zamn zamn oluyor insanda dün iş yerinde çok yorulduysan duygusallmıştrsın insan hiçbir şeyi kaldıramıyor o zamn
yok yaa iş yorgunluğuna alışkınım.
dün böcük hiç suratıma bakmadı, çok ağladı eve geldik diye, mamasını da yemek istemedi. :gitme:
bana da geldiler.
zaten emziremedim hiç, bütün gün evde de yokum, aramızda doğru düzgün bi bağ kurulamıyor diye geldiler bana. mafoldumben
bu bebe annesinin ben olduğumu nasıl anleycek diye taktım kafaya.
yok yaa iş yorgunluğuna alışkınım.
dün böcük hiç suratıma bakmadı, çok ağladı eve geldik diye, mamasını da yemek istemedi. :gitme:
bana da geldiler.
zaten emziremedim hiç, bütün gün evde de yokum, aramızda doğru düzgün bi bağ kurulamıyor diye geldiler bana. mafoldumben
bu bebe annesinin ben olduğumu nasıl anleycek diye taktım kafaya.
cnm kafaya takma mutlaka tanıyordur seni,kokundan tanır o seni,muhtemelen bir rahatsızlığı vardır,gazı falan olabilir,
dünde biz pumpla bu konu üzerinde konuştuk malesef bebelere kim bakıyorsa onu anne diye bilip ona alışıyorlar çünkü uyku saatini baz alırsak gün boyu işte olduğumuz için bizi gördükleri en fazla5 saat ama sabahtan akşama kadr kim bakıyorsa anane-babanne yada bakıcı doğla olarak onlara daha bağlı oluyorlar tabiki anne kokusu anne şevkati 1dk bile olsa hissederler anne başka bişey bence .bende hep düşünyorum yetebilcekmiym sevgimi verebilcekmiyim diye dün buglem doğru düzgün emmedi 2 gündr babası işi var diye getrmyor emzirmeye oda mamaya alışcak bu gidişle çok nazlı emdi benimde sinirlerim alt üst oldu 3 aylıkken başladım işe iznimide kullanamadan erken geldim bu yaşta hayatın zorluklarını görmeye başladı diye bnde akşam çok ağladım
cnm kafaya takma mutlaka tanıyordur seni,kokundan tanır o seni,muhtemelen bir rahatsızlığı vardır,gazı falan olabilir,
bizimki de dün çok huysuzdu kucağımda gezdirdiğim halde durmuyordu,
bu beni tanımadığı anlamına gelmiyordur diimi,
yavrucak dün çok hava yutmuş işe gidip gelirken ;defalarca geğirdi ve kustu,
3 kez kıyafet değiştirdim,hem kendiminkini hem onunkini,
gece de çok fazla kalktı,uyuyor bende yatıyorum daha ben uykuya yeni dalmışken tekrar uyanıyor,
zaten kaç gündür işe başlama stresiyle uyuyamıyordum bu gece de kızım uyutmadı,
uyuyamayınca da gece süt dolmadı boş memeyi emdi durdu,
neyseki şimdi süt doldu çok şükür,
yaa ben nedense inanmıyorum kokudan tanıra.
ya da benim durumum farklı.
benimki sadece 1 hafta emdi. o da sürekli mama takviyesiyle. yani yaşamsal olarak bana bağımlı olmadı hiç.
dolayısıyla beslenmek için bana hiç ihtiyaç duymadı.
emen bebek, hiçbirşey için olmsa bile karnı açken anneye yanaşır.
ben ne emziriyorum ne de bütün gün beraberim. dün akşam basbayağı eve geldik diye ağladı. huysuzluk ağlamasıydı çünkü biliyorum.
2 gündür bu konuya takmış durumdayım.
hayatımda kocam dahil hiçbir sevgilimi zerre kıskanmadım ben. kıskançlık nedir bilmedim.
ilk defa bebeğimi kıskanıyorum herkesten.
babam akşamları uğruyor bize, babamla cilveleşmesini kıskanıyorum.
annem sabahları geldiğinde hayran hayran bakıyor ona, yüzüme bile bakmıyor o zaman; onu kıskanıyorum.
nefret ettim 2 gündür kendimden. ben duygusallıktan çok mantık insanıyım; kendime kıskanlığı yakıştıramıyorum.
böyle depresif bişey oldum çıktım işte.
yaa ben nedense inanmıyorum kokudan tanıra.
ya da benim durumum farklı.
benimki sadece 1 hafta emdi. o da sürekli mama takviyesiyle. yani yaşamsal olarak bana bağımlı olmadı hiç.
dolayısıyla beslenmek için bana hiç ihtiyaç duymadı.
emen bebek, hiçbirşey için olmsa bile karnı açken anneye yanaşır.
ben ne emziriyorum ne de bütün gün beraberim. dün akşam basbayağı eve geldik diye ağladı. huysuzluk ağlamasıydı çünkü biliyorum.
2 gündür bu konuya takmış durumdayım.
hayatımda kocam dahil hiçbir sevgilimi zerre kıskanmadım ben. kıskançlık nedir bilmedim.
ilk defa bebeğimi kıskanıyorum herkesten.
babam akşamları uğruyor bize, babamla cilveleşmesini kıskanıyorum.
annem sabahları geldiğinde hayran hayran bakıyor ona, yüzüme bile bakmıyor o zaman; onu kıskanıyorum.
nefret ettim 2 gündür kendimden. ben duygusallıktan çok mantık insanıyım; kendime kıskanlığı yakıştıramıyorum.
böyle depresif bişey oldum çıktım işte.
çıktı almaya geldim hemen yazayım beklesin alamanlar. esmerim benim içinde aynı şey geçerli. dün akşam eve gittim bön bön baktı suratıma. çok üzüldüm. ama benden başka herkese kahkahalar atıyor müsait bir anda bu konuyu irdeleyelim. benimki de emmedi biliyorsun. anneyi içgüdüsel tanı diyor herkes ama bilemiyorum bende emin değilimmm uffşşttt
yaa kokuya inanmıyorum ben, anne kokusuymuş.
ayol köpek mi bebeler koklaya koklaya bulacak.
valla feci depresifim, hiç keyfim yok bacım.
abovv içimi kararttın yaw,ben ölüm o zaman,kızımı anneme değil yabancı insanlara bırakıyorum,üstelik birsürü de başka çocuk olan ortama,dün kızımın yüzünde tırmık izleri vardı acaba kızımmı yaptı başka çocuklar mı?
şimdi çocuğum ne alemde diğer çocuklar mıncıklıyor mu yoksa,ben ölüm yaa...
şimdi değişk bi ortam kalabalıksa düzeni bozuldu tabi buğlemde biri gelince felan düzeni alt üst oluyor sapıtıyor resmne o yüzden ben akşamları hiç bi yere gitmyorum
yaa ben nedense inanmıyorum kokudan tanıra.
ya da benim durumum farklı.
benimki sadece 1 hafta emdi. o da sürekli mama takviyesiyle. yani yaşamsal olarak bana bağımlı olmadı hiç.
dolayısıyla beslenmek için bana hiç ihtiyaç duymadı.
emen bebek, hiçbirşey için olmsa bile karnı açken anneye yanaşır.
ben ne emziriyorum ne de bütün gün beraberim. dün akşam basbayağı eve geldik diye ağladı. huysuzluk ağlamasıydı çünkü biliyorum.
2 gündür bu konuya takmış durumdayım.
hayatımda kocam dahil hiçbir sevgilimi zerre kıskanmadım ben. kıskançlık nedir bilmedim.
ilk defa bebeğimi kıskanıyorum herkesten.
babam akşamları uğruyor bize, babamla cilveleşmesini kıskanıyorum.
annem sabahları geldiğinde hayran hayran bakıyor ona, yüzüme bile bakmıyor o zaman; onu kıskanıyorum.
nefret ettim 2 gündür kendimden. ben duygusallıktan çok mantık insanıyım; kendime kıskanlığı yakıştıramıyorum.
böyle depresif bişey oldum çıktım işte.
biz de ne zaman dışarı çıksak o gece uyutmuyor,kendi de uyuyamıyor mıkırdayıp duruyor gece boyu,huzurlu bir şekilde uyuyamıyor,
hazirana kadar idare etsek haziranda görümcemin gelme ihtimali var,
görümcemi de pek tanımıyorum,uzaktalar,tlf konuşuyoruz arada ama aynı evde yaşamayınca nereden bilecem nasıl biri olduğunu,
inş. hayırlısıyla gelir de içim rahat bir şekilde kızımı emanet edebilirim ona..
mesela şu an msn'den bu konuyu bi arkadaşla konuşuyorum. kk'ya üyesi aynı zamanda.
kendisi lisede rehber öğretmen ve 2 yaşında kızı var. ananesi bakıyor.
çocuk anneye gelmek istemiyor kimi zaman, ananesinin arkasından ağlıyor.
ve diyor ki param olsa güvenilir bir bakıcı bulurdum; çünkü aralarında böyle bir bağ oluşmayacak ve heyecanla beni bekleyecek o zaman.
o da hiç emziremedi benim gibi.
benim çalışmak değil asıl aklımı kurcalayan.
bana hiçbir bağının olmaması.
yani hayati bağı yok benlen ve hiç olmadı.
onu çok seven biriyle beraber tüm gün; tamam aklım kalmıyor.
ama aynı aoranda seviyor da annemi farkındayım.
tüm gün ilgi sadece onda. tüm gün konuşuyorlar.
ama ben akşam kısıtlı vakitte bir de evle ilgileniyorum, ekndimle ilgilenniyorum.
tüm ilgimi ona veremiyorum.
dolayısıyla o da tüm ilgisini ona vereni tercih ediyor.
şu an bu konuda sayfalarca yazabilirim. mafoldumben
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?