2010 Aralik Annelerinin Dogum Hikayeleri

haberok .!.:

almiracım çok geçmiş olsun canım.Çok şükür atlatmışsınız..Senin epidrual veya spinal anestezi olma şansın yok muydu diye merak ettim doğrusu..Sıkıntılı olmuş biraz doğumunuz ama geçmiş çok şükür..Dikişlerde iyileşir inşallah biran önce..Allahım sağlıklı,hayırlı uzun ömürler versin bebişine..Kendinide hiç üzme boşuna,geçmiş gitmiş nasıl olsa,bundan sonrasına bak sen,doya doya kokla,besle minik kızını..Bu arada doğduğunda kaç kiloydu?

Genişletmek için tıkla...

names .!.:

merhaba kızlarrr... hikayeme başlıyorum sonunda ... 27 kasım akşamı eşimle kısa bir yürüyüşe çıkmıştık ve o sırada 39 haftamız dolmuştu .. ama bu kısa yürüyüş 3 saate yakın sürdü .. ve pazar sabahı kanamam oldu ... biz de apar topar acile gittik .. ve doğumun tam olarak başlamadığını ve kanamamın yorgunluktan olabileceğiniz söylediler .. o gün biraz da bizden kaynaklı oldupu için üzülmüştüm ama açılmamın da 2 cm olduğunu öğrendim ..ve bebekte doğum kanalına girmek üzereymiş ..pazartesi evde temizliğe devam .. ve son kontroller :)
ve 1 haftadır da kafamda sadece normal doğum var .. başka da bişey düşünemez olmuştum .. herkes kendini bu kadar şartlama demişti ama ben yine de sadece normal doğumu düşünüyordum..
pazartesi akşamı her zamanki gibi saat 23:00 gibi yattık ... eşim de yatar yatmaz .. normal doğuma çok taktığımı ve istersem sezeryana karar verebileceğimi .. son anda bile kararımı değştirebileceğimi .. herkesin sezeryan istediğini ve benim de istersem sezeryan olabileceğimi hatırlatarak bana alternatifleri hatırlatıyordu sezeryan olursam çok fazla üzülmemem ve takıntımı atabilmem için.. canım benim).... bu arada benim bacaklarım da 1 haftadır ufak ufak ağrıyordu .. (annemin doğumları da bacaklarının ağrıması ile oluyormuş )ama ben hem yorgunluk hem de bunun ırsi olması için dua ediyorum .. saat 00:00 gibi yine bacaklarım dahil bi ağrım oldu ... kendi kendime bu ufak sancılar olacak tabi diyorum .. e artık 39 haftam dolmuştu sonuçta ... çok yorgundum bi ara duş alsam mı diye düşündüm .. ama regli ağrılarımın yanında çok önemsiz gelmişti ... uyumuşum...
ve saat 2:50 ; ilk ağrımdan daha fazla bi sancı ki yine bacaklarım dahil ... lavaboya gitmek istiyorum ama kalkamıyorum ... eşimi uyandırdım ve galiba hastaneye gidiyoruz dedim .. dedim demesine de bi yandan da bu mu yani diyorum .. bi ara şimdi olmasın duş almam lazım diye düşünüyorum ... sancılarım için dakika tutmaya karar verdik ... baktım geçen bi sancı yok :) ama bu çokta uzun uzaadıya sürmedi .. çünkü ben yine eşimin yardımı ile kalkıp duş almaya karar verdim .. ve lavaboya gider girmez çok az kanlı suyum geldi... ve artık sancı süresi tutmanın ya da duş almanın mantıksız oldupuna karar verdik . sancım da mola vermişti.. .. ve 3:15 te yola koyulduk .. merdivenleri bile kendim indim .. yani bütün bu anlattıklarım toplam 25 dakika sürmüştü.. arabada bir kez daha sancım oldu ama .. normal normal konuşuyoruz..eşim de annemlere haber verdi.. saat 3:30 da hastanedeyiz. 2 erkek güvenlik görevlisi ve 3 hemşire .. ben glücük atıp şey biiizzzz ... siz anladını zaten diyebildim .. ve hepimiz gülmeye başladık .. beni tekerlekli sandalyeye oturttular .. tam kapının önünde de bir tartı .. bi dakka bi dakka dedim ... tartılmam lazım .. yine kendi kendime kalktım tartıldım ( 52 ile hamile kalan ben 64 kilo idim) ee ne oldu sizce hemşire ve eşim gülmeye başladı .. ve hala herkese en çok bunu anlatır .. beni sancı odasına götürdüler .. yattığımda da yine bu sefer regli sancısı çok cevap veremiyorum .. hızlı hızlı soruları cevaplandırıyorum .. NST vst .. her şey normal ve açılmam 67 cm .. ebe doktorumu raayıp haber verdi... doğuma hazır olunca çağırın demiş .. ve ben 10-15 dk sonra doğuma hazır bir şekilde çataldaydım .. doktorum hemen geliverdi.. sancılarım ufak ufak devam ediyor... bu sancılarımı iyi değerlendirmemi ve ıkınmamı istedi.. bebek doğum kanalına girmemişti henüz .. ıkınıyorum .. başarısız .. ıkınıyorum başarısız .. doktor hiç müdahale etmiyor .. bebğin doğum kanalına girmesini bekliyor.. sonra herkeste denenmeyen bişi .. yerde ıkınmamın rahat olacağını düşündü .. onu da denedim ama bu ıkınmalar da sadece bebeğin doğum kanalına girmesini sağlamak oldu . tek dediğim de normal olacak değil mi ? o sıra doktor böyle giderse szeryan olabilir demez mi .. ( doktorum bu konular da çok doğrucudur yapı gereği) ama ebe kesinlikle yapar diyor , çok cesaretli diyor ş bu kadar cesaretle normal isteyen çok azdır diye yorumlar yapıyor .. hem bana moral oluyor bunlar hem de doktorum bişey diyemiyor .. bu sırada doktorum bi ara dışarı çıktı .. eşime sezeryana bile alabilriiz demiş .. üşünebiliyormusunuz .. 6-7 cm açılma ile gelmişim ..15 dakikacık uraşmışız daha.. dediği alternatif sezeryan .. hayır diyorum normal istiyorum ben . ve daha bir cesaret geliyor.. .kendi kendime yardımsız sadece sözlerle yönlendirerek bebişimizin gelebileceğini düşündü.. çünkü sezeryan ihtimalini dile getiren doktorum bi yandan da dikişsiz doğurman için uğraşıyorum diyor .. ve her sancıyı değerlendir diyor .. ama olmuyor.. sancılarım çok şiddetli değil .. sancımın geldiği anları söyleyin diyorum doktora ki .. söyleyin ki değerlendireyim .. işte kızlar o kadar bi sancıdan bahsediyorum ... sanki sancıyı doktor çekiyor ama ben doğurmaya çalışıyorum olmayacağına karar veriyor ve ebenin karnıma bastırmsını istiyor .. ilk bastırma ve ıkınma başarısız .. meğer ebe kaburgalarıma , yani çok yukarı bastırmış .. ve kızlar ikinci bastırma daha aşapıdan ve son ıkınma bebişimiz dünyaya geliyor saat 4:45... .. yardım edilediği için de 6 - 7 dikiş .. ama normal oldu ya .. ben mutlu .. dikiş acılarını bile duymuyorum .. ama bi ara dikiş atılırken bakmış buşundum .. siz siz olun merak etmeyin .. bi dikişi çok daha fazla hissetmiş oldum ..
bebişim , biriciğim .. bana dikiş atılırken yan yatakta giydirildi .. seyrettim .. ve belkide dikişlerimin acısını onu seyrederek bastırdım ..
yaklaşık 20 dakika sonra bebişim kucağımda babasının yanına getirildik .. işte şimdi tam bir aileydik ... annemler gelmiş .. herkes mutlu .. ben hayal alemi gibi saçmalıyorum .. sanırım vurdukları iğne sadece ağrı kesici değildi ki .. bu kadar.. bi konuşma aldı beni .. odaya kadar susmadım .. kızlar uzun mu oldu bilemiyorum ama .. bu duygu seli ile de konuşmuş ve saçmalamış olabilirim o an .. emin değilim ...
sonuç olarak hastaye varışım ile birlikte doumun bitişi tam 1 saat 15 dakika sürdü .. Allah herkese rahat doğumlar - sağlıklı evlatlar nasip etsin...

Genişletmek için tıkla...

almira85 .!.:

hiç bunlardan bahsetmedi doktorum artık benimde gözüm okadar dönmüştüki hiç aklımada gelmedi yeterki biran önce olsun bitsin herşey diye çok şükür artık sütüm gelmeye başladı ama genede yeterli değil tabiki bu gün kontrole gittik hafif sarılık vardı bebişimde emzirmeye devam dedi doktor benimde dikişlerim iyileşmiş bandajı alındı pansumana gerek yok artık dedi doktorum rahimde toparlanmış baya ikimizide bir daha ki ay çağırdılar tekrar. doğduğun da 3.970 kg. çıktı baş çevresi 38.5 cm boyu da 53 cm çıktı kartına işlendi bu gün ki kontrolde 3.790 çıktı

Genişletmek için tıkla...

karabiber01 .!.:

Julyet canımmm ne kadar zorluu doğumm olmuşş canımm seninkii çünküü normalinn bütünn sancılarınıı çektirmişlerr


sezen senide tebrikk ederimm

ama kızlarr böyle olmuyorr hanii resimlerrr

Genişletmek için tıkla...

karabiber01 .!.:

Julyet canımmm ne kadar zorluu doğumm olmuşş canımm seninkii çünküü normalinn bütünn sancılarınıı çektirmişlerr


sezen senide tebrikk ederimm

ama kızlarr böyle olmuyorr hanii resimlerrr

Genişletmek için tıkla...

Carna81 .!.:

Sinemcim hastayım senin şu soğukkanlı olmana : ) Allahım bana da senin gibi kolay bir doğum nasip etsin.Gerçi cesaretli olman çok önemli.Düşünsene ben epidural yaptıracağım ama yine korkuyorum : )

Canım sen dikişi ve kesiyi hissettin mi? epidural olanların bir kısmı hissediyormuş çünkü.Ya ben nedense sancıdam korkmuyorum, ben doğum anından korkuyorum .(çatal, kesi, dikiş vs.. vs.. )Haa,birde şu açılma falan varmı diye bakıyolar ya peki onda acı hissediyor musun? Epidural aldıktan sonraki süreç daha rahat geçiyor değil mi?

Bu arada unutmadan ; göbek olayın nasıl, indi mi? kaç kilon gitti? bunlarda önemli tabee : )

Genişletmek için tıkla...

gizemli83 .!.:

Merhaba Teyzelerim,

Size biraz dünyaya gelişimden bahsedeyim.Biz 30 Kasımda doktor amcama gittik o aletle baktı yine bide koca elleriyle annemin karnına bastırdı hep yapıyor bunu kızıyorum ama duymuyor beni….Bende sıkıldım ittirdim annemin kasığına doğru kendimi ama sanırım yanlış bir şey yaptım ki birden 3 tane parmak dürttü beni,(doğumhanedeki hemşire ablaymış) ondan sonrada kesemde ki suda sızıntı oldu sanki,tam ne oldu diye anlamaya çalışırken bu seferde doktor amcamın parmakları dürttü beni bende kızdım daha fazla ittim kendimi annemin kasığına doğru..Ama annem bu durumdan hoşlanmadı ki bir süre sonra beni aniden aldılar annemin karnından..(30 Kasım 18:05) ..Ama ben daha hazırlanmamıştım ki dışarıya çıkmaya ne oluyor ya neden çıktım ben derken başıma ne gelse beğenirsiniz birden bir şelalenin altına soktular beni yapmayın ne oldu derken giydirdiler bir anda aman hiç sevmedim o kıyafetleri çıplak mutluydum ben ama ne yapalım annenin karnındaki koruma hiçbir yerde yokmuş dünyaya gelince üstünü giydiriyorlarmış ki üşüme diye annem beni ne güzel sıcacık tutuyordu..

Sonrasında beni birden aldılar yatağımdan kocaman siyah birşeye doğru ittiler,ağzıma sokuşturdular ya bir dakika ben bu nedir bilmiyorum dememe kalmadı o mis koku geldi burnuma ‘’’annemin kokusu,sütümün kokusu ‘’’ emmeye başladım ama gücüm yetmedi ki çok yoruldum nefes alamaz hale geldim biraz minik doğduğum için birazda hasta olduğum için beni bir kafese koydular ağzıma burnuma hortumlar soktular çok kızdım o ablaya yapma demek istedim ama ben konuşmayı bilmiyorum ki… Annem ilk zamanlarda çok ağladı, beni öyle hasta görünce babamda ilk aldıklarında bayılmış hasta bebeğiniz dediklerinde dayanmamış yüreği ….Öyle böyle derken 10 gün geçti hergün annemle babam görmeye geldi beni.. Sonunda kavuştuk işte annemle 11 Kasım’da çıktım hastaneden.Annemi çok özlemişim hep memesinde kalmak istiyorum oda beni çok özledi ben yokken hep ağlamış kızım kızım diye şimdi geldim onun göğsündeyim ama yine ağlıyor nedenini anlayamadım bir türlü sanırım memesini acıtıyormuşum..Ama ne yapayım çok miniğim,annemin sütü az,çok gelmesi için benim emmem lazımmış hem emdikten sonra memede şekerleme yapmanın kime ne sakıncası olur ki annemde azıcık dayansın mamayı sevmedim ben uyku yapıyor bana ayılamıyorum,hep uyuyorum,3 gün boyunca kakamı da yapamıyorum .Hem anne sütü mis gibi kokuyor ‘’anne kokuyor’’

.Beni annemi çok seviyorum,galiba oda beni…aaaaaa babamı unuttum azıcıkta ondan bahsedeyim sanırım şu kafamdan öpüp devamlı saçlarımın arasına dikenler batıran kişi babam koklayarak öpüyor beni önce kocaman bir nefes sesi geliyor sonrada dikenler batıyor kafama..Sanırım sakalları o dikenler…Şimdilik sesimi çıkarmıyorum çünkü oda beni çok özlemiş öpsün bari ne yapalım….Olsun ben iyileştim hemen 10 günde geldim annemin koynuna siz bilmezsiniz ben miniğim ama çok güçlüyüm çünkü benim annemde çok güçlü…Anlatayım da belki o zaman anlarsınız annemin ne kadar güçlü olduğunu.Annemin içinde bir şey var,sevmedik biz onu,yeniden çıkmış doktorlar biraz riskli görmüş durumunu,bu tekrar olur mu tekrar ürer mi diye telaş oldular.Annem doktorlara gidecek belki de içinde durduğum sıcacık yuva vardı ya annemin karnında onu alacaklar annemden birde üstüme kemoterapi midir nedir ondan görebilirmiş ben pek bilmiyorum bunların ne olduğunu bildiğim tek bir şey var benim annem çok güçlüdür ne olursa olsun beni yalnız bırakmaz asla gitmez yanımdan biz onunla çok uzun yıllar sağlıklı bir şekilde yaşayacağız.Annem bazen bunun aksi olur diye düşünüp korkuyor üzülüyor ağlıyor baktım ki o ağlamaya başladı hemen bende ağlıyorum basıyorum yaygarayı kendini düşünmesin beni düşünsün ki üzülmesin diye…

Şimdilik durum böyle teyzelerim,bize dua edin olur mu biz annemle hepinize dua ediyoruz…

Genişletmek için tıkla...

almira85 .!.:

geçen cumartesi kontrolümde bebiş 3.880 kg. çatı muayenesinde 1 cm açılma ve yumuşama çıkınca doktor kilosu fazla aşağıda çok yırtılma olabilir ama önce normal doğumu deniyelim olmazsa sezeryana alıcaz dedi ve perşembe günü bizi çağırdı o günden itibaren içimi bi heyecan sardı annemlere haber verdik.herşeyi planladık perşembe sabahı hastaneye yatıcaktık 7de annemlerde oraya gelicekti direk. eşimde senelik iznine ayrıldı çarşamba günü çok geç geldi bu yüzden o akşam içimizde bi heyecan ben tekrar kontrolüm ediyorum çantaları aman bişi eksik kalmasın falan diye son akşamımız bebişimizle yarın kucağımızda olucak diye bi sevinç. o akşam 11 de yattık 6 da kalkıcaktık ama ben heyecandan 4.30 da dikildim. 5:45 te eşim kalktı hazırlandık ben yatağımı gitmeden hazırlamak istedim geldiğimizde herşey hazır olsun. bebişimiz yatağı zaten hazırdı. abdestimizi aldık sabah namazımızı kıldık 6:45 de yola çıktık 5 dk da hastaneye vardık. doktorum zaten bilgi vermiş personele beni direk doğumhaneye aldılar ama ben annemleri beklemek istiyordum ailenizi sırayla alıcaz müsayit oldukça dediler. doğumhaneye girdik eşimden ayrıldım. oda yukarı çıkıp oda işlemlerimizi ayarlatmış.
hemşireler beni nst ye bağladı bebişimin kalp atışları kulağımda sonra damar yolu açacaklarken bi türlü beceremedi hemşireler sonra birden etraf dönmeye başladı, kulaklarım çınlıyordu birden bi ses kendinize gelin iyimisiniz diye ben kendimden geçmişim tansiyonum şekerim düşmüş bebeğin kalp sesleri yavaşlamış nöbetçi doktoru çağırıyolar acil olarak. ben hala kendime gelemiyorum kalp atışları hala yavaş oksijen maskesi taktılar derin nefes al diyolar bi zaman sonra kendime geldim doktor geldi şekerim düşmüş meyerse. kalp atışlarıda normale döndü ama bende hemşirelerde çok korktu gerçekten de. sabah sabah bizi çok korkuttunuz dediler serum takıldı kendimi toparlamam için bu arada ailem dışarda ama onlara sölememişler meyerse hiç bir şey içersi müsayit olunca sizi alıcaz demişler sadece. kendime gelince lavman yapıldı sonra annemi içeri aldılar annem beni görünce tabi şok oldu. noldu diye yavaş yavaş anlattım heyecan,korku bide aç gel dediği için doktor hepsi birbirine karıştı tabi. saat 8,30 da suni sancı takıldı 9 da doktorum geldi kendisine bilgi verdiler hemen yanıma geldi durumuma baktı sancılarım nst de sık ve kısa olarak başlamıştı ama ben dahalık hissetmiyordum sancının dozunu yükseltelim dedi doktor ben arada kontrole gelicem dedi ve çıktı sonra eşimi aldılar içeri oda panik olmuş biraz kaldı sonra tekrar annem geldi dönüşümlü olarak bu arada saat 10 sancılarım sıklaştı doktor geldi açılmayı kontrole edelim dedi.
çatala çıktım muayene yapıldı açılma yoktu bi takım terimlerle konuşmaya başladılar vajina çıkışı tam olarak normal doğuma uygun değilmiş galiba sonra tekrar sancı odasına alındım yine sancı annem yanımda sancılar giderek sıklaşıyor artık saat 12 de tekrar muayene edildim hala açıklık yok doktor biraz daha takip edelim dedi. tekrar sancı artık ağlıyorum berbat bi adet sancısı giderek sıklaşıyor sancılarım düzene girdi ama açılma yok. ve her sancıda kızım yukarı çıkıyo aşağı inmiyor bi türlü o sırada yan tarafa suyu gelmiş biri geldi ona da sancı taktılar takip ediyolardı. bu arada annem sürekli başımda okuyor bi taraftan yüzümü siliyor ben artık ağrılara dayanamıyorum sürekli ağlıyorum artık bağırmaya başladım. eşimi istemedim o halde görmesin beni diye oda dışarda zavallım ablasıyla babamla bekliyolar. saat 2:40 doktor tekrar geldi tekrar muayene edildim ve hiç bir açıklık yoktu 8,30dan 2,45 e kadar sancı çektim hiç bir değişiklik yok bebeğinde kilosunu göz önüne alarak ben sezeryanı uygun görüyorum sana daha fazla acı çektirmeye gerek yok dedi doktor ben de tamam ama eşimede bilgi verin dedim onuda çağırcam şimdi dedi. tekrar sancı odasına alındım eşimi de içeri aldılar eşim beni o halde görünce şok oldu doktor gerekli açıklamaları yaptı eşimde tamam dedi sonra bizi yanlız bıraktı doktor. eşimde keşke bana daha önce haber verseydin bu kadar ağrıyı çekmendese dedi güçlü ol ben seni bekliycem dedi ve çıktı hemşireler geldi sonda taktılar gerçekten çok acı verici bişiymiş sonda bu arada. doktorum hemen ameliyathaneyi ayarlattı 15 dk içinde hazırdı herşey anestezi uzmanı geldi bazı şeyler sordu evap verdim bu arada sedye getirildi hazırlanıyor koridorda beni aldılar ailem dışarda onların arasından sedyeyle geçerek ameliyathaneye alındım. ameliyathane çok soğuktu gerçekten ameliyat masasına alındım bi sürü erkek arasında önlükle kalınca çok utandım anestezi uzmanı kapalı olduğun için mi çekniyorsun deyince efet dedim. burda bazı şeyleri erkekler yapmak zorunda sen kendinden geçene kadar mahremiyetine herkes saygılı olucak merak etme dedi kollarım bağlandı herşey hazırlandı doktorum geldi herşey çok güzel olucak dedi ve ben gitmişim.
15 dk sonra annemlere yenidoğan bölümünde bebeği görebilirsiniz demişler hepsi çıkmış eşim bi kere görüp bebeği geri dönmüş ben narkozdan çıkamamışım 1.5 saat yoğun bakımda kalmışım. kendime gelmeye başladığım boğazımda bi hortum tıkanıyorum sesleri duyuyorum ama konuşamıyorum sonra hortum çekildi bu sefer boğazımda birşey var öksürüyorum tıkanmışım bana kendine gel iymisin falan deniliyo ama tepki veremiyorum bu arada 2 hemşire başımda amma da nazlıymış uyanamadı diye konuşuyolar hepsini duyuyorum ağlayarak uyanmışım burnum tıkanmış burnumu siliyolar bi zaman sonra başımı sallayabilmeye başladım.
kendime geliyordum anestezi uzmanını duyuyordum iyimisiniz kafa sallıyorum ağrınız var mı yok diye sallıyorum kızım nerde diyorum ama kimse beni duymuyor. arada gözlerimi açıyorum saati gördüm 15 dk falan dışardan sedye bekledim. bu arada ailem beni soruyormuş sedye geldi ameliyathanenin kapısı açıldı eşimi gördüm sadece o bekliyodu kapıda elimi tuttu asansöre bindik kızımız nerde dedim sadece o duydu beni odada bizi bekliyo dedi. odaya geldik herkesi çıkardılar hemşireler beni giydirdiler altıma ped falan takıldı, eşim çiçek almış biri bana bak ne güzel çiçeğin var diyor nasıl bakıcaksam gözümü açamıyorum öbürü kadın canıyla uğraşıyor çiçeği nasıl görsün diyor falan. ailem geldi sonra hemşire bebeğimi karnıma koydu azıyla çenemi yalıyor ama ben hareket edemiyorum gözümü açamıyorum kendime gelemiyorum. sonra gitti hemşireler ailem yanımda herkes beni o halde görünce şok oldu bi türlü cevap veremiyorum kafa sallıyorum sonra sadece annem ve eşim kaldı herkes gitti doktorum geldi iyimisiniz diye kafa sallıyorum. bi zaman sonra biraz daha kendime geldim bebeği emzirmem gerekiyor annem tutuyor hemşire yardım ediyor sütüm yok gelmiyor bebek bi türlü doymuyor. saat 10 a doğru anca açıldım ve konuşabilmeye başladım. sonra hayal meyal hatırladıklarımı soruyorum annemle eşim anlatıyor. ilk gece çok zor geçti dengesiz bi bebek hemşiresi vardı yanımıza gelen eşim gece eve gitti. annemle kaldık bebek sürekli ağlıyor ama benim sütüm gelmiyor zavallı yavrum bi türlü tam doyamadı. ertesi gün biraz daha toparlandım.
sabah kahvaltı olarak sadece 4 büsküvi ve çay verdiler gaz çıkarmam gerekiyormuş habire ilaç verdiler ama bi türlü olmadı. öğlen sadece komposto bu arada bebeği emzirmeye çalışıyorum ama bi türlü yetmiyor. sabah akşam doktorum kontrole geldi. sondam çıkarıldı ayağa kaldırıp yürütmeye başladılar gece eşimde kaldı yanımızda o günkü bebek hemşiremiz farklı geldi ve daha iyiydi bebek bakımında herşeyi anlattı herşeyle ilgilendi. gece bebeğim yine acıkıp doymadı benim sinirlerim iyice bozuldu bebeğimi doyuramıyordum benim yüzümden sürekli ağlıyordu o ağlayınca bende başladım ağlamaya eşimle annem helak oldular ama yok yok. bebek hemşiresi en sonunda hazır mama yaptı ve onunla doyurdular anca bebeğimi. o gece habire gazımı da çıkarmaya çalıştılar hemşireler önemliymiş sabah anca çıktı wc ye de çıkabildim 3. gün artık doktorum bi gün öncesi mesayisi bitmeden gelip pansumanımı kendisi yaptı çünki cumartesi nöbetçi başkasıydı çıkmadan benimle ilgilendi gerekli bilgileri verdi ve salı günü hem ben hem bebişimi kontrole çağırdı. 3.günün sabahıydı dışarda fırtına kayınvaldemler de köydeydiler gece geldiler sabah hemen hastaneye geldiler. artık bu gün çıkıcaktık. hemşire geldi reçetemi getirdi eşim çıkış işlemlerini halletti bizde hazırlandık artık evimize gidiyorduk kızımla doğum belgeleri çıkış belgeleri herşey hazırdı. bizde hazırlandık ve hep beraber evimize geldik. bebeğimi gelir gelmez yatağına koyduk canım hiç yadırgamadı öğleden sonra babamlar geldi kardeşlerimle. herkes bana benzetti bebeğimi çok şükür artık sütümde gelmeye başladı. ama beni en çok kahreden bebeğimi hala tam olarak kucağıma alıp sevememek, dikişler ağrılar geçmediği için bebeğimle ilgilenemedim ilk günlerde ve onu doyuramadım bu beni kahretti gerçekten daha yeni yeni alışıyoruz birbirimize. işte bizim hikayemizde bu

Genişletmek için tıkla...

gizemli83 .!.:

Merhaba Teyzelerim,

Size biraz dünyaya gelişimden bahsedeyim.Biz 30 Kasımda doktor amcama gittik o aletle baktı yine bide koca elleriyle annemin karnına bastırdı hep yapıyor bunu kızıyorum ama duymuyor beni….Bende sıkıldım ittirdim annemin kasığına doğru kendimi ama sanırım yanlış bir şey yaptım ki birden 3 tane parmak dürttü beni,(doğumhanedeki hemşire ablaymış) ondan sonrada kesemde ki suda sızıntı oldu sanki,tam ne oldu diye anlamaya çalışırken bu seferde doktor amcamın parmakları dürttü beni bende kızdım daha fazla ittim kendimi annemin kasığına doğru..Ama annem bu durumdan hoşlanmadı ki bir süre sonra beni aniden aldılar annemin karnından..(30 Kasım 18:05) ..Ama ben daha hazırlanmamıştım ki dışarıya çıkmaya ne oluyor ya neden çıktım ben derken başıma ne gelse beğenirsiniz birden bir şelalenin altına soktular beni yapmayın ne oldu derken giydirdiler bir anda aman hiç sevmedim o kıyafetleri çıplak mutluydum ben ama ne yapalım annenin karnındaki koruma hiçbir yerde yokmuş dünyaya gelince üstünü giydiriyorlarmış ki üşüme diye annem beni ne güzel sıcacık tutuyordu..

Sonrasında beni birden aldılar yatağımdan kocaman siyah birşeye doğru ittiler,ağzıma sokuşturdular ya bir dakika ben bu nedir bilmiyorum dememe kalmadı o mis koku geldi burnuma ‘’’annemin kokusu,sütümün kokusu ‘’’ emmeye başladım ama gücüm yetmedi ki çok yoruldum nefes alamaz hale geldim biraz minik doğduğum için birazda hasta olduğum için beni bir kafese koydular ağzıma burnuma hortumlar soktular çok kızdım o ablaya yapma demek istedim ama ben konuşmayı bilmiyorum ki… Annem ilk zamanlarda çok ağladı, beni öyle hasta görünce babamda ilk aldıklarında bayılmış hasta bebeğiniz dediklerinde dayanmamış yüreği ….Öyle böyle derken 10 gün geçti hergün annemle babam görmeye geldi beni.. Sonunda kavuştuk işte annemle 11 Kasım’da çıktım hastaneden.Annemi çok özlemişim hep memesinde kalmak istiyorum oda beni çok özledi ben yokken hep ağlamış kızım kızım diye şimdi geldim onun göğsündeyim ama yine ağlıyor nedenini anlayamadım bir türlü sanırım memesini acıtıyormuşum..Ama ne yapayım çok miniğim,annemin sütü az,çok gelmesi için benim emmem lazımmış hem emdikten sonra memede şekerleme yapmanın kime ne sakıncası olur ki annemde azıcık dayansın mamayı sevmedim ben uyku yapıyor bana ayılamıyorum,hep uyuyorum,3 gün boyunca kakamı da yapamıyorum .Hem anne sütü mis gibi kokuyor ‘’anne kokuyor’’

.Beni annemi çok seviyorum,galiba oda beni…aaaaaa babamı unuttum azıcıkta ondan bahsedeyim sanırım şu kafamdan öpüp devamlı saçlarımın arasına dikenler batıran kişi babam koklayarak öpüyor beni önce kocaman bir nefes sesi geliyor sonrada dikenler batıyor kafama..Sanırım sakalları o dikenler…Şimdilik sesimi çıkarmıyorum çünkü oda beni çok özlemiş öpsün bari ne yapalım….Olsun ben iyileştim hemen 10 günde geldim annemin koynuna siz bilmezsiniz ben miniğim ama çok güçlüyüm çünkü benim annemde çok güçlü…Anlatayım da belki o zaman anlarsınız annemin ne kadar güçlü olduğunu.Annemin içinde bir şey var,sevmedik biz onu,yeniden çıkmış doktorlar biraz riskli görmüş durumunu,bu tekrar olur mu tekrar ürer mi diye telaş oldular.Annem doktorlara gidecek belki de içinde durduğum sıcacık yuva vardı ya annemin karnında onu alacaklar annemden birde üstüme kemoterapi midir nedir ondan görebilirmiş ben pek bilmiyorum bunların ne olduğunu bildiğim tek bir şey var benim annem çok güçlüdür ne olursa olsun beni yalnız bırakmaz asla gitmez yanımdan biz onunla çok uzun yıllar sağlıklı bir şekilde yaşayacağız.Annem bazen bunun aksi olur diye düşünüp korkuyor üzülüyor ağlıyor baktım ki o ağlamaya başladı hemen bende ağlıyorum basıyorum yaygarayı kendini düşünmesin beni düşünsün ki üzülmesin diye…

Şimdilik durum böyle teyzelerim,bize dua edin olur mu biz annemle hepinize dua ediyoruz…

Genişletmek için tıkla...