Bende duygu seli yasadigim bi anda yazdigim anneler gunu yazimi paylasiyim sizlerle..face e de koydum dun..
« Anne » ne demekmis?
« Anne », ne kadar güzel bir sözcükmüş, çok yakin bir zamanda bunu ben de duyacağım canlı olarak, şimdilik ga ga, nen nen gibi hecelerle anlaşıyoruz, bu bile güzel…
Hayatim birden 08.08.09 tarihiyle saat 05.40 ‘da değişti. Teoman’dan öncesi (TO), Teoman’dan sonrası (TS)..O ana kadar bu kelimenin gerçek anlamını bilmediğimi fark ettim..Yaşadıkça öğrendiğim bir şey.. “Anne” ne demek? Ben her gecen gün bunu öğreniyorum.
Anne; günler, haftalar, aylardır suren uykusuzluğa rağmen yinede sabahın 5’inde seninle oynamak isteyen bir çift ele eslik etmekmiş, 1 saat sonra o uyuduğunda uykusuz bir şekilde ise gitmek için yine de hazırlanabilmekmiş, sabretmeyi öğrenmekmiş, hayatındaki tüm bencilliklerden arınmakmış, hayatinin merkezine o küçücük cani koymakmış, attığın her adımda ilk önce onu düşünmekmiş, tam sofraya otururken o ağladığında tabağındaki sıcacık yemeği bırakıp önce onu doyurmak, o doyduktan sonra o buz gibi yemekten bile zevk alabilmekmiş, kendin için alışverişe her çıktığında eve sadece ona ait torbalarla geri dönmekmiş, süpermarkette ilk önce onunla ilgili reyonlara gitmekmiş, o her öksürdüğünde senin ciğerinin acımasıymış, isten koşa koşa çıkıp tüm yorgunluğuna rağmen onu kreşten almaya gelmekmiş ve evde ta ki o uyuyana kadar yine yorulmadan mesai yapmakmış, sonsuz bir özveriymiş, herkes anne olamazmış, istemeden hazır olmadan yapılamazmış, o minicik el yüzüne sevgiyle dokunduğunda o an zamanın durmasıymış, onunla yaşadığın her ilkin, ilk hecenin, ilk donusun, ilk adimin paha biçilmez olmasıymış, o uyurken nefesini dinlemekmiş, oynarken oyuncakları mama sandalyesinden her yere atışında her seferinde bıkmadan tekrar eline vermekmiş, belki de sana çok saçma gelen bir şeye onun çığlık atarak çok sevinişinde, senin de onunla birlikte gülümsemenmiş ellerini onun gibi alkış yapmanmış, hayatta dokunamam dediğin çişinden kakasından terinden sümüğünden salyasından tiksinmemekmiş, birinin yemek yedikten sonra geğirmesine, kaka yapmasına bile sevinmekmiş, kendi saçını taramaya halin kalmasa bile her sabah onu kreşe gitmeden süsleyip püslenmekmiş, kendi geleceğinde önce onun yerini düşünmekmiş, elinden her saniye fotoğraf makinesinin düşmemesiymiş, haftada bir usanmadan acile gitmek saatlerce orada bekleyebilmekmiş, eczacıyla kanka olmakmış, arkadaş sohbetlerinde saatlerce ondan bahsetmekmiş, her kıyafetine uygun emzik almakmış, kendi annenin ve diğer tüm annelerin gerçekten değerini anlamakmış, kısaca yasamadan lafla tarif edilen bir duygu değilmiş, miş miş miş…Daha yaşayıp öğreneceğim çok “miş” olacak bu zor ama güzel görevde…
Bana bu muhteşem duyguyu yaşattığı ve “anne’ kelimesinin gerçek anlamını öğrettiği için oğluma çok teşekkür ederim… İyi ki varsın annecim, iyi ki benim bebeğimsin, Allah sana bir omur boyu sağlık ve mutluluk versin…
Tüm annelerin anneler günü kutlu olsun…