Eşin açısından ne kadar zor bir durum.Ama bazen bu çok zor durumlarla yüzleşip, adil olmak adına kararlı ve güçlü olmak lazım.Belki biraz da acımasız.Açıkçası bence eşine düşen de bu.Bazı yorumlarda sanki anne ve bebek birbirinden çok bağımsız iki şey gibi anlatılmış.Senle ne yaşarlarsa yaşasınlar o torunları falan gibi...Ben kabul etmiyorum böyle bir şeyi.Arkadaşın biri senin annenle eşin küs olsa annenin gelmesini istemese eşin, üzülmez misin demiş, fakat durum bu değil bence.Yani doğum sırasında iki filil gerçekleşiyor; bebek doğuyor-anne doğum yapıyor.İkisi de birbirinden ciddi.Yani sizin doğum yapma olayınızı es geçip bebek doğuyor onlar da görmeli demek yanlış bence.Doğum olayı ve bebeğin ilk günlerdeki sağlığı için öncelikle sizin gönlünüzün hoş tutulması gerek bence, onların değil.Ya aslında sizi de tanımıyorum onları da sizin yazdıklarınızla yorum yapıyorum ne kadar doğruyum bilemiyorum.Benim de bir kayınvalidem var, çok sevdiğim annem de bir kayınvalide.İki tarafından da bakmaya çalışıyorum olaya.Bu insanlar bebeği nasıl sizden farklı bir olgu olarak yorumluyorlar şaşırıyorum.Sizin küs olduğunuz bunca zaman ya bu kız gelinimiz, oğlumuzun eşi , ilerde torunumuz olur şu olur bu olur onlarla birlikte paylaşmak istediğimiz, isteyeceğimiz anlar olur diyip niye yapıcı adımlar atmamışlar ki.Şimdi yumurta kapıya dayandı, bebek doğacak, hoppp biz geliyoruz nasıl diyorlar? Yani 9 aylık hamilelik süresinde anneye ve bebeğe bir yemek olsun, bir gülümsetmek olsun ...katkı sağlamazken doğumu görcez demek hak oluyor mu peki?Sorumluluk meselesinde yoklar, anne bebeği içinde geliştiriyor, büyütüyor, göğüs geriyor piyasada hiç yapıcı adım yok, doğum olacak biz geliyoruz ...Olmuyor bence.Yine de karar sizin.Fakat fikrimce siz ister doğumda ister sonrasında görüşün hiçbir vakit aranız düzelmeyecek, bu çok belli...