aman ne kariyer bebim ya ne uzalıyon ne kısalıyon mecburiyetten işte
hayatım boyunca en istemedigim şeydi ögretmen olmak
yapacak baska bişey olmayınca tutuncak tek gecim dalım oldu kader
durumlar düzelir eşimin işi düzeni rahatlarsa ilerde bırakırım
tamamen hayat sartlarına baglı keske imkanlar olsa istedigim işlerde calısabilsem
ama belli bir yastan sonra o da nasip olmaz herhalde
kocacıgı yok ya gezerek kafa dagıtıyordur o da herhalde
tek olmaya alısık olmayana zor evde durmak
ben alıstım artık tek dısarı cıkmak daha gıcık geliyor bana
niye caymış senin misafirler bebim
ona da sinir olurum tam pskolojik olarak hazırlanırsın birinin gelecegine
planın düzenin ona göre ayarlanır sonra son anda gelmezler
bir de rahatlık olur ki sorma gitsin
valla niye gelmediler anlamadım
tam hazırlamıstım geliceklerine butun gunum heba oldu su guzel havada piknige gitmek istiyordum cok ama ev toplayarak gecti vaktim
aramadılarda bende aratmadım eşime zorla mı getirtcez
biri tasınıyordu işi bitmemiş gerisinden haberim yok
ya aramadık diye yada ben dun pek yuz vermemiştim ondan bilemiyorum ki
ay canım affedersin canının cekecegini düşünmedim
benim icin ayran mecburi içilen bir içecek :)
ben de tıka basa yemekten keyif alanlardandım
sanattı yemek yemek benim için
ama şimdi keyif alamıyorum pek
herseyi yemem sermestim
ama herkes iyi miktarda yedigimi söyler biz yesek cok fena oluruz der
eşimden bile daha cok yerim ben :)
cok seviyorum yemek yemeyi napıyım