2012 ekim anneleri doğum hikayeleri

arkadaşlar herkese SLM rabbimin izniyle 2 ekim günü 14.30 oğlumu kucağıma aldım artık anneyim oğlum kollarımda kokuları başka olur derlerdi inanmazdım ama geröekten kousu çok başka cennet kokulu oğlum benim şimdi kokusunu içime çekmeye doyamıyorumm tabi nete girmeyede fırsat bulamıyorum aliboran bey pek uyumuyoda
 
Telefondan yaziyorum kizlar yazim hatasi olursa kusura bakmayin artik sabah 8 bucukta hastaneye gittik dogum haneye alindim bi odaya alip nstye bagladilar sonra doktorum geldi ve islemler basladi once lavma yapildi ardindan serum icin damar yolu 2. Denemede bulundu 2 sise suni sanci 3 tane rahim acici igne 1 tane agri kesici vurdular bi saat arayla sancilar iyice vurmaya basladi esim ve annem arada bi yanima girebildiler 4 cm acilmaya kadar omrumden omur gitti epidural istiyorum dddim dort denemede falan yerini buldular zayif oldugum icinmis neysr sol ayagima elektrik carpti ve ohh dedim saat 5 e kadar boyle gecti ve acilmam 10 cm ama dogum hane dolu biraz bekledim 11 cm aciklikla doguma girdim ikinma gelyo ebeler cagirip ikiniyorum derken doktor geldi kafasi gozukuyo ikin dedi baya bi zor cikti oglum ebenin karnima bastirmasiyla oglumun beni yirta yirta cikmasi bir oldu aglamaktan kendime gelemedim gersi zaten uzun suren bastirmalarla esini cikarmalar ve dikisler kanim dustu galiba surekli gozlerim kapaniyo ebeler gulcin uyan diyolar diger elimede serum taktilar ilaclar falan derken yataga aldilar bi kac lez istifra ettim sonra bebegimi verdiler emzirdim tansiyonum surekli dustugu icin odama zor goturduler yattim hic lalkamadi 6 saat tuvaleye gidemedim sonta taktiar kan serumlari falan derken nihayet kendime geldim ve hastaneden cikabildim
Simdi oglumla acili emismeler yasiyoruz annelik cok guzel bi duygu butun acilara ragmen
 
kizlar bende dogurdum tam 1ay ewwel telden zor oluyr yzmk hikayemi daha snra pylscgm dgrn arkdslrm gznz aydn darisi bklynlrn basina. 23eylul saat 17.35te spinal szryn ile 38.hftmda 3.36o kg bi prensesim oldu.
 
9 senelik bir tanışmamız var eşimle onunla evleneceğimi ogün biliyordum ama nasip değilmiş çok bekledik. 1.5 senelik evliyiz ilk denememiz düşükle sonlanmış ve pisikolojmiz bozulmuştu ikinci denememizde üstüne titredik çok korktuk çokda zorlu geçirdik 9 aylık bu uzun yolculuğu.sonunda Allahım dualarımızı kabul etti bu yolculuğu sağsalim tamamladık ve ters geldiği için 22.10.2012 günü 11:46da kızım sezeranla dünyaya geldi. planlı bir gün olduğu için çok heyecanlıydık gün sayıyorduk evi temizledim uyku tutmadı erkenden kalktık eşimde benim kadar heyecanlıydı belkide benden daha fazla heyecanlıydı. odamıza gittik süslerimizi taktık önlüğümü giyindim serum takıldı odamız ve ben hazırdım artık. sandalye getirip beni götürecekelerini söylediklerinde çok heyecanlandım ağlamak geldi içimden ama güldüm giderken hep ameliyathanenin kapısında eşimle ayrıldık onu bırakıyormuşum gibi geldi zoruma gitti gözlerim doldu. sonrasında neler yaşayacağımı düşünmeye başladım içeri girdim epidural yapıldı oradakilerle konuşuyordum tuhaf oldu vucüdum üşüme ürperme panik herşeyi üst üste yaşıyordum eşim ne yapıyor diye aklımdan geçiyordu. doktorum geldi hazır olunca sana söyliyeceğiz dedi ama birşey demedi bebek ağlama sesi geldi acaba benimkimi diye düşünüyordum çok yaygara koparan bir kızdı bağırıyordu baya sadece sesi geliyordu ne yaptıklarını görmüyordum sağlıklımı nasıl görünüyor diye merak ediyordum.sonunda yeşillere sarılı bir şekilde kızımı getirdiler öptüm onu ağlıyordum sesini duyduğum an başlamıştım ağlamaya sonra götürdüler onu benim dikişlerimi hallettiler tatlı bir uyku halim vardı rahatlamıştım kuş gibi hissediyordum kendimi. kızım benden önce gitmiş odamızda beni bekliyordu eşimi gördüm ilk beni bekleyeceğini sölemişti kapıda beklemiştide beni görünce gözleri doldu ağlıyordu onu görünce bende kendimi tutamadım kızımı kucağıma verdiler eşim ben ve kızım yan yana çok güzel bir duyguydu çekirdek aile olmuştuk ailemiz çoğalmıştı 3 kişiydik artık yaşanması hem zor hemde çok güzel bir duygu gerçekten. sonrasında emzirme zamanı geldi sütüm yoktu zor geldi kızım açtı benim dikişlerim ağrıdı ilk yürüyüş çok zordu sağolsun eşim ve annem yanımda kaldılar eşim bana çok yardımcı oldu Allah hepsinden razı olsun. ertesi gün daha iyiydik kızımda uyumaya başlamıştı artık. ziyaretimize gelen herkes onu çok tatlı buldu çok sevdiler yeni bir anne olarak kızımın sevilmesi çok hoşuma gitti. evimizdeyiz artık düzene girmeye çalışıyoruz. arada kızımın resimlerine bakıyorum hastanedeki arkdaşım ameliyathanede kızımı doğarken çekti karnımdan çıkartırken göbek kordonuyla doktor teyzesiyle ilk pozunu vermiş o halleri bile harika son olarak söyleyeceğim şey Allah isteyen herkese ama herkese versin diyorum annelik gerçekten harika kutsal birşey herşeye değiyor gerçekten. Allah bebeklerimize sağlıklı mutlu uzun ömürler versin tabi bizlerle beraber inş
 
15 ekim sezeryan için tarih almıştık. 14 ekimde hayatımın en kötü günlerimden birini yaşadım. kavga gürültü dolu bir gündü. dedemin mezarına gidip Allaha beni yanına alması için dua ettim. 15 ekim sabah 7 de doğuma girdim. genel anesteziyle oldu ameliyatım. ameliyattan çıkarken asansörde beni taşıyan personel bebek yoğun bakımda dedi. yarı baygın bir şekilde neden neyi var diye sorup durdum ama cevap alamadım. odada çevremdekiler bebek iyi merak etme deseler de bebeğim yoktu odada... daha sonra doktoru geldi. bebek doğunca ağlamamış. kalbi yavaş atmış. bundan dolayı yoğun bakıma alınmış. bebeğim 2 gün yoğun bakımda kaldı. şimdi bebeğime kavuştum.kokusu, sesi bambaşka. şimdi kızıma bakıp bakıp ağlıyorum. umarım annesi gibi kötü kaderi yoktur kızımın. kötü günler geride kaldı diyemiyorum.taburcu olduktan sonra eşimin annemi evden kovması, babamı hüngür hüngür ağlatması, daha anlatamadığım binlerce şey. lohusa halimle o kadar ağır şeyler yaşadım ki Allaha inanmasam kendimi çoktan öldürmüştüm. bu yaşadıklarımı hiç bir zaman unutamıcam.Allaha yine de şükrediyorum bebeğim sağlıklı. geç de olsa kucağımda minnoşum.Allah isteyen herkese nasip etsin.
 

Rabbim sıkıntılarını bertaraf etsin canım Allah'a dayan sen ins yavrun yuvanıza huzur getirir
 
Selam arkadaşlar,
19 EkimCuma sabah 9 sularında sümüksü nişan geldi. İplemedim.
Akşam 8 sularında uçuk pembe akıntı geldi. Tetikteyim tabi. Akşam 22 gibi tuvalete gittim kan pıhtısı düştü, dedim eyvah. Biraz daha oyalandım. Bu arada belden giren şiddetli sancılar başladı, kasılmalar başladı. Yani o yalancı sancılar hiç bişiymiş anladım. Daha sıklaşsın die bekledim, kah yattım kah ortalığı topladım. Duş aldım. Eşim dedi hadi artık daha fazla beklemeyelim, bindik gittik hastaneye. Nöbetçi doktor geldi, alttan baktı, 1 parmak açıklık var, doğum başlamış, evin yakınsa git sabah 9 gibi gel dedi bu sırada saat gece 02 suları. Tabi kanama başladı bende muayeneden kaynaklı biraz kabaydı yani. Sonra ultrasonla da baktı, bebek iyi dedi. Eve geldik. 20 Ekim Cumartesi sabah 10a kadar gram uyuyamadım sancılardan ama çok düzenli değil, bi 10 dk bi 20 dk. bir gelio ama nefessiz bırakıo. Eşim hadi gidelim dio yok diorum bu sancıyla doğum olmaz, yok gidelim dedi doktor gelin demişti dedi iyi dedim gittik. Şansıma kendi doktorum da ordaydı. Niye geldin sen doğurmuosun dedi, gece olanları anlattım, ilk doğumun bu hem böyle gülemezsin doğursan dedi. Geç bakalım ne olmuş dedi. Yine tüy gibi hafif elleriyle baktı 1 cm açıklık var tıkaç gitmiş ama 3-4 dk. bir kasılma ve sancı sıklığı olmadan gelme dedi. Her an herşey olablir bebek hareketlerine dikkat et dedi.

Cumartesi artık sancılar o kadar dayanılmazdı ki olduğum yerde kaskatı kesilir oldum, inlemeye başladım. Dedik artık vakit tamam. Akşam 6da gittik hastaneye, nöbetçi doktor baktı ve hemen yatış yapın 6 cm açıklık var, gece yarısı gibi bebek gelir dedi. Allah dedim bitti mi bu yolculuk. Nese yattım odaya, sancım çok iyi olmasına karşın suni sancı bağladılar, nst, lavman derken 1 saat dolmadan bana ıkınma geldi. Ebe hadi bakalım suyunu patlatalım daha kolay olsun kızının gelişi dedi. doktor geldi bi bakalım nasıl durumlar dedi, 9cm olmuş, inanamadılar. doğumhaneye gidiyoruz hadi dediler. Tekerlekli sandalyeye aldılar,nasıl gittik dopumhaneye bilmiyorum. Belden dize kadar batikonladılar, çatalın iki yanında iki ebe hadi güzelim ıkın harikasın, önümdeki doktorum eveeeeeeeeeeeet saçlar göründü güçlü ıkın, hadi bi daha, geri kaçmasın bebeğin dedi, sana biraz yardım edelim deyip kesi attı asla anlamadım, son ıkınmada yani 3. de bırak ıkınmayı geldi kızımız dediler, bi baktım doktorun ellerinde ufacık bişi, ben tabi inanamıyorum olaya, sağlıklı mı dedim evvvveeeeeeet dediler kızımı makyaja götürdüler. Sonra doktorum seninle biraz daha işimiz var dedi, eşi falan çıkarıp içimi temizlediler sohbet ederek güldük eğlendik, dikişlerim atıldı yine bişi anlamadım ve 9 aylık macera bitti. Sonra odama aldılar, ballı kaymağımı getirdiler yanıma. 3550 gr, 50 cm pespembe yanaklı bi kız. Hemen emzirdim. Allahım hala rüyada gibiyim.

Sonuç olarak, zorunlu olmayan arkadaşlara sesleniyorum, kesnilikle normal doğum yapın, doğumhaneye girmem ve bebeğin çıkması 10 dakika sürdü, sancı kısmı zor ama doğum yapma zor bişi değil. Herşeyi canlı canlı yaşamak o ana tanık olmak muhteşem bişi.

Allah kimsenin kucağını boş bırakmasın. anne adaylarını bir avazda kurtarsın, olmayanlara da nasip etsin.
 

Allah sana sabır versin, eşine de akıl fikir versin canım...Biri eşini uyarmalı, lohusa kadın ne olursa olsun böyle üzülmez, günahtır.

Ama sen kendine mukayyet ol canım, bebeğini düşün, Allah'a sığın, Allah korusun öyle ölümü filan getirme aklına, o bebiş sensiz ne yapar, anne kuzusu o. Ona senden daha iyi kim sahip çıkabilir? Sen güçlü ol. Bizler artık anneyiz, güçlü olmalıyız, herkes aklını da kaçırsa biz sağlam durmalı,akıllı davranmalı gerekirse ortamı biz idare etmeliyiz. Sen sağlıklı olacaksın ki bebeğine bakabilesin.

Dilerim tez zamanda yuvanız huzura kavuşur...
 
Hiç geçmeyecek sandığım 9 ay inanılmaz bir hız da bitmişti. 38. haftama girdiğimde doktorum "artık seni bekliyoruz" dedi. 2. doğum olduğu için kolay olacak diyor ve bana cesaret veriyordu. 12 ekim de sancı ile acile gittik. 3 santim açıklığım olduğu, ancak sancıların doğumu başlatacak kadar çok olmadığı sebebiyle eve döndük. 14 ekim de yine sancım oldu. ebemiz yine aynı şekilde eve gönderdi. ertesi gün doktor kontrolümüz vardı. doktorum 38+5 olduğum için suni sancı ile doğumu başlatabiliriz dedi. eşim ile ben zaten hazırdık yatış işlemine.

ve odamıza yerleştik. 10:05 de lavman yapıldı. (hiç acı verici bir işlem değil di) 10:20 de suni sancı vermeye başladılar. ilk başta dayanılmaz bir acı yoktu. ama zaman az az ilerledikçe sancılara dayanacak gücüm kalmadı. özel hastane olduğu için eşim hep yanımdaydı. elimi hiç bırakmadı. epidural istediğimi söyledim. ebe de sürekli yanımdaydı. ben isteyince ebe hemen anestezi uzmanına haber gönderdi. ancak şansıma mı deyim bilmiyorum anestezi uzmanları asansörden inerken benim açılmam tamamlanmıştı. anestezi uzmanı ile de koridorda karşılaşmamız komikti. ebe size gerek kalmadı deyince bi gülüşme oldu.

en sonunda doğumhanedeydim. ebe sancı gelince ıkınmamı , aralarda nefes almamı söylüyordu. ama inanın çok zordu. bi ara hiç içimden çıkmayacak sandım. doktoruma gücüm kalmadı deyince bi kuvvetle göbeğime bastırdı ve kızımın kedi miyavlaması gibi ağlamasını duydum.

en sonunda bitmişti. hiç bitmeyecek sandığım o sancı ve doğum olayı aslında sadece 2 saat sürdü. saat 12:50 de kızım 2.990 kilo ile boncuk gözlerini açmıştı. o bakışını da hiç unutmayacağım.

canım oğlum ve canım kızım iyiki doğmuşsunuz, iyiki varsınız. Bu dünyada yaptığım en iyi şey sizleri dünyaya getirmek...
 
Babyform .!.:
Allah bağışlasın yavrunu sana canım güle güle büyüt bebeğini
Genişletmek için tıkla...

luna82 .!.:




Buradan da tekrar yazayim dedim:) Allah anali babali, saglikli sihhatli buyutsun bebegini
Genişletmek için tıkla...

lara_ .!.:
hayırla sağlıkla büyüt canım bebeğini darısı başımıza
Genişletmek için tıkla...


FactorB .!.:
Allah hayırlı bir ömür versin evladınla beraber tüm ailene , melek gibi maşallah ama ilk kez duydum tüp bebeği normal doğurtmaya çalıştıklarını , ben direk sezeryan yapıyorlar die biliyordum :26:
Genişletmek için tıkla...

frhnrfhn .!.:
tugceserdar canim gözunuz aydin tekrardan, o ne guzel bir mutluluktur dimi ne guzel sag saglim bebisine kavustun, evinize gectiniz bile Allah bize de guzel dogum hikayemizi yazmayi nasip etsin insallah.
Genişletmek için tıkla...

mercim .!.:
ilk doğum hikayesini okumak çok zevkliydi,inanki canım ALLAH kızını sağlıkla büyütmeyi nasip etsin.....
Genişletmek için tıkla...

camoka .!.:
ilk doğum hikayemiz gelmiş
tuğçeserdar allah analı babalı büyütsün canım çok şükür bebğine kavuştun darısı bizlere inşallahh
Genişletmek için tıkla...

oreiro .!.:


Tebrik ederim . Allah analı babalı büyütsün, uzun ömürler versin inşallah.
Genişletmek için tıkla...

oZdEnIzEr .!.:
tugceserdar allah analı babalı büyütsün yavrunu. sağlıkla büyüsün inş. darısı başımıza
Genişletmek için tıkla...

hayat55 .!.:
tugceserdar Allah analı babalı büyütsün hayırlı bi evlat olmasını nasip etsin inşallah. sanada çok geçmiş olsun
Genişletmek için tıkla...

aycaca .!.:
Gozlerim dolu dolu yaslarla okudum canim... Allah saglik-sihhat versin size.Hayirli olsun.Hosgeldin Ece.
Biz de Ece'mize kavusacagimiz gunu iple cekiyoruz...
Genişletmek için tıkla...

st1984 .!.:
allah analı babalı büyütsün... uzun,sağlıklı,huzurlu ailesiyle birlikte geçireceği güzel bir ömrü olsun inşallah...
Genişletmek için tıkla...


kızlar anca fırsat buldum hepınıze tesekur ederım.allah hepımızınkını saglıkla buyutmek nasıp etsın ınsallah.ama sunu soylemelıyım kı 2 ay bıtıyor bu hafta cok zormus...
 

bende epidural oldum ama sonra 5 gün sürekli yatmak zorunda kaldım zar zor kalkıp emzirdim baş ağrısı yapıyo sürekli serum yedim sizdede oldumu epidural doğumlardan sonra oluyor dedi doktorum
 
BERFUmmmm .!.:
bende epidural oldum ama sonra 5 gün sürekli yatmak zorunda kaldım zar zor kalkıp emzirdim baş ağrısı yapıyo sürekli serum yedim sizdede oldumu epidural doğumlardan sonra oluyor dedi doktorum
Genişletmek için tıkla...

bende epidural oldum baş ağrısı oldu ama epiduralden mi bilmiyorum dr kansızlıktan dedi birde göğüslerim cok şişti benim bebek sütü boşaltamadı tam ondan da olabilir dedi dr
 
mbulgurcu-penpetekir arkadaşar maşallah çok güzel doğumlar yaşamışsınız allah ananlı babalı büyütsün :)
 
dilfeza .!.:
bende epidural oldum baş ağrısı oldu ama epiduralden mi bilmiyorum dr kansızlıktan dedi birde göğüslerim cok şişti benim bebek sütü boşaltamadı tam ondan da olabilir dedi dr
Genişletmek için tıkla...

bndede kansızlık var hamilelğim boyunca kan ilacı kullandım ama dr bana epidural doğumun böyle bir yan etkisi var oluyor dedi özel bir serumu varmış onu takmamız gerekiyor sana dedi denedim defalarca ama işe yaramadı 1 hafta çektim
 
BERFUmmmm .!.:
bende epidural oldum ama sonra 5 gün sürekli yatmak zorunda kaldım zar zor kalkıp emzirdim baş ağrısı yapıyo sürekli serum yedim sizdede oldumu epidural doğumlardan sonra oluyor dedi doktorum
Genişletmek için tıkla...

Olmadi benim hic halbuki cok konustum dogumdan sonra
Konusmayin ve basinizi cok oynatmayin demelerine ragmen
 
günlerden sonra fırsat bulup doğum hikayemi yazabileceğim..

99 ağustosunda tanışmıştık eşimle..yıllar süren çok güzel bir aşkın birlikteliğin ardından bir çok ailesel engele karşı çıkmalara rağmen 19 haziran 2010da nihayet ilk ve tek aşkımla evlendik..zaman geçtikçe artık aile olma duygusu gittikçe ağır basmaya başladı derken 5 aylık denemelerin sonunda şubat 2012de hamile olduğumu öğrendim..sonrasında uzun soluklu, bulantısız kusmasız ağrısız sancısız bir hamilelik süreci..artık son haftalar beklenen misafir için tüm hazırlıklar tamam. annem doğuma bir hafta var diye 39. haftamda 15 ekimde yanıma geldi. geldiği gün akşam masada yemekteyken aniden suyum geldi.yemek yemeği bıraktım. sakin sakin kalktım banyoya gittim. baktım evet..doğum başladı..salona geldim eşim annem bana bakıyo dedim suyum geldi. annem diyo nasıl yani..ee sancın yok:) evet bende ne sancı ne bişey..duşa girdim çıktım. saçlarımı düzleştirdim. çantamı kontrol ettim..herşey hazır. biraz vakit geçsin diye bekledik sancım gelir diye. gidip uyudum sonra. gece saat 2 de baktım hala sancı yok. daha fazla beklemeyelim dedik hastaneye geçtik. nöbetçi dr kontrol etti yatışım yapıldı. tuhaf düşünceler kafamda korku heyecan...sabaha kadar ara ara nstye alıyolar küçük sancılar var ama bende tık yok..sabah kendi doktorum geldi, baktı sancı yok bi şey yok. lağman yapıldı önce kokrtuğum gibi bişi değilmiş ön yargılı olmamak lazım:)saat 11de suni sancı verdiler. saat 16 ya kadar sancı çektim.ara ara kontorl ediliyorum açıklık sadece 3cm. ilerleme yok. sinrilerim harap bi türlü bebeğim kanal giremiyo. rahim duvarım çok kalınmış incelmiyo. son ebe kontorlünde çığlığı atıyorum. meğerse kadın manuel açıklık yapamaya çalışmış sonradan öğreniyorum. derken doktorum geliyor. yapacak bir şey yok tıbben sezeryana almak zorundayız, saatlercede sancı çeksen açılma olmayacak çünkü rahim duvarı çok kalın. benim koptuğum an..o kadar saat bekle sancı çek kendini hazırla ama normal doğum olmasın...tmm diyorum ağlayarak..serumu çıkarıyolar.o arada hasta bakıcı geliyo elinde ameliyat kıyafetleri, üzerimi çıkarıyorum alel acele,önlüğü giyiyorum boneyi takıyorum bi yandan yaşlar akıyo gözümden. sedye gliyo. annemle vedalaşıyorum. eşim yanımda hızla asansöre yöneliyoruz. o arada eşim asansörün kapısında kalıyo almıolar onu siz burda bekleyin aşağı inmeniz yasak. biz şoktayız vedalaşamamışız bile..uzaktan el sallayıp öpcük gönderiyorum dua et bana diyorum kapı kapanıyo. iniyoruz zemin kata..ve ameliyathane..hızla içeri alıyorlar bi dolu kişi. ekip hazır. herkes güler yüzlü. hoşgeldin, hadi bakalım arkadaşlar alıyoruz yatağa, bir iki evet..şimdi ayağını bağlıycaz soğuk biş hissediceksin korkma, elini ver bakalım, sakin ol sesleri..bi yandan doktorum geliyo başıma bak bende burdayım hepimiz maskeliyiz tanıyamazın diye söylüyorum sonra demeyesin doktorum ameliyata girmedi diye..derken bebeğin adı ne olacaktı diye bi soru defne buğlem diyordum ki sonrası yok..uyandığımda boğazımda bi öksürük..nefes alamıyorum, beni uayndırmaya çalışıolar uyandım aslında ama ölüyorum gibi geliyo nefes alamadığımdan..derken odaya çıkarıldım. eşim annem beni bekliyo. yatağıma aldılar ben hala öksürüp duruyorum. annemle eşimde tuhaf bir yüz ifadesi ama ne olduğunu çok anlamıyorum. sonra bebeğimi getirdiler baktım sağlıklı mı diye sordum evet çok iyi dediler. uyuyordu. toparlak bir yüz kapkara saçlar..bu kız benim mi diyorum kendi kendime..biraz ağrı sızı derken gece yürüttüler filan emzirmek için bir kaç deneme vs ve gecemiz bitti. sabah çocuk doktoru ve kendi doktorum odaya geldi. kendimi daha iyi hissediyorum geceye göre, aklım başımda, derken bebeğimi aldı çocuk doktoru üzerini soyundurdu ve dünyamın yıkıldığı an..bebeğimin ayakları bilekten doğuştan dışa çarpık..elleri bilekten hafif içe dönük ve el parmakları normalden daha uzuno sahneyi ömrüm boyunca unutamam herlade..doktor bunun tedavisi var desede oan hiç birşey duymuyorum bebeğime bakıyorum eşime bakıyorum..ağlamaktan helak oluyorum.herkesi odadan kovduğumu hatırlıyorum beni yalnız bırakmalarını istiyorum. eşim çıkmıyo sarılıyo hıçkıra hıçkıra ağlıyorum..aylarca beklediğim meleğim bu halde..ya düzelmezse..tebrik için arayanlar..susmayan telefonlar..ben hiç birine cevap vermiroum..kazara bririyle konuşmaya kalksam ilk cümlede ağlamaya başlıyorum..ertesi gün bebeğimi acil olarak ortopedi uzmanına götürdüler eşim ve annem. doktor zihinsel bi rproblemden şüpheleniyor ordan acil genetiğe gidiliyo. genetik kalp ekosu istiyor. kalp kapakçılarında yavaş çalışma varsa o problem bu şekilde sorunlu el ve ayaklara yol açabiliyormuş. ve zihinsel bir problemde olabilirmiş..neyseki kalp ekosu temiz çıkıyor...çok şükür..hastaneden çıkışımız oluyor. evimize geliyoruz. iki gün sonra ortopedi uzmanına gidiyoruz. muayene ve doktor diyor içinizi ferah tutun..ben böyle çok ayak düzelttim. sadece biraz zahmetli bir süreç olacak..bebeğimin iki ayağınıda kalçaya kadar alçıya aldı. çok ağladı kuzum..ama tedavisi için dayanıcaz..ikinci alçımızda yapıldı..tek alçıda bile bayağı bir düzelme var o kadar şaşırdım ve mutlu oldum ki..rabbime şükürler olsun..4 5 alçı ile tedavimiz bitecek, sonrasında da uzun soluklu bir ortopedik ayakkabı kullanımı ve koruma evresi..herşey güzel olacak..
meleğim şuan uyuyor..iki bacağıda alçıda ama olsun..allah dermansız dert vermesin..inşallah şifa bulacak kuzum..
bizim hikayemizde böyle, buğlemimin mis kokusu evimizin her köşesinde..çok şükür..
 
23eylul saat 17:35te elif su`m dunyaya geldi 38.haftamizda... o gunun gecesi suyum gelmisti aslinda ama bilemedim suyum azaldigi icin acil sezeryana alindim cok korkuyordum esim annem kayinvalidem ve hemsireler teselliye yetmiyordu cok gergindim. Hazirliklar basladi derken beni almaya geldiler cocuk gibi agliyordum ameliyathaneye girerken iyce koptum buz gibiydi ve muzik caliyordu ekip cok iyiydi bi an motive oldum ama tek zorlugu oksijen skntimdi konusmak cok zordu ve arada sacmaladigimda cabasi hatirladikca cok komik geliyor.. Brbegin dogd
u dediler inanamadim kokladim yavrumu mis gibiydi kokusu ve sicacikti saclari upuzun bembeyaz bi melekti koynumdaki yumuk yumuktu kuzum dunyalar benimdi nasil bi duygudur bu su an 40gunluguz rabbim istiyen herkese nasip etsin yavrularimizi bize bagislasin insallah. Devrik cumlelerimin kusuruna bakmayin telden ancak yazabildim malum 40.gunde anca
 
11 ekimde gece adet sancısı gibi ağrılarla uyandım 13 ekime kadar sancılar devma etti gece 22.30 da suyum geldi ve hastaneye gittik ben epidüral normal istiyordum neyse yoğun sancılarla 4 cm kadar bekledikve epüdüral yapmak için doktor geldi 4 kere denedi ama omur iliğim dar olduğu için olmadı dedi bende bırakın ozaman dedim ve gitti aradan yarım saat geçtiki dünyam karardı boynum tutuldu ve başım zonklamaya başladı ölüyorum kurtarın beni diye ağlamaya başladım greçekten ölüüyordum doğum sancılarımı unuttum boynumu yumrukluyorum neyse acil sezeyana alındım bebebğim doğdu ama ben yatktan kalkamıyorum yatakta emziriyorum boynum başım kopuyor sanki normaldir dediler epüdüral denendiği içni dendi neyse 3.gün beynimde başınç ve 6.gün görme kaybı ve çift görmeye başladım herşeyi heryeri çift görüyordum acil tıp fakülesine gittik tomografi emar derken omuriliğimde denenen epüdüralden sıvı kaçağı olmuş beyin sıvısı azalmış bebeğime doyamadan hastaneye yatıım kolumdan kan alıp omur iliğimi kapattılar ilk denemede gözlerim düzelmedi 2 gün sonra bidaha omur iliğime yama yaptılar 8 ay sonra görmeye başlar ve yürürüsün dediler dünyam yıkıldı düşünün ağladım bağırdım çağırdım hayatım bitmişti çünkü bu dünyada çok kaşılaşılmayan bişeymiş epidüral benim hayatıma mal oluyordu neyse ki ben 3 gün sonra düzelmeye başladım şimdi iyiyim ama yaşadıklarım çok zordu doktorlar bukadar çabuk iyileşmeme şaırdıla ve benimle ilgigli profösörler tez yazmaya başladıklarını söylediler şimdi bunu okuyan doğum yapacak anneler sakın normal doğum denemeyin sakınn çok zor psikoloji falan kamıyor böyle bir ağrı olmaz olamaz sakın yapmayın çok pişmanım girin sezeryana paşa paşa alın bebeğinizi kucağınıza 2 gün ağrı çekersiniz oda çok hafif ve geçer hele omur iliğnize epidüral falan sıkn denemeyin omuriliğin şakası yok ben çok pişmanım ne olur siz olmayın sevgilerr
 
doğum hikayelerini okuyup okuyup ağlayan, eşi bebek istemediği için gözyaşı döken ben ; gün gelip de buraya doğum hikayemi yazabildim ya rabbime şükürler olsun

eşimle 6 yıllık sevgililik döneminden sonra evlendik ,evliliğimiz boyunca hep bebek istemediğini söyleyen bir insandı ,çok dua ettim ve bir gün artık eşim ikna olduğunu söyledi. nerdeyse 4 yıl olmuştu evleneli. doktor muayenesine gittim herhangi bir problem olmadığını ve 3 ay içinde Allah'ın izniyle hamile kalabileceğimi söyledi. ve çok şükür rabbime 3. ay dayanamayıp işyerinde yaptığım testte hamile olduğumu öğrendim. çok şükür oğluşum hamileliğim boyunca beni hiç üzmedi, çok sağlıklı bir bebek olduğunu söyledi doktorumuz hep

32.haftada çalışabilir raporu almama rağmen dayanayıp 34. haftada izne ayrıldım ve oğluşumu beklemeye başladım. başından beri hep kendimi normal doğuma odaklamıştım ,aniden sancım gelcek, suyum gelcek diye tekrar tekrar o anları kaç kez planladım ben de bilmiyorum. ama dediğim gibi olmadı doktorum bebeğin iri olduğunu ve 40 haftayı beklersek sezeryanla doğum yapma ihtimalim çok yüksek olduğunu söylemişti 36. haftaki kontrolümüzde. 1 hafta içinde karar vermemizi istedi, 37. haftaki kontrolümüzde artık karar vermiştik 20 eylülde yani 38+1 de bebişimiz gelicekti Allah'ın izniyle

doğumdan önceki gece uyuyamadım 19 eylülü 20 eylüle bağlayan gece hastaneye yattık ,yine heyecandan uyku yok tabi. eşimle babam bizi hastaneye bırakıp gittiler, annemle sabaha kadar muhabbet ettik. susuzluktan ölüyorum yeme- içme yasak. gelip gelip nst'ye bağlıyolar tabi bende sancı yok o sancıyla, suyun gelmesiyle hastaneye gitme hayalleri gerçekten hayal olmuş,biz güle oynaya hastaneye yatmış durumdayız

sabah oldu tekrar nst, tekrar ancı falan yok. eşimle babam hastaneye geldi, annem babamla çay içmeye indiği sırada biranda gelip beni doğuma alcaklarını söylediler tam asansöre girerken sondayı takmayı unuttuklarını hatırladılar hadi tekrar odaya geri dönüş, sondanın takılması (iğrenç bişey). annem babam yanımda yok apar topar götürülüyomuşum gibi hissetim kendimi.

ameliyathaneye girdiğimde heyecandan kalbim durcak sandım, girenler çıkanlar...gözlerim doktorumu arıyor ,tanıdık biri olsa rahatlıcam gibi. doktorum geldi,nasıl olduğumu sordu., oğlumun adını, göbek adı koyup koymıcağımı sordu. (adı DORUK ,göbekadı ÖMER oldu oğlumun) doğum heyecanı, buz gibi ameliyathane ve çırılçıplak olmanın verdiği utançtan dolayı biran önce beni bayıltsalar diye dua ediyordum. en son saati gördüğümde 9:00dı. oğlum 9:11de doğmuş, 9:30 gibi onu çıkarmışlar annemle eşim odaya onun yanına çıkmış, babam ameliyathane kapısında YA ŞAFİ çekmeye devam ediyormuş tespihle

ayılma odasına gözümü açmaya çalışırken 'çok acıyor, çok acıyor' diye sayıkladığımı hatırlıyorum oğlumu sordum bir de iyi olduğunu söylediler. odaya getirdiler beni hemen miniğimi yapıştırdı ebe memeye ,kuzum benim nasıl güzel bir duyguydu o öyle 51 cm 3820 gr olarak doğdu oğluşum

çok canım yandı, gaz sancısından, yatıp kalkmaktan çok çok acı çektim, 3. gün ancak tuvalete çıkabildim, sırf kalkarken canım yanıyor diye lohusa olup hiç yatmadım,2. günden beri hep ayaktaydım ama herşeye değer OĞLUM, CANIM BENİM,MİS KOKULUM İYİ Kİ DOĞDUN, İYİ Kİ VARSIN BEBEĞİM
 
Son düzenleme:
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

I
Az Kaldı Doğuruyoruz Kızlar... Ekim-Kasım 2025 Moms <3
Yorumlar
19
Görüntüleme
954
gamzeolc
G
Doğum Başlıyor
Yorumlar
13
Görüntüleme
518
sorusormayageldim1905
Pozitif mi negatif mi bilmem ama tüm gerçekliğiyle doğum hikayem. 😂
Yorumlar
19
Görüntüleme
3K
Lady Guinevere
Doğum sonrası anneme çok kırgınım
2 3
Yorumlar
52
Görüntüleme
4K
sufisentir
A
Eşimin doğum gününü benden habersiz planlayan görümcem
2 3
Yorumlar
55
Görüntüleme
2K
Pheebs
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…