kızlar bebeğim 3 Kasım saat
50 de , 51 cm ve 3470 kg olarak dünyaya geldi...yazabildiim kadarıyla anlatayım size olanları...
2 Kasım da akşam 8 de sancılarım başladı... sabaha kadar bekledim.. sonra ılık bi duş aldım ve 8 de hastanedeydik... sancım yeterliydi ama açılmam yoktu... ister yatış yapalım ister eve git.. bi süre sonra gel dediler.. ben eve gelmeyi tercih ettim.. eve geldik... sancılarım gidere şiddetlendi.. o arada kirli olan mutfak dolaplarımı sildim :) akşam sekizde yine hastanedeydik ve açılmam 5 cm olmuştu sancılarımda sıklaşmıştı ama çok ta dayanılmaz değildi bence...hemen yatışım yapıldı ve sancı odasına alındım... iki kişilik sancı odasında te başımaydım... özel doktorumun olması ilginin fazla olmasına yaradı tabi... önce lavman yapıldı... sonra serum verildi aç olduğumuz için... sonra bişeler yaptılar ama sormadım.suyum henüz gelmediği için suyumu patlattılar... suni sancı verdiler mi onu bile blmiyorum.. son 2 saat sancılar gerçekten çok şiddetlendi.. o an bir daha çocuk yapmayacağımı ve annemin 4 çocuğu nasıl normal doğurduğunu düşündüm.. ve sürekli şükrettim... bu arada ağrı kesciler yapıldı.. dr hanıma ne kadar var diye sorduğumda "çok değil tatlım, maksimum yarım saatin var,, bundan sonra sancın geldikçe brirlikte ıkınıcaz"... duyduğum en güzel şeylerden biri buydu :) artık sancılar geldikçe zaten ıkınma isteği duyuyordum ve her seferinde son gücüme kadar ıkındım.. doğum salonuna alındım sonunda ve 3 -4 defa sıkı bir ıkınmayla doğumu tamamladık.... o an muteşem bişey... gülmek , ağlamak,uyumak,bağırmak hepsini birden yapmak istiyorsunuz ama sadece bomboş gözlerle bebeğinize odaklanıyorsunuz.... kızım doğar doğmaz ağladı.. sadece seyrettim bi ağladım bi güldüm... bir süe bekledikten sonra bebeğin eşini çıkarttılar.. bu sırada da acı hissettim ve sonrasında dikişlerin bazılarında... ama bebek yanı başınızd silinirken hiçbiri önemli olmuyor gerçekten.. bu arada kesi attılar ama hiç hissetmedim çünkü ağrı kesici iğne yapıyorlar .. korkmaya lüzum yokmuş...
dikişlerimiz tamamlandıktan sonra odamıza çıktık.. bebeğim hiç yanımdan ayrılmadı.. hep birlikteydik... yanımda eşimin yengesi bir gece kaldı... 4 kasım akşamı evimize geldik.. ben , bebeğim ve eşim... sadece üçümüz evdeyiz.. böylesi çok rahat oldu kızlar.. evin içinde üstsüz bile dolaşıyorum çok sık emzirdiğim için... dikişlerimde arada acı oluyor ama sonuç olarak normal doğum yapmış olmaktan dolayı çok mutluyum.. normal doğumu yapabilecek olan herkese tavsiye ediyorum
size en önemli tavsiyem gögüs ucu kremini mutlaa ama mutlaka doğumdan önce edinin... pişmen olduğum tek şey önceden kullanmamam oldu gerçekten....
komşum çorba ve yanına da tatlı bişeler yapmış getirmiş... şimdi bişeler atıştırayım.. kız uyanıp memiş istemeden...
doğum yapmış olan tüm arkadaşlara hayırlı olsun diyorum....
bu arada kızımızın adı babasının isteğiyle EZGİ olacak...