Özlemciğim merak etmeni gerektirecek bir durum yok, bu her anne adayının korkusu. hepimiz yaşıyoruz. Akla çok getirmemek lazım. Benim doktorum muayeneleri ayda bire çıkarınca ben de biraz gerildim. Hala 2 hafta var muayeneye ama yapacak birşey yok. Eşini ikna edip ultrasona gidebilirsin bir tek. Bu kadar endişeliysen bu halde kalmanın zararı daha büyük. Ultrasona girip güzel haberler aldıktan sonra artık zihnini serbest bırakmalısın ki bu hissi sürekli yaşamayasın. Ben 8 haftalıkken akşam üstü ultrasona girdim, doktor çok iyi çok güzel dedi, kalp atışlarını dinletti. İlaçların bir kısmını kesti, artık ayda bir görüşeceğiz dedi ve yolladı. Sabahına tuvalette kanamayla karşılaştım. Kendi kendime "Bilge saçmalama, 12 saat önce gayet sağlıklı olan kese 12 saat içinde mi bozulacak, ekstra da hiçbir şey yapmadın, daha önceki lekelenmeler gibi birşey, korkacak birşey yok, sürekli endişe etmenin bir faydası yok, sonu da yok" unuttum öyle birşey olduğunu. Arkası gelmedi pek. Bu arada karnım büyümeye filan devam ediyor diye attım o korkuyu. Hala doktora gitmiş değilim, 2 hafta geçsin giderim diyordum, karnımın büyüdüğünü tespit edince "tamam yok birşey, gitmeyeyim" dedim. Kendini rahatlatacak bir şey bul, ona güven, inan. Bu dua olur, istatistik olur, araştırıp öğrendiğin bilgi olur, ya da benim yaptığım gibi kendinde gördüğün bir değişiklik olur. Ben hep kendi kendime "birşey olması için bir neden yok ki" diyorum, senin için de geçerli. Kötü bir şey olması için bir neden yok ki...