gruba kızımın fotolarını ekliyorum
bende 3 tane eklemiştim bahar bebek benim kızım. şimdi senin güzel bebişine de bakacağım
facebook zaman zaman yapıyor öyle banada yüklenemedi dedi ama yüklenmiş fotolar
geride 9. sayfada
şilancım ben yatıyorum gözlerim kapanmaya başladı gerçi tam yatıcam kızım uyanıcak ama pc ye zor bakar oldum bütün akşam başında oturdumdasana iyigeceler diliyorum görüşmek üzere :1hug:
bu yaşadıklarınızın 2 katını yaşıyorum...hamileliğimin % 85 i hastanede yatarak geçti..çok riski hamileliğim vardı..rahim de sorunlu olduğu için her an doğum tehlikem vardı..aylarca tek başıma kaldım hastanede..kimi zaman sondalı serumlu...ayağa kalkmamın kesin yasak olduğu zamanlar vardı..yemek getirdikleri zaman yataktan doğrulamıyordum bile...yemekleri üzerime döke saça yeme çalışıyordum..annem aylarca hastanede kaldığımda sadece 4 gün kaldı..onda da dışarı çıktığında yanına cep telini de almayarak saatlerce nereye gittiğini haber vermeyerek...odada wc ye gitmem gerektiğinde ,annem yerinde tv izlemeye devam etti..gece uyumak istediğimde tv izlemek istedi sabahlara dek...Teke tek,tarihin arka odasından programları..dünyadan bihaber kalmak istemiyormuş....oysa hastane çok stresli ortam ve uykumu iyi almam gerekiyordu...10-15 gün kadar eşim kaldı yanımda..uzak şehirden geliyordu üstelik...
yavrularım 2 hafta küvezde kaldı..eve geldiklerinde sanki 40 yıllık anneymişim gibi ben ilgilendim..sanki çok tecrubeliymişim gibi...aslında daha izmir de kalıcaktım annemlerin yanında ama eşimle ani bir kararla geri döndük...annemin lohusalığımda yardım edeceğini sanıyordum...izmir den ayrılalı nerdeyse 1 ay oldu..2 küçük bebekle napıyorsun diye sormadı bile...nitekim artık annemle görüşmüyorum..çünkü hayal kırıklıklarıma her gün yenisi eklendi..belinin ağrıdığını söylerdi hep..ama ağzından tek bir şefkatli söz çıkmadı..manevi anlamda..beli ile yardım edemiyorsa dili ile yardım edebilirdi..etmedi..şimdi telefonumu açmıyorum ona.......
asiyan canım sen gene şanslıymışsın.. benim annem hamileyken 1 defa geldi, bugün 40 ımız çıkıyor daha evime ayak basmadı.. hatta bir defa arayıp sormadı bile.. hep ben aradım.. 1-2 haftadır bende aramıyorum artık.. üstelik benim lohusalığım çok zor geçti.. birgün ateşliysem birgün değildim.. ateşim 40 lardaydı hep.. o halde titreye titreye işlerimi yapmaya çalıştım.. ben aradığımda da yarım ağızla soruyordu ''bebek'' nasıl diye.. adını bile söylemiyordu yani.. annemin hep bir bahanesi vardır.. eşim aradı doğum yapacağımız sabahın gecesinde annemi.. yarın sabah şu hastanede şu doktora doğum yapıcaz diye.. normal doğum yapmıcaz diye kıyameti kopardı.. o bebeğe birşey olursa size sorarım ben diye bağırıp bağırıp durdu eşime.. ertesi sabah hastaneye gittiğimizde ben bekledim belki gelir diye ama yoktu.. ben doğuma girdim çıktım aramış.. sonra geldi.. eşim sordu neden gelmedin dedi.. dedi ki ''ben siz bana şaka yapıyorsunuz zannettim'' dedi.. mafoldumben güler misin ağlar mısın? bir de 3. gün hastaneden çıkacakken beni arayıp bir güzel ağlattı, neymiş eşim teyzem geldiğinde surat yapmışmış, neden yapmış? açtı ağzını yumdu gözünü.. orada moralim de bozuldu mu? hüngür hüngür de ağladım mı? Allahım bu ne ızdırap? bu ne biçim anne? bak bugün 40 ımız belki arar dedim.. yok nafile.. ne aradı ne sordu.. anne ben hastayım diye aradım üşütmeseydin ben sana söyledim kendine bak diye dedilmaz: gel bana yemek yap dedim, ihtiyacım var dedim, gelemem dedi, ağladım bu sefer, bana duygu sömürüsü yapma dedi.. bende kızdım tabi gelmezsen gelme dedim.. bu annemin ilk torunu bu arada.. yani sizler gene şanslısınız.. ben eşimden başka kimseden yardım alamadım.. neyse kızlar, dertliyim yanii......
kilolara bişey diyemem ama çatlaklar zamanla gidiyor gibi sanki benimde senin gibi parmak kalınlığında kırmızı kırmızıydı şimdi yok oldular gibi sanki yada benim gözüm alıştı sempatiksalakcinni
babaannem bile benden fitbiraz zaman geçsinde evde stepper ım var birtane onunla başlayacağım kendimi eritmeye, birkaç gün içinde son muayeneye gidip dikişlerim iyileşmişse mekik çekmeyede başlayacağım olmuyor böle lömbür lömbür göbiş
kızlar catlaklar hıcbır zaman gecmıyor sanırım bugun denız de soylemıstı zamanla ve zayıfladıkca ıncelıp gorunurluklerı azalıyor.. bende de var cunku bılıyorum.. zemuszemus
ben KK da okumustum bırgun.. gercı zugurt tesellısı ama paylasayım..
catlaksız anne olmazmıs olunmazmıs... sositososito
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?