Benim hepinizle paylaşmak istediğim bir mesele var; yorumlarınız benim için çok önemli... Mesele şu ki, benim annelik duygularım başlamadı sanırım. Çok fazla sevinemedim doğal olarak... Sizin bebeklerinizi nasıl özlemle beklediğinizi okudukça kendimi daha garip hissediyorum. Benim yaşadığım tek duygu bebeğimle ilgili, koruma duygusu.
Artık bilmeyeniniz kalmamıştır annemi onun yasını tutarken öğrendim, kendim anne olacağımı. Sonra pek de hazırlıklı değildik ebeveyn olmaya. Hesaplamadan, beklemeden oldu; hani şu kazayla olan bebekler vardır ya, öyle işte. İlacı bırakmamın 2. ayında hamile kaldım. Oysa 6 ay hamile kalmazsın demişlerdi. Düşünün ki evleneli 4,5 ay oldu. Çok erken yani...
Son zamanlarda herşey o kadar hızlı gelişti ki hayatımda; kendime dışardan bakabildim sadece. Filmlerde olur hani, biri öyle durur, olaylar; kişiler etrafından hızla geçer. Onun gibi. Sadece dışarıdan baktım... İntihar etmek aklıma gelmedi desem yalan olur. Ama karnımdaki can'a kıyamadığım için yapamadım. Etrafımdaki insanlar sağolsunlar çok anlayışlıydılar, ama güç bulamadım yaşamak için.
Daha da garibi ne biliyor musunuz? Annem gitmeden önce istiyordum bir bebeğim olsun; eşim istemiyordu hiç... Hamile kalınca o birden baba olmaya adapte oldu, ben istediğim halde beceremedim.
Bilmiyorum, belki de ölümü bu kadar yakından görmek incitti beni; bebeğimi de kaybederim diye bağlanmak istemiyor, reddediyor olabilirim.
canımm.. seni senden iyi kimse anlayamaz.. yaşamayan bilmez derler ya... çok haklı duyguların.. anneni desteğini yeni kaybetmişken.. başka bir şeye sevinemiyor olman çok doğal... olsun sen yine erken deme.. hayırlısı böyleymiş de.. Allah belki de sana güç versin hayatta kal kendine zarar vermeyi düşünme diye sana hemen bir bebek hediye etti bilemezsin ki.. hele biraz büyüsün hareket etmeye başlasın belki ozaman çok daha güçlenir annelik duyguların.. sakın kötü şeyler düşünme her şerde bir hayır vardır.. bebeğine sıkı sıkı sarıl ona anneni anlat onunla dertleş artık... eminim sen de çok istiyorsun onu.. ama henüz sevinemiyorsun.. eminim kısa süre sonra send e heyecanla doktor kontrollerini bekliyor olacaksın... :)))
cnm bana doktor sütaşınkini al dedi parça meyveli o. içinde çilek parçaları falan var süper yani. hemde kimyevisi çok az. yada dedi yoğurda meyve soy dedi.
canım doktorunun aç gel demesinin sebebi tam kan sayımı ve idrar tahlili yapılıcak olmasıdır. artık sağlık ocakları gebelik takibi yapıyor. hastane de bilgilerin alınırken dikkat etmişsindir ev adresi de alıyolar ve bağlı bulunduğun sağlık ocağına bildiriyor. sağlık ocağında bi hemşire görevlendiriliyor hamileleler için bu hemşire senin gebelik takibini yapıyo aşıların olucak 20. haftadan sonra ihmal etme bu konuyu sağlık ocakları da baya güzel ilgileniyo 16. haftadan sonra gidip bebeğinin kalp atışını da dinleyebilirsin. ayrıca bebek doğduktan sonra bi takım tahliller ve bebeğin gerekli bütün aşıları ücretsiz yapılıyo. zaten sen doğum yaptıktan sonrada kontrole geliyolar.
eee cnm ben hafta içi çalışıyorum gelseler bile evde kimse yok ki nasıl olacak peki?
ben mi gidiyim acaba bir gün
eee cnm ben hafta içi çalışıyorum gelseler bile evde kimse yok ki nasıl olacak peki?
ben mi gidiyim acaba bir gün
sağlık ocağından aradılar beni tetonoz aşısı için..dr.a söyledim bence ol dedi.. normal birinin bile 10 yılda bir yaptırması gerekiyo.. ben yaptırıyorum dedi..
eee cnm ben hafta içi çalışıyorum gelseler bile evde kimse yok ki nasıl olacak peki?
ben mi gidiyim acaba bir gün
sağlık ocağından aradılar beni tetonoz aşısı için..dr.a söyledim bence ol dedi.. normal birinin bile 10 yılda bir yaptırması gerekiyo.. ben yaptırıyorum dedi..
canım ama tetanoz aşısı için henüz erken 20. haftadan sonra vuruluyo
biliyorum cnm.. arayan kişide öle dedi zaten tşk ederim .)
kızlar folic asit ilacı midenizde yanma ekşime yapıyomu yaa??
Haklısınız, olayları akışına bırakmaktan başka çarem yok sanırım. Elbette çok kızardı bana, hayal kurardı hep, torunla ilgli. Kısmet değilmiş demek ki... Allah'ıma şükürler olsun hiç isyan etmedim, onun cenazesini kaldırmak için İstanbul'a geldiğimde de, vefatını ilk öğrendiğimde de hep dua ettim: "Allah'ım sabır ver, dayanamamaktan korkuyorum". Ben küçükken çok yaramazdım, babam da çok asabiydi, çok bağırırdı bana, annem beni korurdu hep, o yüzden annem gittiğinde "Allah'ım annem beni küçükken babamın gazabından nasıl koruduysa, sen de onu cehennemden koru" diye dua ettim. Hiçbir zaman "neden ben?" demedim. Hiçbir şey acımı anlatamaz. O gittiğinde onunla birlikte bağrımda bir yer de gitti onunla birlikte. Sonuçta "sine" denen yerin nerede olduğunu öğrendim. O yer şimdilik boş... Doğduğu zaman bebeğimi ilk oraya koyacaklar, o zaman dolar inşallah....
sanmıyorum olmaz bence.. bende feci mide sorunları yapıyo.. açıkcası çok sıkı şeklinde devam edemiyorum.. zaten hamilelik öncesi 2,5 ay kullanmıştım..
canım o yer tabiki dolmaz ama bebeğinin gelişi sana umut olucak inan bana. yaşama sebebin olucak annen gibi mükemmel bi anne olucaksın eminim şimdi acın büyük hele bebeğin bi oynamaya başlasın o zaman anlıycaksın bu duyguyu annene layık bi evlat olman için önce bebeğine annen gibi bi anne olman lazım. ve bence senin kızın olucak
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?