hım.bi deneyeyim bakalım.ama birgün öle yapıyo birgün normal.yine de yapmmi<<<<<<<<<*canım benim oğlanda kabızdı bayağı bi çektik yani ben kuru kayısıyı haşlayıp rondodan geçirdim meyve öğününde verdim bazende yoğurduna kattım hergün verdim bi süre şimdi yapıyo maşallah bi dene istersen
bu arada bende hala adet olmadım bekliyorum bakalım emiyo daha ondan heralde
AYNEN ZEYNEPCİM BİZİMDE ÖYLE HAlbuki çok güzel yiyiyordugünaydın kızlaaar
ben dün regli olduuuuuum :)
bu arada, didem bizim oglanda yemiyor. ama ben zorlamıyorum kafayada takmıyorum. aç olursa yemek zorunda nasıl olsa... agzını bir kapıyor olamaz böyle birsey. nasıl sıkı anlatamam. mümkünatı yok açtıramassın....
Ben geldim.ama iyi gelmedim..dayım üç gündür yogun bakımdaydı karacigeri iflas etmiş.bekledik..belki diye..ama olmayacagınada biliyorduk.ama o kelimeyi kimse söyleyemedi..hep son anları aynı annen gibi dediler..işte ..bekledikk..rabbim onu artık yanına aldı.49 yıllık hayatı bitti..annemin yanına baş ucuna..
Yazarken aglıyorum ..doluyumm..iyi degilim..18 ay içinde 5 cenazemiz oldu .bilmiyorum.hiç birisi elbet annem kadar acı olmadı ama dayanamıyorum sanırım.annemin ailesi kalmadı nerdeyse.büyük diye el öpecegimiz üç kişi kaldı…7 kardeşten üç kişi kaldılar.onunda ortanca teyzem kanser.yani birkaç yıla kadar oda …
İyi degilim.inanın.bogazım dügümleniyor.yüregim acıyor.en çokta dayımın çocugunun olmaması üzüyor.kimsesiz ….bizler varız elbet.ama evlat gibi olurmu..olmaz..hiç bir zaman kimselere demedim…biliyormusunuz benim annemin ailesende o kadar çocugu olmayan insanlar varkii..hemde çokk üç dayım vardı üçücde rahmetli oldu.üç dayımın ikisininde çocugu yoktu.buda küçük dayımdı..tıbben imkansızdı.daha anlatayımmı. Teyzemin iki oul iki kızı var iki olgununda yok çocugu ve bir okadarda zenginlerdir..yurtdışına bile gittiler .hemde üç ülke gezdiler.yokk,,,rabbim vermeyince vermiyor işte.yüzlerine söylüyorlar tıbben imkansız diye.ne acı bilirmisiniz çocukla onların yanında durmak…Zeynep anne diye kucagıma gelirken utugaçlıgımı bilseniz.her ankaraya gidişimizde annemin bizi tembihlemesi.zeynebe canım deme.kızım deme.sarılma.öpme…bende eşime derdim zeynebe yavrum deme öpme.kızım deme derdim..tamam derdi.ama bezen unuturdu.kızımmm diye öperdi.severdi.onlara zeynebin muzurluklarını anlatırdı eşim(tabi bilmeden) ona o kadar göz ederdimki ne yapıyorsun gibi.sonra anlamadıysa bi köşeye çeker kızardım ne yapıyonsun diye..ben hep o üzüntüyle yaşadım…
Evlendigimde aceba benimde çocugum olacmı diye düşünceyle geçti hep.ama ona ragmen hemende cocuk istemedim.rabbim şükür çücüncü ayımda zeynebimin güzel haberini aldım ama o üç ayı bana sorun.anneme demez olaydım.her adet tarihimde oldunmu adet der dururdu.oldum anne deyince annemin gözleri dolardı Ayşegüllüm yoksa çocugun olmayacakmı derdi.o üzülmesin diye olmazsa olmasın anne kardeşlerin yigenlerin nasıl yaşıyorsa allıhın iznsiyle bende yaşarım çocuk şart degil der onu teselli derdim.annem eve gidince başlardım aglamaya benim olmayacakmı diye..halbuki ne kadar erken bi zamandı.ama bizim gibiler için hep bi korkuydu işte.hamileligimi ögrenen annem sevincinden çok agladı..canım annem..canımm..canımm…bazı komşularım keşke ikinci erkek olsaydı dediler.ama bilmiyorlarki bizim için cinsiyet seçmek çok lüks.allahım bir tane versinde ne verirse versin diyen çok akrabam var..rabbim evlat sevgisine bana tattırdıya ..çok şükür..rabbim nur içinde yaşatsın annemi görsün annesini,babasını ağabeylerini,..doluyum iştee..kimse yokken girmek istedim.iyiki varsınız hepinizi ayrı ayrı çok seviyorum.birkaç gün daha giremeyebilirimm..
Ben geldim.ama iyi gelmedim..dayım üç gündür yogun bakımdaydı karacigeri iflas etmiş.bekledik..belki diye..ama olmayacagınada biliyorduk.ama o kelimeyi kimse söyleyemedi..hep son anları aynı annen gibi dediler..işte ..bekledikk..rabbim onu artık yanına aldı.49 yıllık hayatı bitti..annemin yanına baş ucuna..
Yazarken aglıyorum ..doluyumm..iyi degilim..18 ay içinde 5 cenazemiz oldu .bilmiyorum.hiç birisi elbet annem kadar acı olmadı ama dayanamıyorum sanırım.annemin ailesi kalmadı nerdeyse.büyük diye el öpecegimiz üç kişi kaldı…7 kardeşten üç kişi kaldılar.onunda ortanca teyzem kanser.yani birkaç yıla kadar oda …
İyi degilim.inanın.bogazım dügümleniyor.yüregim acıyor.en çokta dayımın çocugunun olmaması üzüyor.kimsesiz ….bizler varız elbet.ama evlat gibi olurmu..olmaz..hiç bir zaman kimselere demedim…biliyormusunuz benim annemin ailesende o kadar çocugu olmayan insanlar varkii..hemde çokk üç dayım vardı üçücde rahmetli oldu.üç dayımın ikisininde çocugu yoktu.buda küçük dayımdı..tıbben imkansızdı.daha anlatayımmı. Teyzemin iki oul iki kızı var iki olgununda yok çocugu ve bir okadarda zenginlerdir..yurtdışına bile gittiler .hemde üç ülke gezdiler.yokk,,,rabbim vermeyince vermiyor işte.yüzlerine söylüyorlar tıbben imkansız diye.ne acı bilirmisiniz çocukla onların yanında durmak…Zeynep anne diye kucagıma gelirken utugaçlıgımı bilseniz.her ankaraya gidişimizde annemin bizi tembihlemesi.zeynebe canım deme.kızım deme.sarılma.öpme…bende eşime derdim zeynebe yavrum deme öpme.kızım deme derdim..tamam derdi.ama bezen unuturdu.kızımmm diye öperdi.severdi.onlara zeynebin muzurluklarını anlatırdı eşim(tabi bilmeden) ona o kadar göz ederdimki ne yapıyorsun gibi.sonra anlamadıysa bi köşeye çeker kızardım ne yapıyonsun diye..ben hep o üzüntüyle yaşadım…
Evlendigimde aceba benimde çocugum olacmı diye düşünceyle geçti hep.ama ona ragmen hemende cocuk istemedim.rabbim şükür çücüncü ayımda zeynebimin güzel haberini aldım ama o üç ayı bana sorun.anneme demez olaydım.her adet tarihimde oldunmu adet der dururdu.oldum anne deyince annemin gözleri dolardı Ayşegüllüm yoksa çocugun olmayacakmı derdi.o üzülmesin diye olmazsa olmasın anne kardeşlerin yigenlerin nasıl yaşıyorsa allıhın iznsiyle bende yaşarım çocuk şart degil der onu teselli derdim.annem eve gidince başlardım aglamaya benim olmayacakmı diye..halbuki ne kadar erken bi zamandı.ama bizim gibiler için hep bi korkuydu işte.hamileligimi ögrenen annem sevincinden çok agladı..canım annem..canımm..canımm…bazı komşularım keşke ikinci erkek olsaydı dediler.ama bilmiyorlarki bizim için cinsiyet seçmek çok lüks.allahım bir tane versinde ne verirse versin diyen çok akrabam var..rabbim evlat sevgisine bana tattırdıya ..çok şükür..rabbim nur içinde yaşatsın annemi görsün annesini,babasını ağabeylerini,..doluyum iştee..kimse yokken girmek istedim.iyiki varsınız hepinizi ayrı ayrı çok seviyorum.birkaç gün daha giremeyebilirimm..
Ben geldim.ama iyi gelmedim..dayım üç gündür yogun bakımdaydı karacigeri iflas etmiş.bekledik..belki diye..ama olmayacagınada biliyorduk.ama o kelimeyi kimse söyleyemedi..hep son anları aynı annen gibi dediler..işte ..bekledikk..rabbim onu artık yanına aldı.49 yıllık hayatı bitti..annemin yanına baş ucuna..
Yazarken aglıyorum ..doluyumm..iyi degilim..18 ay içinde 5 cenazemiz oldu .bilmiyorum.hiç birisi elbet annem kadar acı olmadı ama dayanamıyorum sanırım.annemin ailesi kalmadı nerdeyse.büyük diye el öpecegimiz üç kişi kaldı…7 kardeşten üç kişi kaldılar.onunda ortanca teyzem kanser.yani birkaç yıla kadar oda …
İyi degilim.inanın.bogazım dügümleniyor.yüregim acıyor.en çokta dayımın çocugunun olmaması üzüyor.kimsesiz ….bizler varız elbet.ama evlat gibi olurmu..olmaz..hiç bir zaman kimselere demedim…biliyormusunuz benim annemin ailesende o kadar çocugu olmayan insanlar varkii..hemde çokk üç dayım vardı üçücde rahmetli oldu.üç dayımın ikisininde çocugu yoktu.buda küçük dayımdı..tıbben imkansızdı.daha anlatayımmı. Teyzemin iki oul iki kızı var iki olgununda yok çocugu ve bir okadarda zenginlerdir..yurtdışına bile gittiler .hemde üç ülke gezdiler.yokk,,,rabbim vermeyince vermiyor işte.yüzlerine söylüyorlar tıbben imkansız diye.ne acı bilirmisiniz çocukla onların yanında durmak…Zeynep anne diye kucagıma gelirken utugaçlıgımı bilseniz.her ankaraya gidişimizde annemin bizi tembihlemesi.zeynebe canım deme.kızım deme.sarılma.öpme…bende eşime derdim zeynebe yavrum deme öpme.kızım deme derdim..tamam derdi.ama bezen unuturdu.kızımmm diye öperdi.severdi.onlara zeynebin muzurluklarını anlatırdı eşim(tabi bilmeden) ona o kadar göz ederdimki ne yapıyorsun gibi.sonra anlamadıysa bi köşeye çeker kızardım ne yapıyonsun diye..ben hep o üzüntüyle yaşadım…
Evlendigimde aceba benimde çocugum olacmı diye düşünceyle geçti hep.ama ona ragmen hemende cocuk istemedim.rabbim şükür çücüncü ayımda zeynebimin güzel haberini aldım ama o üç ayı bana sorun.anneme demez olaydım.her adet tarihimde oldunmu adet der dururdu.oldum anne deyince annemin gözleri dolardı Ayşegüllüm yoksa çocugun olmayacakmı derdi.o üzülmesin diye olmazsa olmasın anne kardeşlerin yigenlerin nasıl yaşıyorsa allıhın iznsiyle bende yaşarım çocuk şart degil der onu teselli derdim.annem eve gidince başlardım aglamaya benim olmayacakmı diye..halbuki ne kadar erken bi zamandı.ama bizim gibiler için hep bi korkuydu işte.hamileligimi ögrenen annem sevincinden çok agladı..canım annem..canımm..canımm…bazı komşularım keşke ikinci erkek olsaydı dediler.ama bilmiyorlarki bizim için cinsiyet seçmek çok lüks.allahım bir tane versinde ne verirse versin diyen çok akrabam var..rabbim evlat sevgisine bana tattırdıya ..çok şükür..rabbim nur içinde yaşatsın annemi görsün annesini,babasını ağabeylerini,..doluyum iştee..kimse yokken girmek istedim.iyiki varsınız hepinizi ayrı ayrı çok seviyorum.birkaç gün daha giremeyebilirimm..
ya kızlar bide düğn gece nevanın burnu kanadı nasıl pelte pelte pıhtı geldi 1 hafta içinde 2,oldu bu randevu aldım doktoro götürücem inşallah kötü bir şey çıkmaz
kılcal damar çatlaması olabilirmi acaba temizlemek için belki zorlanmıştır..inşallah kötü bişey değildir..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?