Mademki bağlanmaktan korkuyorsun o halde cesaretsizsin…
Uçsuz bucaksız sevgilerde hep yalnızlığa mahkûm edileceksin.
Sen ki hayran olduğum büyük adam
Tatminsizliği asıl etrafında ki kalabalık dağıldığında öğreneceksin.
Atıp tutmak kolay gelir bilirim korktuğunu belli etmemek için,
Fakat gün bitip de gece başladığında, tek başınalıkla mücadelede yenileceksin.
Ağır gelecek uykundan sıçradığında sol yanını boş görmek
Nasıl oldu da bu hale geldim diyeceksin
Unutma yaşam denen lütufta her güzelliği yalnız yaşamayı sen seçtin
Ruhun örselenmesin diye, açgözlülüğün de etkisiyle
Elindekileri de gün gelecek teker teker kaybedeceksin
Tükenmez dediğin dostluklar, arkadaşlıklarda çabalarına rağmen bittiğinde
Tarifsiz acıları ister istemez kana kana içeceksin
İvedi bir değişim gerektiğini keşfettiğinde ise
Ne yazık ki çok geç kalmış olduğunu fark edeceksin
Tamah ettiklerin uzaklaşacak batan geminden ilk önce
Onlar aldırmadan kulaç attıkça yüzeye sen derinlerde boğulup gideceksin
Ne dönüp bakan olacak ardına ne de gelmek isteyen seninle
Gördüklerin seni şaşırtmasın böyle olmasını sen istedin
Uzanıp elimi tutmayı aşkla bağlanmayı sen acizlik bildin
Çok görmüyorum sana çünkü bize benim gözlerimle bakmayı beceremedin…
Sayende büyüdüm olgunlaştım fakat yinede senden geçemedim
Eller ne derse desin seni sevmeye devam ettim
Nafileydi kaçmak bende kalıp sensizlikle savaş verdim
Denedim yüreğine sızmayı ama sen hep engelledin
Eğer isteseydin her şeyden vazgeçip yanına gelebilirdim
Nasıl olacağını umursamadan tüm olumsuzluklara göğüs gerebilirdim
Asıl gerçek sendin ve seninle tüm dünyaya meydan okuyabilirdim
Sense tek bir şans bile vermeden benden kaçmayı tercih ettin
Lakin bıraktığın izleri silemedin çünkü buna izin vermedim
Anlamadın anlayamayacaksın bu kalbi sözlerinle mühürledim
Vurgunu ağır olurmuş açık denizlerin bunu da o yeşil gözlerinden mahrum kalınca keşfettim
Artık çok geç, ben aşkı uzak diyarlarda aşka inancı olmayan bir adamdan, senden diledim
Zannettim ki kalbinin karanlık köşelerinde minicik bir parça sevgi kırıntısı bulabilirim
Güzel çirkin ayırt etmeden ne varsa yaşama dair seninle paylaşabilirim
En çok istediğim şeyi senden bir parçayı içimde gururla büyütebilirim
Çok fazlaydı sana göre isteklerim sense hiç birini benimle düşlemedin
Meğer sahteymiş sıcacık sevişlerin, rolünü kusursuz sergiledin
En kötüsü de mucizem sayende kendimden nefret ettim
Marifet sevmekte değil tarafından sevilmekteymiş geçte olsa öğrendim…
.
Uçsuz bucaksız sevgilerde hep yalnızlığa mahkûm edileceksin.
Sen ki hayran olduğum büyük adam
Tatminsizliği asıl etrafında ki kalabalık dağıldığında öğreneceksin.
Atıp tutmak kolay gelir bilirim korktuğunu belli etmemek için,
Fakat gün bitip de gece başladığında, tek başınalıkla mücadelede yenileceksin.
Ağır gelecek uykundan sıçradığında sol yanını boş görmek
Nasıl oldu da bu hale geldim diyeceksin
Unutma yaşam denen lütufta her güzelliği yalnız yaşamayı sen seçtin
Ruhun örselenmesin diye, açgözlülüğün de etkisiyle
Elindekileri de gün gelecek teker teker kaybedeceksin
Tükenmez dediğin dostluklar, arkadaşlıklarda çabalarına rağmen bittiğinde
Tarifsiz acıları ister istemez kana kana içeceksin
İvedi bir değişim gerektiğini keşfettiğinde ise
Ne yazık ki çok geç kalmış olduğunu fark edeceksin
Tamah ettiklerin uzaklaşacak batan geminden ilk önce
Onlar aldırmadan kulaç attıkça yüzeye sen derinlerde boğulup gideceksin
Ne dönüp bakan olacak ardına ne de gelmek isteyen seninle
Gördüklerin seni şaşırtmasın böyle olmasını sen istedin
Uzanıp elimi tutmayı aşkla bağlanmayı sen acizlik bildin
Çok görmüyorum sana çünkü bize benim gözlerimle bakmayı beceremedin…
Sayende büyüdüm olgunlaştım fakat yinede senden geçemedim
Eller ne derse desin seni sevmeye devam ettim
Nafileydi kaçmak bende kalıp sensizlikle savaş verdim
Denedim yüreğine sızmayı ama sen hep engelledin
Eğer isteseydin her şeyden vazgeçip yanına gelebilirdim
Nasıl olacağını umursamadan tüm olumsuzluklara göğüs gerebilirdim
Asıl gerçek sendin ve seninle tüm dünyaya meydan okuyabilirdim
Sense tek bir şans bile vermeden benden kaçmayı tercih ettin
Lakin bıraktığın izleri silemedin çünkü buna izin vermedim
Anlamadın anlayamayacaksın bu kalbi sözlerinle mühürledim
Vurgunu ağır olurmuş açık denizlerin bunu da o yeşil gözlerinden mahrum kalınca keşfettim
Artık çok geç, ben aşkı uzak diyarlarda aşka inancı olmayan bir adamdan, senden diledim
Zannettim ki kalbinin karanlık köşelerinde minicik bir parça sevgi kırıntısı bulabilirim
Güzel çirkin ayırt etmeden ne varsa yaşama dair seninle paylaşabilirim
En çok istediğim şeyi senden bir parçayı içimde gururla büyütebilirim
Çok fazlaydı sana göre isteklerim sense hiç birini benimle düşlemedin
Meğer sahteymiş sıcacık sevişlerin, rolünü kusursuz sergiledin
En kötüsü de mucizem sayende kendimden nefret ettim
Marifet sevmekte değil tarafından sevilmekteymiş geçte olsa öğrendim…
.