gülben,
çok benzermiş yaşadıklarımız.. operasyon sırasındakiler bile :)) bir aritmi teşhisi hariç sezaryen nedenlerimiz aynı.. neyse şu an ikinizde iyisiniz çok şükür.. geçmiş olsun ve de hayırlı olsun yeniden
bu doğum hikayelerini okumamak lazım yaaa..
salya sümük oldum yine..
nida ve esra allah analı babalı büyütmeyi nasip etsin yavrularınızı.
hepimizde aynı heyecan hep aynı yerde, yavrularımızın doğup da yanımıza
geldikleri an...
yok öyle bir an daha ya...
allah yavrularımızı nazardan saklasın.
bu doğum hikayelerini okumamak lazım yaaa..
salya sümük oldum yine..
nida ve esra allah analı babalı büyütmeyi nasip etsin yavrularınızı.
hepimizde aynı heyecan hep aynı yerde, yavrularımızın doğup da yanımıza
geldikleri an...
yok öyle bir an daha ya...
allah yavrularımızı nazardan saklasın.
evleneli henüz 1 yıl bile olmamıştı bebek kararı aldık. çok mu erken diye düşünürken çift çizgiyi gördük. o andan itibaren aslında çok geç kaldığımızı anladım. o kadar hazırmışım ki onun gelişine................................
Merhaba Teyzelerim,
Size biraz dünyaya gelişimden bahsedeyim.Biz 30 Kasımda doktor amcama gittik o aletle baktı yine bide koca elleriyle annemin karnına bastırdı hep yapıyor bunu kızıyorum ama duymuyor beni….Bende sıkıldım ittirdim annemin kasığına doğru kendimi ama sanırım yanlış bir şey yaptım ki birden 3 tane parmak dürttü beni,(doğumhanedeki hemşire ablaymış) ondan sonrada kesemde ki suda sızıntı oldu sanki,tam ne oldu diye anlamaya çalışırken bu seferde doktor amcamın parmakları dürttü beni bende kızdım daha fazla ittim kendimi annemin kasığına doğru..Ama annem bu durumdan hoşlanmadı ki bir süre sonra beni aniden aldılar annemin karnından..(30 Kasım 18:05) ..Ama ben daha hazırlanmamıştım ki dışarıya çıkmaya ne oluyor ya neden çıktım ben derken başıma ne gelse beğenirsiniz birden bir şelalenin altına soktular beni yapmayın ne oldu derken giydirdiler bir anda aman hiç sevmedim o kıyafetleri çıplak mutluydum ben ama ne yapalım annenin karnındaki koruma hiçbir yerde yokmuş dünyaya gelince üstünü giydiriyorlarmış ki üşüme diye annem beni ne güzel sıcacık tutuyordu..
Sonrasında beni birden aldılar yatağımdan kocaman siyah birşeye doğru ittiler,ağzıma sokuşturdular ya bir dakika ben bu nedir bilmiyorum dememe kalmadı o mis koku geldi burnuma ‘’’annemin kokusu,sütümün kokusu ‘’’ emmeye başladım ama gücüm yetmedi ki çok yoruldum nefes alamaz hale geldim biraz minik doğduğum için birazda hasta olduğum için beni bir kafese koydular ağzıma burnuma hortumlar soktular çok kızdım o ablaya yapma demek istedim ama ben konuşmayı bilmiyorum ki… Annem ilk zamanlarda çok ağladı, beni öyle hasta görünce babamda ilk aldıklarında bayılmış hasta bebeğiniz dediklerinde dayanmamış yüreği ….Öyle böyle derken 10 gün geçti hergün annemle babam görmeye geldi beni.. Sonunda kavuştuk işte annemle 11 Kasım’da çıktım hastaneden.Annemi çok özlemişim hep memesinde kalmak istiyorum oda beni çok özledi ben yokken hep ağlamış kızım kızım diye şimdi geldim onun göğsündeyim ama yine ağlıyor nedenini anlayamadım bir türlü sanırım memesini acıtıyormuşum..Ama ne yapayım çok miniğim,annemin sütü az,çok gelmesi için benim emmem lazımmış hem emdikten sonra memede şekerleme yapmanın kime ne sakıncası olur ki annemde azıcık dayansın mamayı sevmedim ben uyku yapıyor bana ayılamıyorum,hep uyuyorum,3 gün boyunca kakamı da yapamıyorum .Hem anne sütü mis gibi kokuyor ‘’anne kokuyor’’
.Beni annemi çok seviyorum,galiba oda beni…aaaaaa babamı unuttum azıcıkta ondan bahsedeyim sanırım şu kafamdan öpüp devamlı saçlarımın arasına dikenler batıran kişi babam koklayarak öpüyor beni önce kocaman bir nefes sesi geliyor sonrada dikenler batıyor kafama..Sanırım sakalları o dikenler…Şimdilik sesimi çıkarmıyorum çünkü oda beni çok özlemiş öpsün bari ne yapalım….Olsun ben iyileştim hemen 10 günde geldim annemin koynuna siz bilmezsiniz ben miniğim ama çok güçlüyüm çünkü benim annemde çok güçlü…Anlatayım da belki o zaman anlarsınız annemin ne kadar güçlü olduğunu.Annemin içinde bir şey var,sevmedik biz onu,yeniden çıkmış doktorlar biraz riskli görmüş durumunu,bu tekrar olur mu tekrar ürer mi diye telaş oldular.Annem doktorlara gidecek belki de içinde durduğum sıcacık yuva vardı ya annemin karnında onu alacaklar annemden birde üstüme kemoterapi midir nedir ondan görebilirmiş ben pek bilmiyorum bunların ne olduğunu bildiğim tek bir şey var benim annem çok güçlüdür ne olursa olsun beni yalnız bırakmaz asla gitmez yanımdan biz onunla çok uzun yıllar sağlıklı bir şekilde yaşayacağız.Annem bazen bunun aksi olur diye düşünüp korkuyor üzülüyor ağlıyor baktım ki o ağlamaya başladı hemen bende ağlıyorum basıyorum yaygarayı kendini düşünmesin beni düşünsün ki üzülmesin diye…
Şimdilik durum böyle teyzelerim,bize dua edin olur mu biz annemle hepinize dua ediyoruz…
Sevde Lina
not:ne kadar 30 kasımda doğum yapsamda ben hep sizleri aralık anneleri topiğinde okudum o sebepten doğum hikayemizi paylaşmak istedik :))
30/12/2010
saat 10:40
bebegimiz dunyaya geldi!
herkes cok mutlu...
en cokta annesi ve babasi:)..............
gözünüz aydın canım. çok güzel bi doğum olmuş gerçekten. çok kıskandım ama benim doktorum eşimi sokmadı doğuma. ilk doğumda girmişti ve nasıl inanılmaz bi duygu çok iyi biliyorum. tekrar yaşamayı çok isterdim........sevde bebeğe de maşaallah, üzmemiş annesini, kolayca doğuvermiş. hayırlı evlat olsun inş...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?