2010 Mart Anneleri Günlüğü

Canım oğlum, Yiğitim,

10 Temmuz sabahı senin içimde olduğunu öğrendiğimde çok ağladım, babana kızdım, bağırdım. Seni hiç istemiyordum... Sen de beni istemezsen giderim dedin ve benden ayrılmaya çalıştın. Senin o minicik kalbini görene kadar seni istemiyordum... Üzgünüm... Ama şimdi canımdan bir parça olduğunu düşündükçe duygulanıyorum. Şimdi de kendime kızıyorum. Biliyorum oğlum, seni çok üzdüm ama bunu telafi etmek için elimden geleni yapıyorum.


Sık sık rüyalarıma girdin, seninle oynadık güldük. Doktor Mustafa seni her gösterdiğinde oradan ayrılmak istemedim. Çok bağlandım sana...


15 hafta geçti seninle tanışalı... Hayatımın alt üst olacağını düşünürken her şey çok güzel oldu. Seni istemezken sana çok ihtiyacım olduğu bir anda gelmişsin. Zor günlerimde geldin... Şimdi sen olmasan belki de bambaşka bir hayatın içinde olacaktım...


Büyüdükçe büyüyorsun yavrum. Sen büyüdükçe annen daha da büyüyor. Sadece bunun için kızıyorum sana. (bir de her hafta iğne yerken kızmıştım) Tekmelerin bile hoşuma gidiyor. Şimdiden seninle oynaması öyle güzel ki... Doğacağın günü sabırsızlıkla bekliyorum...


Canımsın...


Seni seviyorum...
 
Allah kucağına almayı nasip etsin, ben 2009 mart annesiyim... çok duygulandım okurken yazdıklarını , kendi hamileliğim geldi aklıma, çok güzel duygular bunlar, tarifsiz karşılıksız...çok zor herşey hayatın alt üst olacak evet ama inan bana, hayatın altı üstünden daha güzelmiş.....:))))

bende bunu yeni anladım....

şimdiden kutluyorum, kolay gelsin diyorum
 
Canlarım,biricik kızım ve oğlum...
Babanızla evlendiğimiz günden beri sizi istedik, ilk günden beri bize katılmanız için dua ettik ama 5.5 sene boyunca güzel haberi alamadık. Çok uğraştık didindik ama hep şükrettik ki bi rahatsızlığımız, sizi bize katılmayı engelleyen bir sıkıntımız yoktu. Kötü hiç birşeyi anlatıp sizi üzmek istemiyorum o nedenle bize katılmanızı anlatmak istiyorum. Temmuz ayında Ankara da başladık si kavuşma yolculuğumuza, çok ilgili doktor amcalar hemşire ablalar sizin için bizimle ilgilendiler ,sırf siz bize katılın diye uğraştılar. 1 Temmuz günü saat 13 25 civarında içime 3 ışık damlası gibi düştüğünüz günü ömrümün sonuna kadar unutmayacağım. Sizi içime yerleştiren doktor amcanız elimi tuttu ve dedi ki " Sen çok iyi bir anne olacaksın onlar da bunu biliyor bu nedenle sana sımsıkı tutunacaklar "... 12 Temmuz da sizlerin gerçekten bizimle kaldığınızı öğrendiğimde hayatım boyunca hiç bir haberin beni bu kadar mutlu etmeyeceğini düşündüm. En büyük sürpriz ise üçünüzün de doktor amcanızın dediği gibi hayata sımsıkı tutunduğunuzu öğrendiğimde yaşadım. Neden iki kişiyiz içerde biz diye soracaksınız bana biliyorum sadece şu kadar söyleyebilirim minik kardeşiniz siz yaşayın diye hayatını size paylaştırdı...Artık ikinizin bedeninde birden yaşayacak...
Şimdi 19. haftayı bitirip 20 den gün aldınız.ıçimdeki kıpırdanmalarınızı hissediyor sizinle konuşuyorum ama siz bunu zaten biliyorsunuz. Sizi nasıl sevdiğimi nasıl beklediğimi anlatmaya kelimeler kifayetsiz kalır...
Babanızla anneniz sizleri koklamak için sabırsızlanıyor meleklerim....Sizi çok seviyorum....
 
Canım Oğlum......

Seni Hep istedim baban daha senin için erken olduğunu düşündü ve istemedi.Ama nasipmiş sen olmuştun . Hastaneye gittim çünkü senin olduğunu hissettim. içimde ve hamile olduğumu öğrendiiğimde doktorun karşısında ağladım. ve eşime söyledim oda birazzaman geçsin ailelre söyleriz dedi senin olduğuna hala inanmadı canım yavrum. daha sonra bana tutunamadın.. ve ağrım başladı hemen doktora gttik babanla hemen hastaneye yatırdılar bana tutun man için ilaç verdiler her gün her dakika rabbime dua ettim bana tuttunmanı bırakmamanı istedim... ve bunuda beraber atlattık... şimdi içimdesin ve kıpır kıpırsın seni taşımaktan gurur duyuyorum baban da öyle geceleri kalkıp hareket ediyormusun diye seni dinliyor. benden daha çok istiyormuşta farkında değilmişiz... seni sabırsızlıkla bekliyoruz. ınşallah senin bana tutunduğun gibi hayata bundan sonra hep birlikte sağlıklı bir şekilde tutunacağız. bu arada canım oğluşum baban ve etraftakiler seni hep kız bekliyorlardı doktor amcan senin erkek olduğunu söyleyince herkez çok şaşırdı bense çok mutlu oldum. ılk günden beri senin erkek olduğunu biliyor. ve ilerde anneni koruyacağını ümit ediyordum... Seni Özleyen annen..... opuyorumnanaktan
 
böcüğümm... aşkımızın meleği...

Rabbim seni layık görüp verdiği için önce ona şükürler olsun..

Canım kuzucuğum babacığınla uzun uzun konuşup karar verdik artık zamanı geldi dedik bizimde bir meleğe ihtiyacımız var..
bir kaç ay olmayınca çok üzüldüm belli etmesemde hep korkular sardı beni hatta babana kızdığım anlar bile oldu "sen istemiyorsun önemsemiyorsun ondan olmuyor dedim" hoş gör anneciğin ozaman abartmıştı biraz belli etmesede baban da çok üzülüyordu aslında..

sonra günler geçmeye başladı hemen test yaptırdık ama yine hüsran oldu..
bir ay daha geçti ve yine günleri saymaya başladık artık 10. günün sonunda bir sürü korkuyla teyzenle birlikte test yaptırmaya gittik 1 saat bekledim sonucu o bir saat hiç geçmedi beklemek çok zordu...

test sonucunu almaya gittim sonucu verecek olan cadalozz hiç belli etmedi sordum ne yazıyo dedim "vericem bi dk dedi" sinir şeyy çıktıyı verdi elime pozitif yazıyorduuu..

öyle şaşkın ve mutluydum ki şimdi bu nedemek diye sordum oda pozitif işte hamilesiniz dedi..

hiç beklemediğim bişey oldu gözlerimden yaşlar süzülmeye başladı halbuki ben sevinçten havara zıplarım diyordum
bunlarda mutluluk gözyaşlarıydı hayatımda ilk kez mutluluktan ağlıyordum bebeğim...

hemen babanı aradım ağlayarak aşkım pozitif dedim inanamadı önce neden ağlıyorsun ozaman dedi ne bileyim dedim ben ağlıyorum baban gülüyor..
23 temmuz du teyzenin doğum günüydü ona en güzel hediyeyi biz verdik meleğim..

sonra ilk ultrasonun da sadece kalbin vardı kelebek kanadı gibi çırpınıyordu anneciğin yine ağladı... babanda seni gördü ultrason resmin elinde dolaştı bütün gün baktıkça baktı..

sen vardın artık sanki hep ordaydın bir anda dünya bambaşka bir yer oldu..

iki, üç derken seni görmeye doyamıyordum artık doktor günlerini iple çeker oldum

bir gün çok korktuk babanla su gelmişti ama nereden hemen o endişeyle doktora gittik buradaki teyzelerin dua etti bizim için sen iyi ol diye..
şükürki Rabbime iyiydin seni gördüm ultrasonda yalnız sana baktım kalbine yüzüne doktorun söylediği hiç birşeyi duymadım Allahım sen koru meleğimi diye yalvardım...

16 ekim cuma günü ilk kez anne ben burdayım dedin pıt pıt "iyiyim merak etme burası biraz dar ama olsun daha büyümem lazım arada bir pıt pıtlarla haberleşiriz şimdilik dedin"
bana dünyaları verdin

yarın yine görücem seni bebeğim hasret gidericez inşallah iyi haberlerle dönüp buradaki teyzelerine söyliycez seninle birlikte bi sürü kardeş var doğacak olan bizde onlar için dua edicez hep iyi olsunlar sağlıkla doğsunlar diye..
şimdilik anneciğinden bukadar yine yazmaya dvm edicem
:emir_bebek:SENı ÇOOK SEVıYORUM BEBEĞıM :1hug:


edebiyatcı teyzenede teşekkür ediyoruz a.s.



 
Günaydın bebeğim,

Dünden beri annen hasta nezle-grip arası bir şey. Dua ediyorum sürekli sen doğmadan başıma bir şey gelmesin diye. Baban bize çok iyi bakıyor yavrum.

İki gündür de karnım çok ağrıyor. Sanırım gazdan. Bu yüzden hareketlerini de hissedemiyorum. Sabah kalktım ve çikolata yedim. Benim gibi sen de yemek delisisin. Karnını doyurmadan hareket yok. Tosunum benim...

Önümüzde 4,5 günlük bir tatil var. Bu arada güzelce dinleneceğiz ve sağlıkla devam edeceğiz yolumuza.

Dün akşam okuldan sonra babanla yürüyüşe çıktık. Sana yine ciciler aldık. Biliyor musun oğlum, İnegöl'de çok az bebek mağazası vardı ve çok küçüktü. Ama sen "ben buradayım" dediğin günden beri üç tane mağaza açıldı. Şanslı oğlum benim. Ancak baban buralardan alışveriş yapmıyor. İlla iyi bir mağaza olacakmış. Senin tenine böyle her şeyi değdirmezmiş. Şu an yanımda senin minicik çorapların var... Onları giyeceğin günü iple çekiyorum. Her sabah uyandığımda tulumunun ayaklarını öpüyorum. Sen bir doğ, ısırıcam senin o minik ayaklarını...

Buradaki teyzelerin amcaların da seni çok seviyor. Şİmdiden sana neler alacaklarını kararlaştırıyorlar. İki tane araban oldu bile bebeğim. Cansu Teyzen de sana ayakkabı göndermiş. EsES'li hem de. Bir de bana kitap almış, sana nasıl bakacağıma dair...

Herkes seni bekliyor oğlum... Sağlıkla gel...
 
Çok duygusalsınız sizzz...Allahım ne duygular içindesiniz,Allah meleklerinize sağlıkla kavuştursun sizi...
 
Canım Yavrum, Minik Kelebeğim...
Anneciğin seni o kadar çok istiyordu ki, her ay test yapmaktan ve negatifi görmekten yorulmuştu... Ama 3 Temmuz 2009 sabahı yine test yaptı ve gözlerine inanamadı, aylar sonra ilk defa çift çizgiyi görünce sanırım şoka girdi, ağladı, güldü, hemen koştu kan testi yaptırmaya gitti, akşama kadar vakit geçmek bilmedi, akşam saat 17:15 ti test sonucunu aldığında...
Evet yavrum, test sonucuna göre içimdeydin ve tam 3,5 haftalıktın, deliye döndüm, sevincimi nasıl paylaşacağımı şaşırdım, hemen anneanne ve teyzene haber verdim, onlarda en az benim kadar sevindiler, çünkü onlarda seni uzun zamandır bekliyordu.. Babana eve gidene kadar söylemedim, yüz ifadesini çok merak ediyordum çünkü, eve vardığımda test sonucunu gösterdim, kağıda uzun uzun baktıktan sonra dili tutuldu babanın, o anki sevincini görmeliydin miniğim..
Ama ne olduysa bir hafta sonra büyü bozuldu ve baban seni istememeye başladı, kabus dolu günler geçirdim, ne olursa olsun seni istiyordum ve bu uğurda her şeyi göze almıştım, babanı bırakırdım ama seni yine bırakmazdım, babaanne ve dedende babanla boşanmamızı istedi, inanamıyordum, ortada bir sebep yok, mutlu giden bir evlilik ve birbirini seven iki insanken, bu ayrılık fikri nasıl ortaya çıkmıştı, gözle görünür tek sebep senin varlığındı, anneannen, dayın, teyzen ve ben sonuna kadar direndik, kimseyi umursamadık, önemli olan sendin ve gerisi boştu, babana karşı içim öfke doluydu, ama sabrettim ve pes etmeden savaştım, bir süre sonra baban çok değişti, öyle böyle değil 180 derece değişime uğradı ve seni istemeye seninle ilgili hayaller kurmaya başladı, sanırım senin geleceğine karşı kaygı duyuyordu ve ailesininde etkisinde kalmıştı, meleğim, babanı affettim, o aslında çok iyi bir insan ve çok saf yürekli biri, sana iyi bir baba olacağından da eminim, şimdi senin için çıldırıyor, sana bişey olacak diye çok korkuyor, geçen hafta rahatsızlandığımda, seni kaybedeceğimizi sandı, gözlerindeki korku dolu bakışları unutmam heralde.. Bu arada bütün yaşadığım bu olumsuzluklara karşın beni hiç üzmedin ve bana sımsıkı tutundun bebeğim, dünyaya gelmeye ve beni annelikle onurlandırmaya kararlısın, işte benim yavrum bu, annesi gibi inatçı ve gururlu, SENı ÇOK SEVıYORUM MELEĞıM, 5.ayımızdayız şu an, bundan sonrada beni hiç bırakma, seni kucağıma alacağım günü sabırla bekliyorum, anneannen sana mektuplar yazıyor, teyzen ciciler aldı, dayın çok heyecanlı, çevremizdeki tüm dostlarımız ve akrabalarımız seni merakla bekliyorlar yavrum, babanın ailesini henüz affedemedim ama sen doğduğunda eminim onlarda fikirlerini değiştireceklerdir ve senin melek yüzün ortamın gerginliğini alacaktır, Rabbim seni bana bağışlasın, sağlıkla gel kelebeğim...
 
Son düzenleme:
Allah o mınık kelebeklerınız saglık ve mutlu bır sekılde kucagınıza almayı nasıp etsın bız aldık kocaman oldular bıle
 
Günaydın bebeğim... bu gün benim doğum günü ve bana hayata verilebilecek en güzel hediye olsa gerek. Ama dün babanla bir tartıştık bundan dolayı ona biraz kırgınım ama sen sakın üzülme geçer akşama bişey kalmaz inşallah bakıyordum sende artık içimde bir rahatlık içindesin.. hep böyle ol. canım yavrum.. Anneciğine sıkı sıkı tutun bu gün seni ve annemi daha iyi anlıyorum.. Bazen sorardım anneme beni neden doğurdun diye bu gün aklıma geldide acaba sende annen gibi içinden bulunduğun durumdan çıkamazsan aynısını bana söylermisin acaba.. Bu gün benim için farklı bir gün Farklı bir yeni yaş günü umarım seninde yaş gününü kutlarız canım bebeğimmm... Yakışıklı prensim SENı çok ÖZLEDıM::::
 
canımın canı..
bu serüvene 7 temmuzda başladık.benim doğum günümdü...doktora gitmiştik 15 gün öncesi seni artık istediğimizi söylemiştik ve sen benim doğum günümde en büyük hediyem olarak çıktın o küçük çubukta. ne yapacağımızı nasıl sevindiğimizi bilemedik babanla sadece bakakaldık birbirimize.. kimseye söylememeye karar verdik seni kaybetmekten korkuyordum kardeşin 5 haftalıkken bizi bırakmıştı çünkü..:(( ertesi gün hemen doktor amcana gittik seni orada gördüğümde o kadar çok duygulandım ki ağlamamak için zor tuttum kendimi sadece kalbin vardı vardı ve inanılmaz atıyordu annecim korkma seni asla bırakmıcam der gibi..babanla sımsıkı sarıldık birbirimize o an.
bidahaki doktor kontrollerini iple çeker oldum o kadar çabuk büyüyordunki doktor amcan resmini çekiyor videonu kaydedip veriyordu ona gitmediğimiz zamanlarda ona bakarak göbeğimi severek geçiriyordum günleri...
3 aylık olduğunda herkese söyledik çok sevindiler hele bide kız olduğunu duyduklarında.. ben başından beri biliyordum prensesim olacağını anneler hissedermiş çünkü..
yaa biricik kızım bugün tam 5 aylık oldun.. hemde tombikmişin :)) doktor amcan öyle söyledi..
sana birsürü ciciler aldık hergün bakıyorum kokluyorum onlarla avunuyorum şimdilik..sabırsızlıkla bekliyoruz bitanem seni.. o yumuk ellerini mis kokunu hasretle bekliyorum meleğim
sağlıcakla gel oldumu benim güzel kızım


sENi çoK SeVeN AnNen..
 
çok kötüsünüz mahvettiniz beni:)) ne güzel duygular bunlar. Hepimiz aynı duygulara sahibiz. ınşallah sağlıkla birer ikişer alıcaz kollarımıza kuzucuklarımızı:))
 
Bebeğim..
Hafta sonu renkli ultrasonda seni gördüm, çok tatlısın meleğim, anneye ne numaralar yaptın öyle, senin o bakışlarını, hiç kapanmayan minik ağzını, minik burnunu yerim ben.. Yavrum seni çok seviyorum, görüntün gözümün önünden hiç gitmiyor, sağlıkla gel meleğim, anneciğin seni bekliyor sabırla..
 
annesinin minik erkeği,
nerden nasıl başlasam bilmiyorum.bana"geldim,burdayım" dediğin o temmuz günü çift çizgiyi gördüğümde olamaz dedim.15 gün önceki kan testimde çıkmamıştın nasıl olur da şimdi bir test kiti tersini söylerdi bana.akşam olmuştu günlerden pazardı nerden bulacaktım bir test daha.teyzeni aradım ve dedimki "bul al ve gel".teyzen testi getirdi ben korku heyecan ve umut içinde yaptım.evet evet gelmiştin,benleydin.
içimi ısıttın annecim,o çizgiyi gördüğüm anda içimi ısıttın.babanda bende çok mutlu ama korkuluyduk.aynı heyecanı yaşamıştık birkaç ay önce ama sonunda canımız yanmıştı kardeşin tutunamamıştı,gitmişti bebeğim.ve biz seninde gitmenden ölesiye korkuyorduk.sende uslu durmadın.bir gece sabaha karşı gördüğüm lekelerle sabahı edemedim birtürlü.doktora gittiğimizde hayatımda gördüğüm en güzel en özenli resimlerden bile daha güzel bir görüntü görüyordum o ekranda.Senin pıt pıt eden kalbin.çok şükür yaşıyordun.aşağı tutunmuştun,dikkatli olmamız gerekti.
şimdi 5 aylık oldun yavrum.endişelerimin bittiği gün sen kollarımda olacaksın inşaallah bıdığım.varlığınla varlığıma kattığın anlam her geçen gün artıyor.sen içimde büyüyorsun.kıpırtılarınla bana ve babana kelimelerin anlatmaya yetmeyeceği mutluluklar yaşatıyorsun şimdiden.kendinle beraber benide güçlendirerek büyütüyorsun.Sen daha çok küçüksün ama yarattığın etkiler inan ki ölçülebilecek gibi değil.bizi sakın bırakma olur mu meleğim?Allah tan isteğimiz sağlıkla kucaklamak seni.
bekliyoruz,seni aşkla sevgiyle özlemle bekliyoruz bizim en mükemmel hediyemiz...
 
Son düzenleme:
Canım oğlum, meleğim, bebeğim;

Çok beklettin bizi tam 7 yıl 2 ay senin orada olduğun hayaliyle yaşadım. Polikistik over denen rahatsızlığım vardı ve tedavi görmem gerekiyordu. Ahh o ilaçlar, bozulan psikolojim, ağlama krizleri hep senin varlığını hissedebilmek içindi.

Aşılama yaptırdık haziranın 19'unda annecim 1 hafta sonra rahatsızlandım ağrı ve karnımda şişlik oldu hastaneye gittik ohss dediler tekrar ilaçlar iğneler baktık geçecek gibi değil hastaneye yatırdılar beni daha varlığını bile bilmeden seni kaybetme ya da bir daha hiç bulamama korkusu sardı beni.

Çok zor 1 hafta geçirdim hastanede, karnıma biriken sıvı ciğerlerime baskı yaptığı için nefes alamıyordum saat başı tansiyon ve nabıza bakılıyordu vee sonunda test günü geldi: temmuzun 3'ü cuma, hala hastanedeyim sabahtan aldılar kanımı öğlen oldu hala sonuç gelmedi baban ziyaretime gelmişti anneannenle beraber, hala sonucun gelmediğini söyleyince tahlil sonuç bölümünden rica etmişler. Yani anneannenle baban benden önce öğrendi senin varlığını. Baban hemen telefon etti bana pozitif diye ne diyeceğimi şaşırdım inanamadım ve arkasından gözyaşları geldi zaten ama nefesimi tam alamadığım için doğru düzgün ağlayamadım bile tansiyonum yükseldi etraftan soruyorlar nooldu diye cvp veremiyorum hem ağlamaktan hem nefes darlığından. Baban telefonda ağladığımı duyunca hemen koştu geldi yanıma bi sarıldık birbirimize 7 yıldır beklediğimiz an sonunda gerçekleşmişti.

O kadar güzel bi duygu ki anlatamam. Allah'ım isteyen herkese yaşatsın bu duyguyu.

Şuan 5 aylıksın yani 21 hafta 5 günlük. İçimde kıpır kıpırsın annecim o kadar çok merak ediyorum ki seni. 18. haftanın başından itibaren hissettirmeye başladın kendini "annecim ben burdayım, iyiyim" der gibi.
Dün gece yatağa yattığımda bir süre kıpırdamadın oysa hergece yatar yatmaz başlardın. Çok korktum annem bu kadar bekledikten ve seni içimde hissettikten sonra Allah'ım noolur bişey olmasın dedim dua ettim. Aradan biraz zaman geçince başladın kıpırdanmaya. Herhalde uyuyordun o ara ama beni çok korkuttun minik sıpam. Beni bi daha korkutma tamam mı annecim.

Sen yokken, seni beklerken geçirdiğim o 7 yılda yaşadığım tüm sıkıntıları unutturdun bana miniğim.

Kucağıma alacağım günü, seni koklayacağım günü, gözlerine bakacağım günü sabırsızlıkla bekliyorum.


Sağlıkla gel bebeğim seni çok seviyorum
 
yaaa ne bu bölee yaa duygu selii olmuş çok duygulandım benn salya sümük alıyomm ne güzel yazmışsınız :sinifsinif:
 
Back
X