19 temmuzdaki bu son mesajımın ardından 20 temmuzda yani ramazanın ilk günü, hem de evlilik yıldönümümde öğlen 14:30'da yahu bu bebek en son ne zaman kıpırdamıştı diye geçti içimden; anımsayamadım.. önce çıkolata yedim, tık yok.. sonra doktor yöntemi 1 avuç kesme şeker yedim 20-25 dk bekledim hala tık yok.. apar topar hastahane tabi... ne yapayım doktor 3 saat oynamazsa gel demişti :)) (bu arada akşama da romantik bir yemek rezervasyonu var-biliyordum bebeğin o gün geleceğini...)
önce acil bir USG; kalbimiz atıyor; bebek yaşıyor!!! (lakin benim sinirler laçka olmuş, ağlayıp duruyorum....) sonra NST, arada benimle ilgilenmeyen NST hemşiresine sağlam bir fırça!!!... bebek başta kıpırdamıyor; kalp atışı düzgün, sancı var her zamanki gibi.. sonra bebişin kalp atışları hızlandı 180-190 aralığında dolaşıyor; doktora NST sonucunu götürdüm; bebeği bekletmem, yatışını veriyorum, aç mısın, 1 saat sonra sezeryana alıyorum dedi...
yediğim şekerleri söyledim; ondan ziyade açım, öğlen yemeğini epey geçti dedim... sonra fotoğrafçıya telefon, yakınlara acele yollu bir toplu mesaj... Metin de şöyle "beni acil doğuma alıyorlar, dua edin. Central Hospital"
Evden çantam yetişti; ailem yetişti. Ben gittim yatış işlemlerimi yaptım; haber vermek istediklerimi arayamadığımdan facebook'a "vakit tamam, beren geliyor, evlilik yıldönümümüz kutlu olsun" yazdım bu arada.. Sonra odama çıktım, lacivert önlüğü giydim beni de bastı bir korku; çişim geldi, doktorum doğumhaneye aldı, son bir çatı muayenesi yaptı normal doğar mı acaba diye; yok hala inmemiş.....
Damar yolu açıldı, tekerlekli sandalye geldi, son anda kocam yetişti (köprü tadilatının en beter zamanında kemerburgazdan kozyatağına!!!)... Planda sezeryan olmadığı için ben nasıl anestezi olacağıma ilişkin bir karara varmamıştım, sadece epidural mi dedim, yok o kadar beklemeyelim genel anestezi dedi... Doğumhaneye koca giriyor ama ameliyathaneye giremiyor!! oldu mu ya biz el ele falan tutuşacaktık, halbuki fotoğrafçıyla ben bir de hastabakıcılar asansöre bindik -1'e iniyoruz; koca kaldı dışarıda... tepede bir saat; 16:55...
Ben planlı kadınım ayol; ama herşey plan dışında!!!! Yatağa yattım, kollarımı bağladılar, kafaları sayıyorum 7 kişiler, daha doktorum gelmemiş (iyi,vakit var daha..) Biri anestezist, kalanların ellerinde ayrı ayrı hortumlar var-kesin bana bişey yapacaklar diye geçiyor içimden. Konuşmalarından, birinin sondamı takacağını (iyi olur çünkü çok fena sıkıştım, tuvalete gidecek vakit olmadı), diğerinin bebeği aspire edeceğini, birinin serumları ayarladığını anladım... fotoğrafçı da kapıda kaldı (cem yılmaz'ın genelkurmay ziyareti gibi, her kapıda biri kalıyor), foto. makinesini içeri verdi, biri de resimlerimi çekiyor... E ama gözüm kaşınıyor!! Kollarım bağlı, çene yapmaktan kimse beni duymuyor! beni bağladıkları ekrana bakıp vakit geçireyim dedim; ana!! Büyük tansiyon bu kadar stresle fırlamış!! E kanamayı artırır biliyorum, hadi şimdi kendime telkin yapıyorum, her şey iyi olacak, bebişin sağlıkla doğması için tansiyonunun düşmesi lazım, sakin ol diyorum.. Arada bir fatiha (artık ruhuma mı okudum bilmem)okudum... Doktorum geldi; uyutalım dedi; anestezist anlatıyor sol kolundan veriyorum, genzin yanacak vs. vs. "Tamam, ilaç genzime geldi, ben şimdi uyuyorum; size kolay gelsin, bebeğime iyi bakın uyanana kadar dedim" tüm ekibe... o halde bile direktif veriyorum gene de :))
Sonrasını kocamdan dinliyorum tabi; dayanamamış, fotoğrafçımı bıraktığım kapıya kadar inmiş, 20 dakika sonra kızım gelmiş onunla yukarı çıkmış; aile efradı gözetiminde bebek odasına ilk bakımı için teslim etmiş, sonra geri dönmüş; kızımdan 25 dakika sonra ben çıkmışım.. yarı baygın vaziyette... benimle odama gelmiş, o arada kızımı getirmişler.. Kimseye elletmemiş, "kızına ilk kez dokunmayı annesinden daha çok kim haketti diye", kendi de ellememiş beklemiş.. Uyandım, ilk soru kızım iyi mi, nerede oldu.. Kalkamayacak kadar baygındım; yatağında görmek için doğrulamadığımdan resmini çekip gösterdiler... Sonra hemşire tuttu ben emzirdim... arada tam ayılana kadar çok şey kayıp, tek tük görüntüler var :))
20 Temmuz 2012 50cm 3410gr Beren Bebek hoş geldin :))
Ağrım-sancım olmadı desem yeridir; 2 gün hastahanede yatıp doğrulurken eşim yardım etti ama tuvalete kendim gittim; hatta odada daralıp gecelikle bahçeye bile çıktım yürüyerek, 2 gün gaz için koridorda yürüyüş de yaptım... Ondan sonrası ise evdeyiz, alışıyoruz hala... Kanamam 5.gün bitti, 2-3 gün lekelenme oldu; sezeryanda rahim içini doktor elle boşalttığı için normal doğuma göre daha az kanama oluyor dedi, doğruymuş...
Toplam 13 kilo almıştım 10. gün sonunda 10 kilo gitmişti, karnım biraz gevşek ama toparlanıyor yavaş yavaş... Eski kotlarımı giymeye başladım bile!!
canım hayırlı olsun allah analı babalı sağlıkla büyütmeyi nasip etsin inş.
banada dr. m genel anes. önerdi ama kafam çok karışık normal doğum derken sezeryan spinal yada epdr. derken genel anest.
karmakarışığım. sende genel anes. olmuşsun önereceğin yada hk. bahsedebileceğin bişeyler var mı ?
Son düzenleme:
öncelikle herkesin kadir gecesi mübarek tüm dualarımız kabul olsun inş. 
zeytinyağıda sürüyorum oda fayda etmiyo....silikon meme ucu aldım hiç güzel değil kocaman ucu var biberon başlığından beter bebeğim ağzına alırken zorlanıyo ve istemiyo....napıcağımı biilemiyorum 
