biraz karışık bizim o durum. o beni on 16 yaşından beri seviyodu. ama ben istemiyodum hayatımda sevgiliye yer yoktusonra ben de aşık oldum 18imde o da 21 olmuştu. düşün o kadar yıl uğraştı gıkı çıkmadı. ama annelerimiz hastaydı sürekli onlarla ailelerimizle uğraştık yine sevgili falan olmadık. 21ime geldiğimde tam olacaktı aileler kaynaştı annem ona oğlum diyodu annesi bana kızım diyodu artık ciddiyete gider diyoduk tam aşkımızı yaşamaya başlayacaktık ki arka arkaya annelerimizi kaybettik. ve 24 yaşındayım işte. 25te de evlencem. uzun ve dikenli bir yol oldu bizimki. arada pek çok başka olaylar da yaşadık. ama bir kere darılmadık birbirimize hep birbirimizin gözünün içine baktık. pek tartıştığımızı bile hatırlamam yani. allah doğru kişiyi çıkardı karşıma. ilk ve son benim için o
valla film gibi canım benim,Allah rahmet eylesin annelerinize,başınız sağolsun..bundan sonra acı görmeyin inş.hep mutlu olun,kavuşun bu mutluluğu pekiştirin inş.
