hepinizin hikayeleri ayrı ayrı ve inanılmaz duygu dolu o zamna benden de bir hikaye size...
2007 eylülünde evlendik 2008 mayıs ayında korunmayı bıraktık ve haziran sonunda daha adetime zaman varken ve de bodrum da tatildeydik lekelenmem oldu.Adetlerim çok düzenli olmasına rağmen bu lekelenme normal değildi hemen en yakın hastaneye gittik kontroller yapıldu kan tahlili sonucu hamileydim ama lekelenme normal değildi.Apar topar istanbula döndük kontroller yaıldı ve dış gebelik teşhisiyle 2 gün içinde kendimi laparoskopi yapılması üzerine ameliyathanede buldum.o kadar üzgündüm ki doktor da hiç bir sorun olmadığını gene çocuk sahibi olacağımızı söyledi 2008 yılını korunmadan her ay deneyerek geçirdik.2009 şubatında tekrar hamileydim kan tahliline göre ama değer gene düştü halk arasında sessiz düşük dedikleri olayı yaşadım ve adetle birlikte buda gitti elimden artık iyice moralim bozuktu olmuyodu tutmuyodu. 2009 nisan ayında clearblue ya ait yumurtlama dönemini takip eden bir alet aldım.Adetlerim çok düzenli olmasına rağmen 21.günde hala çatlama olmamıştı yeni bir doktor bulmuş ve methini çok duymuştum 18 mayıs sabahı doktora gitmeye karar verdim tüm raporlarımı ve bilgilerimi doktoruma ilettim vajinal ultrasonda yumurtamın çatlamadığını gayet güzel ve gelişmiş olarak orda durduğunu gördüm doktorum aleti kullanmaya devam et eğer bu ay olmazsa önümüzdeki ay muayenehanede takip ederiz bu arada değişiklik olursa haber ver dedi.çıktım eve geldim ertesi sabah gene testi yaparken bir de ne göreyim alet 3.seviyede yumurtlama başlamış hemen çalışmalar derken 1 hafta sonra hamile olduğumu öğrendim gene moral bozukluğu resmen ilk başta sevinemedim bile. Ama Allaha şükür oğlum rah,m duvarına öyle sıkıca yapışmıştı ki beni hiç bırakmadan dünyaya geldi.20 mayıs 2007 yani babacığımı kaybettiğim taihten tam 2 sene sonra tamda 20 mayısta hamile kaldım bu rabbimin bi lutfuydu bize erkek ti sanki Rabbim bu kadar üzüldüğümüzü görmüş ailemizin direğini bizden aldığı tarihte bir erkek evlat hediye etmişti bize inanılmaz sevinçliydik.Doktorum sayesinde çok rahat bir gebelik geçirdim.
Artık geceleri uyuyamaz hale geldim babanda farkında. Her sabah daha yorgun kalkıyorum ve her sabah babana Ferhat bey'le konuşup bi an evvel dünyaya gelmen için konuşmasını istiyorum. En sonunda 38hafta 3 günlükken yani 22 Ocakta doğmana karar veriyoruz.Artık son hazırlıklar başladı, anneannen lohusa şerbetini hazırladı,babanla hastane çantamızı hazırladık ben her akşam ya bi eksik bulup ilave ediyorum ya da babanın zoruyla 1-2 parça eşyayı çantadan çıkarıyorum.21 Ocak'ta heyecan tavan yapmış durumda ama ben hala sokaklardayım. Kuaför işlerimi hallediyorum, aklımda kalan son pijama takımı için alışverişe gidiyorum yani anlayacağın son günde bile hareket halindeyim."Doğum ne zaman?" diye soranlara sırıtarak "YARIN" diyorum. Akşam eve geldiğimde babanı beklerken zaman akıp gitmiyo. Ha bugun ha yarın düzelteceğim dediğim gardrobumu bu arada düzeltiyorum kan ter içinde sende habire tekmeliyosun "GELıYORUM ANNE AZ KALDI" dercesine.Baban geldikten sonra hafif bir yemek sonrası sabah giyeceklerimizi hazırlıyoruz ve erken kalkmak için yatıyoruz. Ama gözüme damla uyku girmiyo sabahı sabah ediyorum.Saat 06:30'da ayaktayız baban bile gayet hızlı ve soğukkanlı bi taraftan da beni sakinleştirmeye çalışıyo. Eşyalarımızı arabaya yerleştirip anneannenleri almak için yola çıkıyoruz.Onlarda çoktaan hazır. Sanki düğüne gidercesine yola koyuluyoruz.Hastaneye giriş yapıp odamıza çıkıyoruz.Hemşireler doktorlar gelip bilgi veriyolar, en son Ferhat bey gelip son bilgileri veriyor ve yavaş yavaş ameliyathaneye doğru gidiyoruz. Kapıda Ferhat bey karşılıyor telefonunu yatağıma koyuyor Barış Manço çalıyor. "Barış dolu bir bebek olsun barış dolu bir dünyada büyüsün" diyor.Herşey öyle hızlı oluyorki her zaman ağlayan ben gözümde 1 damla bile yaş olmadan etrafıma bakınarak uykuya dalıyorum.
22 ocak 2010 tarihinde oğlum MEHMET DEMıR dedesinin adıyla göbeği kesilerek ve onun adını alarak dünyaya geldi.
çok uzun oldu dimi ya:)