doğum yapmayan arkadaşlara cesaret olsun diye yazayım dedim kızımla kavuşma hikayemizi inşallah Allah herkese kolay doğumlar nasip eder...
20 kasımda doktorum daha var bebek inmemiş gününü bekler demişti. 5 aralıktı günümüz. bense rahat rahat çarşı pazar dolaşan bir tip. 22 kasımda acayip kasılmalar başladı doktorum nst istedi, nst de sancılar düzenli başlamış doğum her an olabilir kararı verildi. neyse ben ağrı sancı hissetmiyorum gene gezmelere devam:) 24 kasım sabahı nişan geldi ve ben ağrı beklemeye başladım kasılmalar devam ama ağrı falan yok, ertesi gün oldu kızımın gelmeye niyeti yok doktorumu aradım o da hastaneye gidip bi muayene olmamı söyledi gittik ağrılar düzenli açılmada başlamış yatışımı yapmak istediler ben yatmaya gelmedim dedim:) ben gideyim ağrılarım artınca geleyim dedim güldüler gece saat 3 gibi görüşürüz o zaman dedi ebeler bi kağıt imzalayıp kendi isteğimizle ayrılıyoruz diyip kaçtık eşimle:) ertesi gün oldu hala bişi yok doktoruma gittik o da suda azalma var bebek aşağıda sen bunu doğur artık dedi neyse biz 27 kasım sabahı yine hastaneye yine nst yine muayene açılma 2 cm ağrılar düzenli yatıralım dediler ben yok doktorum gelsin sonra dedim gene kaçmaktı niyetim doktor geldi yatıyosun kaçmak yok artık dedi:))
neyse karar verildi yatışım yapıldı lavman falan sonra açılmayı arttıran fitil ve beklemeye başladım ama ben güle oynaya hiç bir ağrım yok gülesim geliyor stresten ağrısız nasıl doğacak bebeğim diye..saat 1 de fitil verildi saat 5 gibi suyum geldi açılmaya bakıldı 3 cm. ağrılar hafif hafif başladı. ebeler gece saat 3-4 gibi doğum olur dediler, saat 9 da ağrım tavan yaptı ama ben umutsuz açılma daha çok az gece 3 e kadar bu ağrılar nasıl çekilecek derken ıkınma hissi annem ebeyi çağırmış ebe muayene edeyim diyor ben tuvalete gitmem gerek diyorum ebe güldü dedi bu tuvalet değil bi bakayım açılma ne kadar olmuş ve kadın aferin sana dedi açılma 9 cm hemen gidiyoruz bende tarif edilemez bir korku ve heyecan...doğum masasında bir iki ıkınmayla kızım doğdu giydirildi ve dikişler atılırken mis kokulum kollarımdaydı. harika bi duygu kesinlikle tarif edilemez ağlamakla kahkaha atmak arasında bişey ve bir hafiflik sanki o ağrılar hiç olmamış ben o an doğmuşum kızımla birlikte. Allah isteyen herkese bu muhteşem duyguyu yaşatsın...
bebeğim uyurken ancak fırsat buldum arkadaşlar
hamileliğimin en başından beri noırmal doğum istiyorduk eşim de ben de
çünkü sezeryandan aşırı bir korkum vardı ve kendimi hep şartlandırdım
39. haftada kontrolüm vardı doktoruma gittik doktor bebeğimin hala kanala girmediğini haftaya da girmemiş olursa sezeryan olmam gerektiğini söyledi ve ben çok üzüldüm
o kadr yürüyüşe rağmen bebeğim inmiyordu aşağıya
salı günü gittiğimiz doktordan bu haberlerle döndük
benim için tam bir hayal kırıklığıydı
çarşamba günü biraz mutsuzdum eşim beni mutlu etmeye o kadr çabalıyordu ama ben bebeğimi istiyordum artık
çarşamba akşamı nedendir bilmiorum eşimle çok saçma bi nedenden kavga ettik ve o gece küs uyuduk ilk defa
GECE SAAT 3 GİBİ ÇOK AŞIRI AĞRIM OLDU AMA BEN BUNUN SANCI OLDUĞUNU BİLEMEDİM VE 1 SAAT KADR ÇEKTİM DAHA SONRA UYUMUŞUM
sabah eşimi işe yollarken ilk defa ne beni ne bebeğimi öptü karnımdaki kuzumu
helalleşmeden ayrıldık ve ben buna çok bozuldum
yatağa yattım ama uyuyamadım
ara ara eşimi aradım telefonda bile tartıştık ve ben sürekli ağladım sürekli ...
daha sora annemle konuştum sesin çok kötü dedi sanırım sen doğum yapacaksın bugün dedi bana yok artık dedim ben :)
bu arada kk da kızlarla sohbet edioruz ama ben sürekli doğurmak istiorum diyip duruyorum
saat 4 civarı bende yine siddetli bir ağrı yarım saat kadr
bebeğim aşağı inmiş gibi hissediorum göbeğim yayvanlaşmış sanki
aynaya baktım doğururmuyum acaba dedim
acıktım gittim güzel bi yemek yedim
yemek yerken benden bişeler gelio pek önemsemedim akıntıdır dedim
çünkü her seferinde tuvalete koşuyordum kös kös dönüyordum
ayağa kalktım yine geldi
koştum tuvalete
aman Allahımmmm suyum gelmeye başlamışşşş
annemi aradım hemen suyum geldiyse doğum başlamıştır dedi bana
eşimi aradım açmadı bi daha aradım meşgule attı
bi daha aradım açtı bu sefer dedim suyum geldi doğuruorummm:)
eşim panikledi geliorum dedi 20 dk sora ewdeydi
apar topar çıktık ama hiç konuşmuoruz ikimizde panikledik
hastanaye geldik kendi doktoruma ulaşamadık nöbetçi doktor vardı soner bey ben gircem doğumuna dedi korktum önce
sora beni apar topar aldılar doğumahneye eşimle vedalaşamadık bile arkamda kaldı bitanem
doktor çatalda muayenemi yaptı 3 santim açıklık var dedi
lavman yapıldı ardından saat 7 civarı suni sancı verildi
saat 9 civarı çatala aldılar beni 9u 10 geçe açıklık 10 santim olmuştu
ben artık ıkınma hiissiyle boğuşuyorum ebe geldi yavaşça ıkın his gelince dedi
9.20 de doktor geldi baktı bebeğini net görüorum 3 ıkınmada kucağında bebeğin dedi
birinci ıkınmaaaaa güzeeeelll dedi doktor ama nasıl yardımcı oluolar bana
2. ıkınmada istemeden çığlık attım doktor kızdı biraz
son ıkınmamn kendini topla ve başla dedi
ıkınma hiissi gelince nefesimi tuttum çenemi gögsüme yaklaştıdım tüm gücümle ıkındım ve dur dedi doktor içimden bişeyin akıp kaydığını hissettim nası bi rahatlamadır Yarabbim dedimmm :))
bebeğimi gördüm o anda ufacık kuzum çığlık atıyorrrr :))))
annemmm dedim iyi mi bebğim dedim bomba gibi dedi doktor :)
bebğimi götürdüler benim dikişim vardı anestezi verdiler bana canım yanmasın diye
15 dk sora uyandım kzımı istedim hemen getirdiler kuzumu
ağlıyordu beni görünce sustu kuşumm
kucağıma aldım ve bu sefer ben ağlamaya başlladım ne mükemmle bi histir bu
daha sora eşimi istedim doğumhanedeyken
içeri girdi ağlamaya başladı
benim sert kocam yumuşamıştı inamamdım :)
özür diledi daha bi sürü şey söledi gönlşümü aldı yani
dışarda çok üzülmüş beni üzdüğü için çok pişman olmuş:)
işte böyle kızlar...
normal doğum kesinlikle bir mucize
2. çocuğumu yine nıormal istiyorum bu tecrübeyi yaşamak müthiş birşey
dikişlerim de iyileşti artık gayet iyiyiz
sakın normal doğumdan korkmayın
Rabbim bizi bunu yapabilecek donanımla yaratmış
doğum yapacaklara Allah kolaylık versin
Kızlar kızlar bende nihayet doğum hikayemi yazmaya başlıyorum. Gerçi doğurmayan pek kalmadı ama okuyan tüm hamileler iin ilaç niyetine olacak eminim...
15. aralık çarşamba sabahı saat 6 da yatağa girdim. Aralık anneleri bilir,hiç uyuyamıyordum ancak sabaha karşı. uyku ile uyanıklık arası hani ilk adet kanaması geldiğinde hissederiz ya bazen öyle bir şey hissettim ayağa kalktım ve bacaklarımın arasından şakır şakır sular akmaya başladı. Eşime seslendim kalk benim suyum geldi dedim başladım gülmeye :) Doktoru aradım tamam hastaneye geç,orada görüşürüz dedi. Annemi aradım haber verdim. Duşa girdim,saçlarımı düzelttim,eşime bardakları toplattım. Bu arada eşim pc açmış hadi kızlara yaz dedi :) zaten aklımdaydı topiğe yazdım toparlandık çıktık. Sancım falan yok takside muhabbet sohbet,yürüyerek girdim acile doğumhane nerede dedim bizimkilere bekleyin haber veririm dedim ve girdim :) Suratsız gece nöbetçisi bir ebe vardı çatala çıktım muayene etti(bütün sularımızı üzerine sıçrattık oh olsun) açıklık 4 cm doğum başlamış dedi. Salak bana bir şey demeden lavmanı yaptı. Tabi hemen indim tuvalete gittim. Ben uçuyorum zaten epidural alacağım açıklıkta 4 cm oh oh diye :) Neyse sancı odasına girdim tek kişilikti zaten nst ye bağladılar bu arada ebeler nöbet değişimi yaptılar. Bana çok tatlı bir ebe düştü :) Sancılar hafiften gelmeye başladı. Biraz şiddetli adet sancısı diyebiliriz. Ebeyi çağırdım ben epidural alacağım dedim doktoru beklememiz gerekiyormuş. Bu arada ebe dedi ki epiduralde sıkıntı çekiyoruz. Ikınma hissi olmadığı için anne ıkınamıyor üstten bastırmak zorunda kalıyoruz vs. Ben kararsız kaldım. Doktorum geldi muayene etti açılma 6 cm bence epidural alma bak iyisin yaparsın sen kendi sancılarınla dedi. Eşimi çağırdım alsam mı almasam mı diye konuşurken 70 lerde bir sancı geldi canım yandı tabi epidural almaya karar verdim. Anestezi doktoru geldiğinde damar yolu açılıyordu o yüzden tekrar çıkmış ameliyathaneye onu beklerken sancılarım sıklaştı ve zorlamaya başladı. Geldiğinde beni doğumhaneye aldılar belimi olabildiğinde dışarı çıkartmamı istediler. Bu arada sancı gelince onlara durmalarını söylüyor derin nefesler alarak geçiştiriyordum. Batikon sürdü,uyuşturucu iğne vurdu (acımıyor) öncelikle test dozunu verdi ve beklemeye başladık. 5 dk sonra ağrılarım daha azaldı,asıl doz yapıldı. Sonrasında sancıları ilk ufak sancılar kadar hissetmeye başladım. Ancak 30 dk sonra bir şiddetli sancı geldi,midem bulandı biraz istifra ettimSancıları hissettiğimi söyledim ikinci bir doz yapıldı. Bu arada annemler ablam eşim yanıma gelebiliyorlar. Ama hepsini aynı anda almıyorlar. Eşim çıktı annem gelsin dursun yanımda dedim. Ebe muayene etmek istedi. Açılma 10 cm olmuştu,annem gelemeden doğuma aldılar beni. Bacaklarımın üzerine basamadığım için tekerlekli sandalyede güle oynaya doğumhaneye girdim :)Amma velakin sancım yok! E benim sancım yok,hani tuvaletim gelmiş gibi olacaktı dedim,sanırım ikinci dozu aldığım için olmadı. Öyle çıktı çatala elim karnımda sertleşince ıkınacağım. Ebeye çaba göstereceğime dair söz verdim. Başladım karnım sertleştiğinde gücüm yettiğince ıkınmaya. Yüzüm kızardı,göslerim yuvalarından fırlayacak gibi kanımın son damlasına kadar ıkındım.40 dk kadar bu şekilde ıkındım,aralarda ebeyle sohbet ettik saçları görünüyormuş,çok saçı yokmuş vs. Çok yaklaştık güçlüce ıkın dedi ve doktorumu çağırdı. Doktorum şimdi ben ıkın deyince ıkın ve kesme ıkınmayı dur deyincede dur dedi. Derin nefes aldım o son ıkınmayı yaptım,doktorum dur dedi içimden bir şeyler aktı ve bacaklarımın arasından beyaz bir bebek çıktı :)) Göbek bağını kestiler,oğlum ağlamaya başladı :) 2 dk sonra henüz yıkanmadan hasta bakıcı yanıma getirdi çok kısa göstermek için cin gibi lacivert gözleriyle şaşkın şaşkın bakıyordu... Ah kızlar odada yanıma getirip kucağıma verdiklerinde o kadar çok ağladım ki. Tarif edilemez bir şey,benim mi diyorsunuz bu benim mi :))
Allah herkese böyle kolay doğum nasip etsin. Bu arada dikişim var ancak ne kesilirken ne de dikilirken hissetmedim.
merhaba teyzelerim,
size biraz dünyaya gelişimden bahsedeyim.biz 30 kasımda doktor amcama gittik o aletle baktı yine bide koca elleriyle annemin karnına bastırdı hep yapıyor bunu kızıyorum ama duymuyor beni….bende sıkıldım ittirdim annemin kasığına doğru kendimi ama sanırım yanlış bir şey yaptım ki birden 3 tane parmak dürttü beni,(doğumhanedeki hemşire ablaymış) ondan sonrada kesemde ki suda sızıntı oldu sanki,tam ne oldu diye anlamaya çalışırken bu seferde doktor amcamın parmakları dürttü beni bende kızdım daha fazla ittim kendimi annemin kasığına doğru..ama annem bu durumdan hoşlanmadı ki bir süre sonra beni aniden aldılar annemin karnından..(30 kasım 18:05) ..ama ben daha hazırlanmamıştım ki dışarıya çıkmaya ne oluyor ya neden çıktım ben derken başıma ne gelse beğenirsiniz birden bir şelalenin altına soktular beni yapmayın ne oldu derken giydirdiler bir anda aman hiç sevmedim o kıyafetleri çıplak mutluydum ben ama ne yapalım annenin karnındaki koruma hiçbir yerde yokmuş dünyaya gelince üstünü giydiriyorlarmış ki üşüme diye annem beni ne güzel sıcacık tutuyordu..
Sonrasında beni birden aldılar yatağımdan kocaman siyah birşeye doğru ittiler,ağzıma sokuşturdular ya bir dakika ben bu nedir bilmiyorum dememe kalmadı o mis koku geldi burnuma ‘’’annemin kokusu,sütümün kokusu ‘’’ emmeye başladım ama gücüm yetmedi ki çok yoruldum nefes alamaz hale geldim biraz minik doğduğum için birazda hasta olduğum için beni bir kafese koydular ağzıma burnuma hortumlar soktular çok kızdım o ablaya yapma demek istedim ama ben konuşmayı bilmiyorum ki… annem ilk zamanlarda çok ağladı, beni öyle hasta görünce babamda ilk aldıklarında bayılmış hasta bebeğiniz dediklerinde dayanmamış yüreği ….öyle böyle derken 10 gün geçti hergün annemle babam görmeye geldi beni.. Sonunda kavuştuk işte annemle 11 kasım’da çıktım hastaneden.annemi çok özlemişim hep memesinde kalmak istiyorum oda beni çok özledi ben yokken hep ağlamış kızım kızım diye şimdi geldim onun göğsündeyim ama yine ağlıyor nedenini anlayamadım bir türlü sanırım memesini acıtıyormuşum..ama ne yapayım çok miniğim,annemin sütü az,çok gelmesi için benim emmem lazımmış hem emdikten sonra memede şekerleme yapmanın kime ne sakıncası olur ki annemde azıcık dayansın mamayı sevmedim ben uyku yapıyor bana ayılamıyorum,hep uyuyorum,3 gün boyunca kakamı da yapamıyorum .hem anne sütü mis gibi kokuyor ‘’anne kokuyor’’
.beni annemi çok seviyorum,galiba oda beni…aaaaaa babamı unuttum azıcıkta ondan bahsedeyim sanırım şu kafamdan öpüp devamlı saçlarımın arasına dikenler batıran kişi babam koklayarak öpüyor beni önce kocaman bir nefes sesi geliyor sonrada dikenler batıyor kafama..sanırım sakalları o dikenler…şimdilik sesimi çıkarmıyorum çünkü oda beni çok özlemiş öpsün bari ne yapalım….olsun ben iyileştim hemen 10 günde geldim annemin koynuna siz bilmezsiniz ben miniğim ama çok güçlüyüm çünkü benim annemde çok güçlü…anlatayım da belki o zaman anlarsınız annemin ne kadar güçlü olduğunu.annemin içinde bir şey var,sevmedik biz onu,yeniden çıkmış doktorlar biraz riskli görmüş durumunu,bu tekrar olur mu tekrar ürer mi diye telaş oldular.annem doktorlara gidecek belki de içinde durduğum sıcacık yuva vardı ya annemin karnında onu alacaklar annemden birde üstüme kemoterapi midir nedir ondan görebilirmiş ben pek bilmiyorum bunların ne olduğunu bildiğim tek bir şey var benim annem çok güçlüdür ne olursa olsun beni yalnız bırakmaz asla gitmez yanımdan biz onunla çok uzun yıllar sağlıklı bir şekilde yaşayacağız.annem bazen bunun aksi olur diye düşünüp korkuyor üzülüyor ağlıyor baktım ki o ağlamaya başladı hemen bende ağlıyorum basıyorum yaygarayı kendini düşünmesin beni düşünsün ki üzülmesin diye…
şimdilik durum böyle teyzelerim,bize dua edin olur mu biz annemle hepinize dua ediyoruz…
sevde lina
not:ne kadar 30 kasımda doğum yapsamda ben hep sizleri aralık anneleri topiğinde okudum o sebepten doğum hikayemizi paylaşmak istedik :))
Merhaba Teyzelerim,
Size biraz dünyaya gelişimden bahsedeyim.
.......................
not:ne kadar 30 kasımda doğum yapsamda ben hep sizleri aralık anneleri topiğinde okudum o sebepten doğum hikayemizi paylaşmak istedik :))
Merhaba Teyzelerim,
Şimdilik durum böyle teyzelerim,bize dua edin olur mu biz annemle hepinize dua ediyoruz…
Sevde Lina
namescim,canım çok güzel bir doğum geçirmişsin,Allah herkese seninki gibi doğumlar nasip etsin.Yazıyı okurken -konuya şiddetli sancı çekmediğin açıklığını getirinceye kadar- sancıların nerede şiddetleneceğini bekledim durdum. :) Buda ırsi bi durum mu yoksa? Senin adına çok sevindim.Peki o dikişler sonradan seni zorladı mı? Benim korkulu rüyam -ilkinde başıma geldiği için-doğumdan çok sonraki dikiş acısıİnşallah yaşamayız.
Ailenle birlikte bir ömür boyu sağlık,huzur,mutluluk diliyorum canım..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?