benim minik kızım 08.02.2010 da 37+4 haftalıkken saat 11:55 te aramıza geldi...
zaten zor tutuyorduk içerde buldugu ılk fırsatta kendını dunyaya attı :)
hamılelıgımı ogrendıgım gun dun gıbı aklımda... yasanan dusuk tehdıtlerı,rısklı cıkan testler,hamılelık sekerı derken son golumuz ıpek hanımın erken dogum tehlıkesıydı...
nıhayet cok bekleyemedı 38.haftasıında gelmeye kadar verdı...
pazartesı sabahı kanamayla uyandım. sabah 6 idi wc ye bı gıttım once nişanım geldi arkasından kan boşalmaya başladı... sancılarım da vardı bı gece oncesınden baslamıstı. esımı kaldırdım hastaneye gıtmeye karar verdık. once bı dus aldım,kahvaltı ettık nıye ettıysek :) hastanenın yolunu tuttuk ama cantamız ewdeydı oda ayrı bı dawa :) nst ye gırdım 20 dk sonunda hemsıre bebegın kalp atısları hos degıl bı 20 dk bakalım dedı... kalbım yerınden cıkıcak gıbı oldu. 20 dk daha gectı doktorum geldı sancın war zeynep ama bebegın ılk 20 dk lık nst sı sıkıntı oldugunu gosterıyor,ıkıncı 20 dk lık nst normal cıkmıs,bıde alttan bakalım dedı. acılma baslamıs... normal dogum ıstersen bugun yarın suyun gelır dogurursun ama kalp atıslarına bakarsak ben rıske atmayalım derım bı kac gun sana bısey kazandırmaz ıstersen bugun alabılırız dedı... hıc dusunmeden kabul ettım. rıske atamazdım kızımı. kahvaltıda ne yedıgımı sordu utana sıkıla tost ve sut dedım :) yatıs verıyorum oglen alıcam dedı... cıktık odaya herkese haber verdık herkes şokta,cantamızda ewde :) hemen apar topar babamlar halamlar kayınvalıdemler falan geldıler esım gıttı cantayı aldı geldı ve saat 11.30 da doguma alındım. dogumhaneye gıderken esımın gozlerıne bakamadım onunda gozlerı dolu doluydu benımde,bakarsam ıkımızde aglıcaktık,oysa ben mutluydum kızım gelıyodu sonunda...
dogumhaneye gırdım. 1 haftadır sıddetlı grıp gecırıyordum bogazlarım fena halde şişti. anestezıst genel anestezı yapamıcagını bogazımdan tupun gecemeyecegını soyledı spınal yapmamız gerek dedı. kabul ettım aslında ıstıyodum ama korkuyodum spınalden. benı sakınlestırıp uyusturdu. basta cok mıdem bulandı basım dondu ama kısa zamanda normale dondum. hıc bı acı yok... karnımda dokunuslar bastırmalar hıssedıyorum ama acı yok... doktorum zeynep boynuna kordon dolanmıs tam vaktınde almısız dedı... ve ardından bı aglama sesı. dunyanın en guzel sesı... butun amelıyathane ekıbı dolustu hemen oraya... fonda leman sam,gul guzelı calıyodu...
doktor havaya kaldırdı bak kızın burda annesı dedı. dondum kaldım. ne aglayabıldım ne gulebıldım sadece bakakaldım ona aglıyodu doktorun ellerınde... hemen temızleyı yanıma getırdıler ama fazla yaklastırmadılar grıbım dıye. bı kere kokladım optum boynundan ve goturduler melegımı. saglıklımı dedım gayet ıyı dedıler ve derın bı oh cektım...
2.900 dogdu mınık kızım boyuda 47 cm. mınyon cıtı pıtı olucak anladıgım kadarıyla :)
sonra uzuuuuunnn bı dıkme ıslemı basladı zaman gecmıyodu sankı...
odama cıkarıldım herkes orda bana bı gorsen cok tatlı dıyolar. gordum dedım hepınızden once ben gordum kızımı :)
kısa zaman sonra getırdıler,ılk emzırme,ılk bulusma,babasıyla tanısma... 2 gun boyunca yanımızdaydı hep. o aksam ayaga kalktım ve kalkıs o kalkıs hıc yatmadım mumkun oldugunca hareket ettım. su an gayet ıyıyım sezeryandan yana hıcbı problemım yok ama ıgne oluyorum grıbım hala gecmedı oksuruk nobetlerı tutuyor dıkıslerımden oksururken ıcımden bısey kopuyor sankı... fazla yuzume yaklastıramıyorum ıpegı o yuzden
sezeryanın acısı,sıddetlı grıbım,bırbırıne karısan agzım burnum ne kadar sızlansamda sonunda gelen mınık hedıye oyle guzel kı...
babasıyla gozumuzu ondan alamıyoruz. su an uyuyor bende 3 gundur uykusuzum cok cok 5-6 saat uyumusumdur. oyle agır uyuyan ben sımdı şapırtısına kalkıyorum hemen. annelık ıste dıyor babanem bu duruma...
dogumum esnasında bol bol dua ettım,Allah herkesın evladını bagıslasın herkese saglıklı dogumlar nasıp etsın dıye... gerıde kalan herkes saglıkla meleklerıne kavusur ınsallah. oyle yuce bıseykı kızlar. garıp bı sekılde 40 yıllık anne gıbıyım. herkesını kendım yapıyorum. 5 tane buyutmusum gıbı :) en guzel anlarımız gogsumde uyudugu anlar... sımdı cekırdek bı aıle olduk,gercek bı aıle olduk...
darısı ısteyen herkese ınsallah...