuya bağımlı olunmadığı sürece karşı değilim,bağımlı olanla zaten ilişkimi keserim,görüldüğü gibi. (6 yıllık ilişkinin son 1 yılında uyuşturucu bağımlısı olmuştu,liseye yeni geçmiştik o zamanlar.)
Bu arada konu içerisinde nerede onu aevdiğime dair bir yazı yazmışım,iddia etmişim onu bana bir alıntılar mısınız? İki kişi arasında kaldım dedim o doğru fakat bu sevme anlamında değil,mektup yazsam sevgilime ihanet olacak,yazmasam çıktığında gelip beni bulacak. Ne yapayım diye yazdım siz ne anlamak isterseniz öyle anlayın,yoruldum artık suçlayıcı iğneleyici konuşmalarınızdan. Sanki sevgili delisiymişim gibi kırıcı yorumlar yapıyorsunuz. Yalnız kalsam benim için kötü birşey olmaz hatta yalnızlığı daha çok severim ama sevgilimi seviyorum,bu 2-3 haftalık bir duygu durumu,bitti gitti aşık olsaydım son 1 haftadır aklımdan çıkmazdı.
