Pamukcum arkadaşlar seni motive etmek için normal doğumun tüm güzelliklerini yazmışlar ama ben genede kendimizi tek doğum yöntemine kanalize etmenin doğru olmadığını düşünüyorum.Evet adı üstünde normal doğum,tabiyatımız gereği olması gereken doğum şekli bu fakat bazen anne bazen bebek kaynaklı faktörler buna engel oluyor.O yüzden kendini sadece normal doğuma şartlama derim ben,çünkü herşey normal görünürken olayın seyri bir anda değişebilir ve sen korktuğun istemediğin sezaryenle karşı karşıya kalabilirsin.Ve o an işte herşey bitti,canım çok yanıcak,bebeğimi acımdan kucağıma bile alamıcam,sütüm gelmeyecek vs.. gibi sezaryenin her kötülüğünü düşüne düşüne doğuma gireceksin,bu da çok büyük bi yıkım olucaktır anne için.
Beni asla yanlış anlama sezaryeni savunduğum falan yok,ama ben sezaryenli bir anneyim ve anesteziden ayıldığım anda bebeğimi kucağıma aldım,ağız sütü denilen sütü verdim.ilk gece ayağa kalkıp gazımı çıkardım,eve geldiğimde bacak bacak üstüne atıp oturabiliyordum.Yani her doğum hikayesi kişiden kişiye değişir.Sen kalbini hayırlısı olması yönünde sabit kıl ve her ne yöntem olursa olsun,bebeğine kavuşacak olmanın tadını çıkar.
Bebeğin ve senin hakkında en hayırlısı ne ise o olsun canım.