İİyiy akşamlar kızlar. Hepinizi kocaman öpüyorum.
Geçmişi okuyamadım ki şimdilik imkansız gibi bişey. 29 Eylül Perşembe günü evde öğlan 15.30 civarında yürüyüş yaparken suyum geldi, hemen eşimi aradım, ardından doktoru aradım, bi sonraki gün yapacaklarımı halledemeden evde kayınvalidemle beraber eşimin gelmesini bekledim.
Eşim eve geldiğinde heyecandan ne yapacağını bilmez durumdaydı, aynı şekilde kayınvalidem donmuş halde bana bakıyordu, neyse hastaneye giderken yolda annem ve babamıda alıp doğruca hastane yolunu tuttuk. Yolda suyum suyum paçalarımdan akmaya devam ediyordu, nasıl bişey anlatamam size. Öğlen 14 gibi yemek yediğimden biraz beklettiler, 17.15 de hazırlanıp ameliyathaneye alındım, bi sürü kişi dolu ameliyathane. Ben genel uyutulacağımı düşünürken yemek olayından dolayı spinal yapılacağını diğer türlü 8 saat beklemem geredktiği söylendi. Hem diyordum ya çok korkuyorum diye dişlerimin bu kadar birbirine zangır zangır çarptığını hatırlamıyorum, hiç istemediğim şekilde sezeryan oldu, ki olurken canım yandı sol tarafımdan demekki tam anlamıyla uyuşturulamadım, o anda iyice panik korku.... En güzel yanı bebeği hemen görmem oldu, ardından dikişler v.s derken odaya gittikten hemen sonra bebiş yanımdaydı.
İsmini bildiklerime teker teker isimleriyle dua ettim, diğerlerine toptan:))))) Sizlere dua etmekten bekar arkadaşlarıma dua etmeyi unutmuşumuş:)))) Sonradan farkettim ama onlarada o zaman ettim.
Şimdi nasılım? Spinal olduğu için baş boyun, kürek kemiği ağrıları yaşıyorum sürekli, dün hastaneden çıktık, eve geldikten sonra bebişin ateşi çok yükseldi, akşam hastanedeydik o yüzden neyseki ateş enfeksiyondan değilmiş hava değişimi dedi doktor, şimdi sarılığı var o yüzden sürekli emzirmek zorundayım, mesai halinde.
Rabbime binlerce kez şükürler olsun, sağ salim bebişi aldım kucağıma. Dİlerim Allahım hepinize ama hepinize hayırlı sağlıklı ömürlü salihli evlatlar verir.
Ben düzeldikçe yazıcam sizlere. Çarçabuk bu kadar yazdım ayrıntıları döndükten sonra konuşuruz. Hepinizi çok ama çok seviyorum.