2008 Kasım Anneleri

julicim yapma böle nolur:1hug:ben kıyamam sanaaa..
ben seni hep neşeli pozitif olarak hayal ediyorum.ölede ol..
herkesi idare etmeye çalışma kuzum.sen hamişsin.bırak onlar seni idare etsin.sat anasını gitsin..sırnaşık şeybebeğinden ve sağlığından başka bişey önemli olmasın senin için..bu zamanlarda ters,agrasif vede bizden beklenmeyen bi şekilde davransak bile yaşasın hamişiz bahanesinin arkasına saklanabiliriz-tatlicadiarzu-
sende böle yap..ben böle yapıyorum..
ben çok pozitif bi ansanımdır..hayatın her anından yaşadığım her şeyden mulu olacak bişeyler çıkarırım.ha olmuyomu olumsuzluklar yaşadığımız..ben okadar çoooooook yaşadımkii..anlatmakla bitmez..ama başedemediklerim içinde bölesi kısmetmiş,herşeyde bi hayır vardır diye kendime telkinlerde bulundum.ve noldu biliyomusun..daha çok mutlu oldum.
unutma hayat bizim hayatımız ama bu hayatta başkalarıda var.ve onları değiştirmeye çalışmak yerine olduğu gibi kabullenmek inan hayatı daha çok kolaylaştırıyo..
kurban olduğum allah bizlere dünyanın en büyük mutluluğunu nasip etti ve onlar hayatımıza girdiği günden beri herşeyin tadı başka, herşey daha güzel görünüyo..
biz hem mutlu ,hem özverili ,hemde mükemmel birer anne olucaz..
hepinize kucak dolusu sevgiler..a.s.:asigim:
 

canım benim biray önce bende buralarda aynısını yazmıştım izine çıkmıştım ve herzaman gidip kalmaya bayıldığım annemin evinde gelmişti üzerime bu sıkıntılar odalar sanki üzerime üzerime yürüyordu kızımla ilgilenmek istemiyordum bu son 4 ayı nasıl geçireceğim diye kafayı yiyordum birden alev basıyordu ve kendimi sokaklara atıyordum inan 1-2 kilo verdim hiçbir şey yiyemiyordum hep ağlıyordum hiçbir ortamda kalmak istemiyordum hele işyerinde çıldırıyordum ben işten eve nasıl gideceğim diye buralarda ağlıyordum arkadaşlarım sağolsun çok yardımcı oldular evdede eşim annem eltim falan herkes bana yardımcı oldu canım sıkıldıkça sokağa attım kendimi ve psikiyatristimi arayıp alabileceğim bir ilaç olup olmadığını sordum bana pasiflora tavsiye etti ve kendini rahatlatana kadar içebilirsin dedi onunla epeyce düzeldim halada alıyorum bu hafta mesela biray sonra tekrar annemde kalmayı denedim ve başardım kızlar 4 akşamdır çok şükür orada sıkılmadan kaldım duvarlar üzerime yürümedi bu akşam evime geçeceğim ondan da biraz heyecanlanıyorum aslında acaba bu seferde evde sıkılırmıyım diye ama bakalım benim durumum tamamen değişikliklere alışamamak adaptasyon sağlayamıyorum ve doğurduğumda da aynısı olmuştu 20 gün kadar sürmüştü geçmişti bu sefer biraz daha uzun sürdü ama şimdilerde fena değilim sizlerde üzülmeyin hepimize oluyor demekki böyle şeyler güzel yavrularımızı evlerimize bir getirsek hayırlısıyla herşey bitecek:))
 
herkese mucuk mucukhihoyyyt öncelikle hale ye çok şaşırdım:1shok: ayol bu ne
biz kız bekliyorduk neyse hayırlısı olsun
polipecim çok güzel yazmışsın seni kutluyorum gerçektenŞeniz
sekreter bakıyorum keyfin yerin de seni seni
kociş seni yakaladı anlaşılankaydirigubbakcemile
 
yine sizin için çalıştım:asigim:

Hamilelikte Göz Yaşlarına Boğulmayın


Hamilelik, bir kadın için hayatının en önemli dönemlerinden biri. Bu dönemde tüm kadınlar fiziksel olduğu kadar, duygusal bir etki içine de giriyorlar. Hamilelikte duygusal gelişim aslında kadının anne olacağı haberini almasıyla başlıyor. Bu dönemde anne adayının kendisine en çok sorduğu soru ``Bu bebek için hazır mıyım?''''. gebelik döneminde anne adayı sadece bebeği dünyaya getirmekle ilgili kaygıları taşıyor, aynı zamanda dünyaya getirdiği çocuğunu nasıl yetiştirmesi gerektiğini, bunun için gerekli enerji ve ekonomik düzeye sahip olup olmadığını da düşünüyor.

Hamile kadın hassastır!

Bebek bekleyen kadınların çoğu, vücutlarındaki değişimin de etkisiyle normal zamanda belki de hiç üzerinde durulmayacak kadar basit bir konuyu büyütebilir, üzülmeyi gerektirmeyen bir olayda gözyaşı dökebilirler.. Bu dönemde gebeler, kendilerinde oluşan bu değişikliğin her ne kadar farkında olsalar da, bir türlü kendilerine engel olamıyorlar.

Giderek vücudunun şekil değiştirdiğini gören gebe kadın, kendini önceleri bu yeni haliyle benimsemekte zorluk çekiyor, eski haline hiç dönemeyeceğini düşenerek endişe duyuyor. Böyle bir zamanda eşlerinin ya da çevrelerindeki insanların kendisini çok çirkin bulduğunu bile düşünerek yersiz kuruntulara kapılıyor. Dolayısıyla hamile kadının arkadaşlarına, ailesine ve en önemlisi eşine önemli görevler düşüyor. Buraa asıl sözümüz beylere! gebelik döneminin her safhasında, eşinize destek olmayı unutmayın!

Aşırı duygusallığa karşı önlemler

Anne adayının öncelikle kendisini meşgul edecek aktiviteleri olmalı. Eğer çalışıyorsa, doktorunun izin verdiği süreye kadar çalışmasını devam etmesinde yarar var. Bunun dışında yorucu olmayan, doktorunun izin verdiği sosyal aktivitelere katılmak, resim yapmak ya da el işleriyle uğraşmak gibi hobileri olması son derece faydalı.

Doğum anını daha rahat geçirmek için gebelik kurslarına katılarak bilgi almak ve yapılan fiziksel egzersizlerle doğuma hazırlanmak da anne adayının kendisini daha iyi ve güçlü hissetmesini sağlayıyor. Böylece anne adayının doğuma karşı korkusu azalıyor.

Anne adayı bu dönemde hissettiği sıkıntıları ailesine ve kendisinden önce doğum yapmış, bu konuda deneyim sahibi arkadaşlarına açmaktan çekinmemeli. Sıkıntıları paylaşmak, dertleşmek ve yaşanan yoğun duyguların normal olduğunu görmek, anne adayını rahatlatıyor.

Doğuma yaklaştıkça bu konuyla ilgili kitaplar okumak ve bu çok özel ana hazırlanmak önemli. Ayrıca gebe kadın doktoruyla da konuşarak, doğum anında yaşayacaklarının aslında hiç de endişe edilir türden duygular olmadığını anlayabilir. Sonuç olarak unutmayın ki aslında doğum ve arkasından gelen annelik, her kadının yaşamak isteyeceği ve bilinçli bir şekilde yaklaşılırsa, büyük mutlulukları beraberinde getiren, kadınlara verilmiş en güzel armağandır!
 

evet canım aynı dediğin gibi aslında olmayan kendimin ürettiğim korkular ben zaten dr.a artık iyice başedemez hale gelince gitmiştim banada bir ilaç vermişti ve 6 ay kullandım terapi ile birlikte çok şükür epeyce iyiydim ama bir aydır üzerime üzerime geliyor mesela düşünüyorum ya şimdi çok sevdiğim ailemden biri ölse ne yaparım hamileyim sakinleştirici bile alamam ben bu acıyla nasıl baş ederim. ya bebeğim doğmadan ölürse ne yaparım ya bombalar patlar bana veya kızıma birşey olursa nasıl dayanırım ya daha aklına gelebilecek ne varsa geliyor aklıma panik atak dönemimde bir ara ne düşünüyordum biliyormusun söyleyeyim de gül benim evimden fatih sultan mehmet köprüsü görünüyor geceleri oraya bakarken ya şimdi bomba ile orayı patlatırlarsa ailem karşıda onlara nasıl ulaşırım ya abuk sabuk ne varsa maşallah hepsi bendeydi şimdi de zaten ya şuan panik atağım gelirse ilaçta alamam ne yaparım diye çok korkuyorum ama bugünlerde pasiflora sayesinde fena değilim ama inan takvim hergün elimde doğuma kaç gün kaldığını gün olarak hafta olarak ay olarak sürekli tekrar tekrar hesaplıyorum artık annem çıldırdı kadın kızım sen tövbe et bir daha sakın hamile falan kalma diyor iyiki ikinci çocuğum yoksa kızım kardeşsiz kalacaktı:))
 
ya bende çok duygusal oldum ya hiç sormayın her helta ağlıyorumsenağlama
eşimde çok üzülüyor:çok üzgünüm: peşimde geziyor ağlarım falan diye:1rolleyes: e hoşumada
gidiyor:asigim: hani bu hamilelik psikolojisi bir de doğum sonrası sendromu var:sm_confused:
onu ne yapsakta def etsek:mymeka: allahım yardım etsin:Saruboceq:
 
Nasıl iyisiniz, nasıl güzelsiniz siz ya. Benim görüştüğüm arkadaşlarım bile bu kadar anlayamazdı sanırım. Zaten saçma gelecek diye insan kimseye anlatamıyor ki bu duyguları. İnsana yalnız olmadığını hissettiriyorsunuz. Öğlen eşim geldi telefonda sesimi öyle bozuk duyunca dayanamamış gelmiş. Onunla oturup konuştuk biraz. Anlatmak paylaşmak iyi geldi. Hem sizinle hem onunla.

Azo ben de pozitif-dim. Fakat şimdi ne oldu neler yaşıyorum bilmiyorum. Sadece atlatmaya çalışıyorum öyle kendi çabamla. Bu şeye benziyor regl olmadan önce geçirilen buhranlar gibi bir şey. O zamanlarda bir günlüğüne olsun aynı şeyleri hissediyordum. Şimdi daha uzun sürüyor.

Neyse bunları düşündükçe insan daha boğuluyor. En azından buradayken konu değiştireyim.

Doğum çantalarından bahsetmişsiniz ya. Bir arkadaşım anlattı bugün. O doğumunu 20 gün önce yapmış hatta şaka yapıyor sanıp eşi bile hastaneye gitmemiş. Üstelik çalışırken iş yerinden gitmiş hastaneye. Bebeğinin hiçbir şeyi de hazır değilmiş. O doğum yaparken annesi hazırlayıp getirmiş her şeyi. Yani bu işler çok kısa bir sürede hallolabilir. Bence çantayı erkenden hazırlayıp, gözünüzün önüne koyup stres olmayın. Gerçi hazır olmaması daha çok stres yapıyorsa en iyisi hazırlayın gitsin :)
 
ya bende 36.haftada falan hazırlayacağım erkenden hazırlarsam hastaneden çıkamam
sürekli gidecekmişim gibi gelir ben daralırım
 
ay kızlar ben bu gece rüyamda kocamın benden başka bir karısı daha varmış o da hamileymiş bizle yaşıyomuş gördüm yaaa...o kadar ağlıyorum ki rüyamda bir uyandım ağlıyorum gerçekten..kocişime sarıldım beni bırakma ne olur diye yalvardım..ay çok kötüydü ..ben onu çok seviyorun yaaa...
 

sen gece popon açık yattın galiba hayrolsun canım bu arada canımı geri aldımyerimseniben
adamı bıktırdın demek ki napsın o da başaka hatun almıştırkaydirigubbakcemile
 
merhaba kizlar herkeze..dün fazla giremedim yakin bi arkadasimdaydim..ik iyil önce bir bebegi olmustu ayy nasil tatli görseniz..daha dün gibiydi ya!bicir bicir neler konusuyor bayildim cocuga..

oda biraz bahsetti dogum cantasindan,ben bir ay kala hazirlamistim dedi..bebek icin gerekli olanlari anne icin gerekenleri filan söyledi..

o anlattikca nasil heyecan oldum kendi kendime,demekki zaman yaklasiyor yani..bu arada benim kücük böcegim hel eliyle hem ayagiyla ayni anda vuruyor..birisi yukaridan birisi göbegimin altindan..elleriyle vurdugu daha sakin,ayaklariyla cok hizli vuruyor..birde bikac kez canimi bile acitti cok
sert vurdu cünkü..

ya bu sabah olmadi ama iki gündür sabah uyandigimda ben göbegim cok aciyor oluyor..acaba üzerinemi yatiyorum diycem ama imkansiz cok sIk uyaniyorum cünkü,yatsam bilirim yani..dün arkadasa sormustum geriliyorya ondandir dedi..bu sabah olmadi ama iki gündür baya canim yandi..ayy cenem düstü gidiyim bisiler yiyim ben..aciktik birasss....


bu arada özlemisim sizi herkeziii coooooook öptük..
 
çilekcim hoşgeldin özlettin kendini canım yaŞeniz
bu arada ben acıktım yaaa ne yesemcokacimcoook
eylülümü yesem kalimeroyumu yoksa juliyi misositososito
 
asortıecım hosgeldın
gozlerımız senı aradı sabahtan berı

ben ıkı satır uyudum da geldım ya
arkama yaslansam uyuyorum bu ne hal anlamadım
derı koltuk uzerınde yarım saat sekerleme yapmısım kı ıyı geldı valla
acıktım sımdı de tabıı

eylulcum arasıra o paranoyalar bende de oluyor da allahtan kocıs sarılınca ıyı gelıyor
sanırım duygu karmasası yasıyoruz
 

hamilleikteki bu kabuslar sonrasindada bi süre devam edicekmis yaa,korkunc bisiy..okuyorum üflüyorum ama yinede görüyorum bende..eylülcüm canim o anda neler hissettigini tahmin edebiliyorum..

bende yaprak dökümündeki sevketi gördüm kapici olmus bi apartmana..rüyamda halini görünce aglamistim,uyandim gözlerimi netrafi islak hem güldüm hemde icimden yine aglmak geldi..
 
çilekcim senin rüyanda güzelmiş :))) bende yaprak dökümünden fikreti görmüştüm tahsinle ayrılıyomuş..::)))hey allahım yeni dönem başlasada izlesek ..

ooo asortik hanımda teşrif etmiş :lepi:
 
ben de cok acıktım yaaa
ısyerındeyım ve canım domateslı makarna ıstıyor annemımı arasam acaba yaa

asortıe benı yeme ben kotu eehhh tuuuu mama ye mama kaydirigubbakcemile3
ya da kocanı ye hazır yanındaymıs :jeyyar:
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…