20 senelik dostu ile ayrılan var mı ?

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

bitter64

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
26 Kasım 2015
1.916
548
123
Ayrılan var mı diyorum cünkü cidden bagımlılık gibi, sevgiliden beter yani.

Son zamanlarda ruh halim çığrından çıktı lakin o da aynı onun da hayatı zor benim de. Son dönemler sevgilisi olunca hepten kendimi yalnız hissetmiştim bunla ilgili tartıstık birkaç kez.

Neyse konuya geleyim. 8 yasından beri arkadasız herseyi beraber yaptık bugüne dek. suan yasımız 26. cok fikir ayrılıklarımız olsa da hep devam etti bu dostluk ama bazı seyler var içten cıkmayan. Mesela 18 yasındayken benim buhranlar gecirdğim dönemde onun ilk sevgilisi ile yeni üniversitesinde mutlu mesut gecinip beni unutmasıydı ilk orda kırıldım sanıyorum. Bir süre uzaklastık sonra barısmıstık. Sonra yine hep arkadas olduk. Onunda baska arkadası yoktu simdi birkaç yıldır aynı işyerinde calsıtıgı baska arkadası daha var liseden benim kadar hemen hemen yakın oldugu. Yani bana göre şanslı evet. Ben bu süreçte lise dostumu kaybettim. ( kendisi en son beni sevgilisi ile tatil yapmak için kullanmak istemişti. Ben birşey anlattıgımda dinlemiyordu kendini anlatıyordu) Neyse zaten yalnız hissediyorum kendimi son yıllarda fazlasıyla. Bu arkadasımla da uzakalsınca hep panik oluyordum. Bu arada kavga ederiz ama konusuruz hemen . Cumartesi yine tartıstık bukez kendisi sonra konusuruz dedi en son yazmadı etmedi bende yazmıyorum ona konusmuyoruz 3 gündür.

Aslında kendimi sorguluyorum onda affedemediğim ne diye. Bana uymayan seyleri olmustu patronuyla ilişki vs gibi. Bunlar beni sarsmıstı baya lakin yine dostumdur kendi hayatı diyip fikrimi söyleyip çekilmiştim. Şimdi ise birşey begenmiş twitterda bir zorlar iki zorlarım olmadı çeker giderim dostum kardesim de olsa gibisinden bir sözü. Bana kırgın olabilir bende ona kırılıyorum. Son dönem benden yana sorun cıkmıs da olabilir lakin dost dediğim insanla bu kadar kavga normal mi bilmiyorum ikimiz de baskın karakteriz.

Şimdi ben bu kişiyi hayatımdan cıkarmayı göze alamayacak kadar duygusalım cok sey paylastık cocuklugumuz ailelerimiz bir sürü sey. Her an mesajlasan kişileriz. Eminim suan işyerindeki arkadası sayesinde ruh hali benden iyidir. Napmalıyım bilmiyorum yazmak istemiyorum cünkü o en son konsuruz sonra diyendi.

Bu kadar uzun soluklu bir dostlukta siz olsanız ne yapardınız?
 
10 küsür senelik dostum eski sevgilimden ayrıldığım dönemde arkadaşlığımıza nokta koymuştu. Sebepsiz geldiği için kendimi çok suçladım. Ama daha sonra düşündüğümde aslında farklı yollara doğru evrildiğimizi gördüm. Sırf onu kaybetmeyeyim diye aslında bir arkadaşta olmaması gereken özelliklerini kabul ettiğimi fark ettim. Bitiren o oldu ama şu an iyiki hayatımdan çıkmış diye düşünüyorum.
Onca yaşanmışlıktan dolayı gerçekten zor oluyor ama aslında arkadaşınız doğrusunu düşünmüş dostun da kardeşin de olsa sizi zorlayan şeyleri arkada bırakmak gerekiyor.
 
Dogdugumuzdan beri beraber oldugum dostum dedigim kisiyle alti yildir görüsmüyorum.
Malesef toz kondurmadigimiz o dost aslinda senin hoslanmayacagin bir karakter olup senin bunun görmezden geldigini bir gün aladigim gün, uyanmasi güc güzel bir rüya oluyor.
Iyiki de bitti, bambaska bir insanmis, baska türlüsü olamazdi. Arkadasin seni yansitir derler, o beni hic yansitmiyordu.
 
10 senelik arkadaşlığımı bitirdim. Bana zarar vermekten öteye gitmediği için. Benim içinde zor oldu ama bitmesi gerekiyordu.

Gerekiyorsa bitirmek iyidir.



Şuan durum belirsiz yani aslında yazsam konussak normale döner. Ama ben neden özür dileyeyim ki bana alttan alan hep benim diyor eskiden bendim simdi ona döndü napabilirim ki. Bence hiçbir şey tek taraflı dğeil bende alttan alıyorum illaki ama kendimi savunamıyorum bazen kafam cok dagınık. Evet yoruyor bişeyler farkındayım ama hayatımdan cıkarmak cok agır olur gibi geliyor. Çünkü zaten baska arkadasım yok resmen öleisne arkadasları saymazsam.. siz nasıl alıstınız duruma?

yani beni asıl zorlayan zaten buhranlı ruh halim, annemle bile uzaklastım suan hepten kendimi salıcam diye korkuyorum
 

kötü biri demiyorum aslında. bana cok yardımcı olur yanımdadır hep destektir. değer verir. ama bilmiyorum çözemediğim bişey var bu ilişkide .. iten bir şey var.
 
Maviay seni bu durum yormuyo mu artik? Yani bir arkadasim beni takinti haline getirse ben korkarim. Takıntın var. Bir cok konun belli.
Tedavi , tedavi tedavi.

yoruyor.. takıntı da olabilir bilmiyorum kaybetme korkusu olan biriyim ben sırf bu yüzden sevgili edinemiyorum
 
Başka arkadaşınız yoksa yalnız kalma korkunuzu onun üzerinde çok hissettiriyor olabilirsiniz. Bu beni açıkcası soğuturdu.
İnsan bir şekilde her şeye alışıyor. Bir süre yalnız kaldım herkesi uzaklaştırdım kendimden, daha sonra yeni bir arkadaş grubu edindim.
 
kötü biri demiyorum aslında. bana cok yardımcı olur yanımdadır hep destektir. değer verir. ama bilmiyorum çözemediğim bişey var bu ilişkide .. iten bir şey var.

Icgüdelerine birak kendini, birseyle rolmuyorsa olmuyor.
Cok denedim,zorladim kendimi. Ama o baska ben baska. Ki kaziklarini yemekten biktim.
 


aynen öyle yapıyorum onun üzeirne düşüyorum.. yeni arkadaslar evet olabilir ama hiçbiri onun gibi olmayacak ki
 
aynen öyle yapıyorum onun üzeirne düşüyorum.. yeni arkadaslar evet olabilir ama hiçbiri onun gibi olmayacak ki
Yahu neden olmasınki. Böyle kendinizi şartlarsanız takıntı yaparsınız. Bence bu arkadaşınızla olan iletişiminizi zamana bırakın. Öyle sevgili terk eder ayrılır gibi duygusal mesaj bile atmayın. Kendinize yavaş yavaş başka arkadaşlar edinin. Bu dengeyi kurduğunuzda zaten normal bir arkadaşlık düzeyine gelirsiniz. Sadece çocukluğunuzdan beri hayatınızda diye sizde eksik olan duyguları arkadaşınızın tamamlamasını bekleyemezsiniz.
 
ne gibi farklıydınız mesela ?

Beraber cok egleniyorduk fakat hep ben yanina gidiyordum. Hep ben adim atiyordum, kendisini birak tüm gün yatar.
Uyandirma servisi görevi görüyordum.
Cok yavas bir insandi kahvaltisi saatler aliyordu ömrüm beklemekle gecti tabi zorla tutan yok ben istedim. Ama simdi ne gerek vardi biraksaymisim öyle diyorum. Hatalar yapti yaninda oldum, uyardim. Acikladim. Bana ben bilirim dedi basina gelmeyen kalmadi. Beni sattigi insanlardan cok zarar gördü, yine yaninda oldum. Hatta annesi dedi sen böyle dmeissin kizimla ilgili dememistim asla demem de ama orda kirildim benden nasil bu kötülügü bekleyip agzimi yoklarlar.
Yaptigim hicbirseyin önemi yokmus.
Sorunlar yasadigi sevgilisiyle beraberken destek oldum ama sana yaramaz zarar verir dedim, veriyordu cünkü. Ne olursa olsun yanindayim dedim ama o saglikli degil dedim.
Ne oldu o saglikli olmayan sevgili elinden telefonuna kadar aldi,sonrasinda benimle görüsmedi.
Baya bildigin benimle görüsmedi.
Yine de ulasmaya calistim ama en son iste yazdigima karsilik vermedi whatsup da görmezden geldi, iki gün isi vardir diye bekledim ama iste gelinleri cok tilki benimle iletisime gecip bunu ortaya cikardi, aaa bana yazdi sana yazmadi demek dedi ben isi vardir diyince. Neyse iste görüsmüyoruz o olaydan sonra, evlerine gittigimde akraba dolasiyla asla benimle konusmadi da.
Sonuca gelelim o cocukla evlendi cok cekiyor, türlü türlü hastaliklar cikmis stresten kendinde duyuyorum.
Esi gercek anlamda sorunlu biri, sürekli geziyor ama karisina hapis hayati yasatiyor. Ailesiyle dahi görüstürmedi birkac yil, sonrasinda maddi anlamda kizin ailesini sömürdü. Sagi solu belli olmuyor kimse sesini cikaramiyor.
Ben zaten artik gözümün ucuzla dahi bakmam biliyordum bunlarin olacagini, zamaninda dostuna güvenmek yerine onu kiskandigimi düsünüp yapisti o cocuga. Ne diyim artik.
 
Bazen bitirmek istemesen de kendinden bitiveriyor bazı şeyler. 13 yıllık arkadaşım düğün dönemim de hiç arayıp sormadı yardıma ihtiyacın var mı diye.. Sonra sosyal medyadan istemesi olduğunu gördüm hayırlı olsun demedim. Çünkü bir yabancı gibi sonradan öğrendim... Yediğimiz içtiğimiz birdi.. O benim düğünüme geldi, bende onunkine gittim ama aramızdaki bağ kopmuş bunu hissettim. Çok üzücü yıpratıcı oluyor.. Özlüyorum da ama unutulmayan şeyler var
 
Türkçeyi düzgün kullanmayan, ataerkil kalıplardan çıkamamış, derinlemesine tek sohbet edemeyeceğim,alışveriş yapmaktan başka bir amacı olmayan ve gerçekten kendini hiç geliştirmemiş bir çok yakın arkadaşım var. Onunla da yıllardır aramızda güzel bir bağ var,çok şeyler paylaştık falan ama sevgili bulunca anında seni unutan tipte de birisi :) Bizim mazi de yirmi sene falan...
Ben direk kelimelerle arkadaşlığımi bitirmedim ama beni geri çektiğini farkedince onla arama görünmez bir duvar ördüm.
Şimdi Yine arkadaşım ama hayallerimi planlarımı anlatmıyorum artık. Fikir tartışmasına girmiyorum, kaliteli zAman geçirmek gibi bir beklentim olmuyor. Buluşuyoruz arada, havadan sudan bahsediyoruz, kahve içip film izliyoruz. Keyifli zaman geçiriyoruz yetiyor.
Bence siz de komple bitirmeyin. Sonra düğün olur bayram olur , ozlersiniz falan ..
Mesafe koyun, ara sıra buluşun...ayrılacaksaniz da yavaş yavaş ayrılın:)
 

depresyonda olabilirdi o dönem diye düşündüm cünkü yataktan cıkmama yavas hareket etme normal değil.. ama suan mutluysan bosver hakkınızda hayırlısı olmus cnaım
 


baska arkadsları edinmeyi düşündüm hatta bence o da sıkıldı ve düşündü. sevgilisi varken değişmiyorum dese de ben öyle hisettmiyorum yanlıs hissedecek halim de yok .. hemen kapılıyor bana daha az ihtiyac duyuyor. mesela ayrıldı cocuktan benimle 2 dk görüşmek için 1 saat bekledi bu da bana cıkarcılık gibi geldi. yani cok karısık aslında mesela dogumgünümde birsürü hediye aldı bana anlayamıyorum o yüzden bazı seylerii..
 

zaten öyle duygusal mesaj atmıcam da yazıp yazmamakta kararsızım. o benden bekliyor suan ben ondan . belkide biraz kafasını dinlemeli üzülsemde bende öyle yapmalıyım
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…