2012 ekim anneleri doğum hikayeleri

onlyisland86 · 10 Ekim 2012

Melis37 Canim cok gecmis olsun insallah en kisa zamanda bebegin iyilesir ve hep yaninda olur
Laplace melek kizini allah bagislasin herseyin hayirlisi soyleyecek baska bisey bulamiyorym
Bugun dogum hikayelerine bakayim dedim simdiye kadar cok dogum hikayesi okudum hic aglamamistim ama bugun cok kotu oldum
Allah dogumu bekleyenlere kolaylik versin

hot_ice · 10 Ekim 2012

melis37 .!.:
doğum yapan herkese öncelikle geçmiş olsun.ben de doğum yaptım.Ama hala olayın şokundayım.çok zor günler geçiriyorum.Normal doğum tarihim 13ekimdi.2 ekimde nişanım geldi ve hemen doktora gittik.NSTde herhengi bir sorun çıkmadı ve bebek kanala girmemişti.Suyun gelmesine bekleyin dedi doktor.Eve geri döndük.Sonraki günler çamaşırım ıslanmaya başlamıştı.Az az akıntı geliyordu.Ben acaba suyum mu geliyor diye endişeye kapılmıştım.Cuma günü kontrole gittiğimde doktor herşeyin normal olduğunu ama bebeğin hala kanala girmediğini yürüyüş yapmamı söyledi.ben su gibi bir sıvının geldiğini söyledim.ama doktor hiçbir numune almadan onun akıntı olabileceğini amniyon sıvımın normal oldugunu söyledi.
Eve tekrar geri döndük.Ertesi gün yani 6ekim cumartesi akşam 5te kanamam oldu.hemen kostok hastaneye.tekrar nstye bagladılar ve bebeğin kalp atışlarının biraz azalmış oldugunu söylediler.Ebe alttan muayene yaptı ve senin suyun geliyor acil sezeryana alacaz dedi.Neyse ameliyat oldum.Bebeğimin ağlama sesini de duydum,yanıma getirdiler kokusunu bir kere duydum.Kontrollerinin yapılması için yukarı çıkardılar.Spinal anestezi oldugum için herseyi duyuyordum,Biri gelip Dilinde bir sorun oldugunu dilinin geri kaçtıgını söyledi.Benim psikolojimi o an siz düşünün.hemen küveze almışlar bebeğimi.Bunu farkeden de muayeneyi yapan doktor değil ebe..Allah razı olsun kadından,Eğer hemen emzirseymişim akcigerlerine süt kaçacağından boğulacakmış bebeğim.Küçük bir şehirde oturduğum için imkanlarımız kısıtlı burda sadece 1 tane özel hastane var.Beni odama getirdiler,gelen giden oluyor geçmiş olsuna.Bir telaş var anlıyorum ama.Büyük şehirlerden üniversite hastanesinde bebeğim için yer ayarlamaya calışıyorlarmış megerse.Ankarada yer olmadığından Eskişehire gece 12de sevki yapıldı bebeğimin.Şimdi orda küvezde yatıyor.Profların kontrolü sonucunda durum şu.Bebeğimin çenesi biraz geride,yırtık damak var,ayrıcada normal dili biraz geride.O nedenle kesinlikle şuan ağızdan beslenemiyor.serumla beslenebiliyor.Ameliyatı ise en az 3aylık olduktan sonra gerceklesecek tabi başka sorunlara neden olmazsa.İçim yanıyor.6aylıkken de olabilirmiş.bebeğimin biraz daha büyümesini bekliyorlar.Bende durum böyle dualarınıza ihtiyacım var.Dualarınızı eksik etmeyin...

CANIM rabbim miniğinin şifasını versin inş. en kısa zaman kucağına alır, koklarsın

ozegeli · 10 Ekim 2012

mertug .!.:
anne olacaksın,rabbim sana tekrar bir bebek nasip edecek.11 haftalık hamiştim 21.eylül.2011 tarihinde rutin kontrole gittim.kalbi durmuş meğer kızımın.(cinsiyetini bilmiyordum ve hep bir kızım olacak hissediyordum halada öyle)hemen aldılar onu benden.çokk düşündümm, neden ben, bir günahımmı var, bir daha anne olacakmıyım, ya yine ölürse falanlar,,,,fişmanlar....Rabbim öylesine büyük ki teyzesi şimdi 22.ekim.2012 tarihini bekliyoruz oğluşumun doğması için.Hayat sana beklemeyi öğretiyor hepsi bu.

inşallah canım hamilelerin dilekleri kabul olurmuş inşallah tekrar sağlıklı bir şekilde bebeğim olur Allah kimseye benim yaşadıklarımı yaşatmasın inşallah senin de sağlıklı bir şekilde doğumun gerçekleşir.

sezin77 · 11 Ekim 2012

melis37 .!.:
doğum yapan herkese öncelikle geçmiş olsun.ben de doğum yaptım.Ama hala olayın şokundayım.çok zor günler geçiriyorum.Normal doğum tarihim 13ekimdi.2 ekimde nişanım geldi ve hemen doktora gittik.NSTde herhengi bir sorun çıkmadı ve bebek kanala girmemişti.Suyun gelmesine bekleyin dedi doktor.Eve geri döndük.Sonraki günler çamaşırım ıslanmaya başlamıştı.Az az akıntı geliyordu.Ben acaba suyum mu geliyor diye endişeye kapılmıştım.Cuma günü kontrole gittiğimde doktor herşeyin normal olduğunu ama bebeğin hala kanala girmediğini yürüyüş yapmamı söyledi.ben su gibi bir sıvının geldiğini söyledim.ama doktor hiçbir numune almadan onun akıntı olabileceğini amniyon sıvımın normal oldugunu söyledi.
Eve tekrar geri döndük.Ertesi gün yani 6ekim cumartesi akşam 5te kanamam oldu.hemen kostok hastaneye.tekrar nstye bagladılar ve bebeğin kalp atışlarının biraz azalmış oldugunu söylediler.Ebe alttan muayene yaptı ve senin suyun geliyor acil sezeryana alacaz dedi.Neyse ameliyat oldum.Bebeğimin ağlama sesini de duydum,yanıma getirdiler kokusunu bir kere duydum.Kontrollerinin yapılması için yukarı çıkardılar.Spinal anestezi oldugum için herseyi duyuyordum,Biri gelip Dilinde bir sorun oldugunu dilinin geri kaçtıgını söyledi.Benim psikolojimi o an siz düşünün.hemen küveze almışlar bebeğimi.Bunu farkeden de muayeneyi yapan doktor değil ebe..Allah razı olsun kadından,Eğer hemen emzirseymişim akcigerlerine süt kaçacağından boğulacakmış bebeğim.Küçük bir şehirde oturduğum için imkanlarımız kısıtlı burda sadece 1 tane özel hastane var.Beni odama getirdiler,gelen giden oluyor geçmiş olsuna.Bir telaş var anlıyorum ama.Büyük şehirlerden üniversite hastanesinde bebeğim için yer ayarlamaya calışıyorlarmış megerse.Ankarada yer olmadığından Eskişehire gece 12de sevki yapıldı bebeğimin.Şimdi orda küvezde yatıyor.Profların kontrolü sonucunda durum şu.Bebeğimin çenesi biraz geride,yırtık damak var,ayrıcada normal dili biraz geride.O nedenle kesinlikle şuan ağızdan beslenemiyor.serumla beslenebiliyor.Ameliyatı ise en az 3aylık olduktan sonra gerceklesecek tabi başka sorunlara neden olmazsa.İçim yanıyor.6aylıkken de olabilirmiş.bebeğimin biraz daha büyümesini bekliyorlar.Bende durum böyle dualarınıza ihtiyacım var.Dualarınızı eksik etmeyin...

canım çok geçmiş olsun..allah miniğine tez zamanda sağlık sıhhat versin inş...dualarımız hep mink kuzunla..

cimeka · 11 Ekim 2012

melis37 .!.:
doğum yapan herkese öncelikle geçmiş olsun.ben de doğum yaptım.Ama hala olayın şokundayım.çok zor günler geçiriyorum.Normal doğum tarihim 13ekimdi.2 ekimde nişanım geldi ve hemen doktora gittik.NSTde herhengi bir sorun çıkmadı ve bebek kanala girmemişti.Suyun gelmesine bekleyin dedi doktor.Eve geri döndük.Sonraki günler çamaşırım ıslanmaya başlamıştı.Az az akıntı geliyordu.Ben acaba suyum mu geliyor diye endişeye kapılmıştım.Cuma günü kontrole gittiğimde doktor herşeyin normal olduğunu ama bebeğin hala kanala girmediğini yürüyüş yapmamı söyledi.ben su gibi bir sıvının geldiğini söyledim.ama doktor hiçbir numune almadan onun akıntı olabileceğini amniyon sıvımın normal oldugunu söyledi.
Eve tekrar geri döndük.Ertesi gün yani 6ekim cumartesi akşam 5te kanamam oldu.hemen kostok hastaneye.tekrar nstye bagladılar ve bebeğin kalp atışlarının biraz azalmış oldugunu söylediler.Ebe alttan muayene yaptı ve senin suyun geliyor acil sezeryana alacaz dedi.Neyse ameliyat oldum.Bebeğimin ağlama sesini de duydum,yanıma getirdiler kokusunu bir kere duydum.Kontrollerinin yapılması için yukarı çıkardılar.Spinal anestezi oldugum için herseyi duyuyordum,Biri gelip Dilinde bir sorun oldugunu dilinin geri kaçtıgını söyledi.Benim psikolojimi o an siz düşünün.hemen küveze almışlar bebeğimi.Bunu farkeden de muayeneyi yapan doktor değil ebe..Allah razı olsun kadından,Eğer hemen emzirseymişim akcigerlerine süt kaçacağından boğulacakmış bebeğim.Küçük bir şehirde oturduğum için imkanlarımız kısıtlı burda sadece 1 tane özel hastane var.Beni odama getirdiler,gelen giden oluyor geçmiş olsuna.Bir telaş var anlıyorum ama.Büyük şehirlerden üniversite hastanesinde bebeğim için yer ayarlamaya calışıyorlarmış megerse.Ankarada yer olmadığından Eskişehire gece 12de sevki yapıldı bebeğimin.Şimdi orda küvezde yatıyor.Profların kontrolü sonucunda durum şu.Bebeğimin çenesi biraz geride,yırtık damak var,ayrıcada normal dili biraz geride.O nedenle kesinlikle şuan ağızdan beslenemiyor.serumla beslenebiliyor.Ameliyatı ise en az 3aylık olduktan sonra gerceklesecek tabi başka sorunlara neden olmazsa.İçim yanıyor.6aylıkken de olabilirmiş.bebeğimin biraz daha büyümesini bekliyorlar.Bende durum böyle dualarınıza ihtiyacım var.Dualarınızı eksik etmeyin...

Allah şifa versin..dualarımız minişle...

sekerlik16 · 11 Ekim 2012

merhaba kızlarr hikayemi yazayım dedim sizlere...

öncelikle doğum sancısı tutup yalancıdır bunlar diyerek üzerine düsmeyen sadece ben varımdır herhalde :))))

8 ekim pzt akşamı 20,00 da adet sancısı gibi şiddetli ağrılarım ve kasılmalarım baslamıstı düzenli olarak. düzenli 10 dkda geliyordu ben hala üstelemiyorum yok yok bıcak saplaması gibi ağrı gelicek bunlar yalancı diyorum ama deli gibi kıvranıyordum neyse... eşim işteydi ve gece 23,00da geldi ona yemek hazırladım yedi falan artık yatıcaz saat 00,30'da nişanım geldi kan aktı ben panik tabi... hemen hastaneye gittik 2 cm acılman var ve doğum baslamıs deyip aldılar sancı odasına pff ne zor bir sürecti. meğer catılarım darmıs. gelen parmaklıyo giden catıya bakıyo ayy bir de ikide bir nstye bağlıyorlar. zaten sancı geliyor bir de nst takınca sanki arka taraftan kız cıkıyor gibi geldi neyse... 7 dklık sancılar 4 dk 2 dkya düstü derken ertesi gün sabah 09,00 oldu ve ben artık dayanamaz hale geldim ağrılardan... uykusuzluktan, panikten ve o uyuz hemsire yüzünden inanılmaz panikledim ve ağrılara dayanamadığım için epidural aldım. doğurmayan arkadaslara kesinlikle tavsiye ederimmm önceleri cok karsıydım epidurale ama kesinlikle tavsiye ediyorum... neyse 11,00 gibi hala suyum gelmedi epidural yapıldı ama etki etmedi. belim kopacak gibi oldu, kasıklarım berbat oldu... iyice asağıdaydı bebişim... bu sırada epiduralden önce beni doğumhaneye aldılar ve dr keseyi patlattı artık doğum baslasın diye yok hanfendi gelmiyor... adım attıkca su akıyordu o da panikletti ya yürürken cıkarsa diye :))) ikinci epiduralden sonra ben iyice belden asağım uyustu ve 12,35 gibi aldılar doğumhaneye... kasıklarındaki sancı gelince ıkın dediler ıkındım iyice indi asağıya... dr.um haydi baslıyoruz demesiyle hastabakıcı esra ablamın üstüme yatması bir oldu ilaydam cabuk cıksın diye... gerçekten de öyle oldu... bastırdı ve kızım cıktı o anı unutamammmm... kucağıma verdiklerinde saat 12,50ydi. bir ağlamak tuttu beni... sonrasında da odaya alındık işte :) ve doğumdan 8 saat sonra evimizdeydik şimdi de cok iyiyiz cok sükür...

kızım cok güzel emiyor... babasının kopyası... cooook şirin... doğuramayan arkadasların hepsi için sesle dua ettim onlara da bir an önce nasip eyle rabbim diye.... öğlen namazı okunurken hersey bitmiş odama alınıyordum :)

benim hikayem de bu arkadaslar... öpüyorum hepinizi... rabbime emanet olun

sekerlik16 · 11 Ekim 2012

yazmayı unutmusum iloşum 3,350 kg doggdu ve 50 cm :)

dilfeza · 11 Ekim 2012

sekerlik16 .!.:
merhaba kızlarr hikayemi yazayım dedim sizlere...

öncelikle doğum sancısı tutup yalancıdır bunlar diyerek üzerine düsmeyen sadece ben varımdır herhalde :))))

8 ekim pzt akşamı 20,00 da adet sancısı gibi şiddetli ağrılarım ve kasılmalarım baslamıstı düzenli olarak. düzenli 10 dkda geliyordu ben hala üstelemiyorum yok yok bıcak saplaması gibi ağrı gelicek bunlar yalancı diyorum ama deli gibi kıvranıyordum neyse... eşim işteydi ve gece 23,00da geldi ona yemek hazırladım yedi falan artık yatıcaz saat 00,30'da nişanım geldi kan aktı ben panik tabi... hemen hastaneye gittik 2 cm acılman var ve doğum baslamıs deyip aldılar sancı odasına pff ne zor bir sürecti. meğer catılarım darmıs. gelen parmaklıyo giden catıya bakıyo ayy bir de ikide bir nstye bağlıyorlar. zaten sancı geliyor bir de nst takınca sanki arka taraftan kız cıkıyor gibi geldi neyse... 7 dklık sancılar 4 dk 2 dkya düstü derken ertesi gün sabah 09,00 oldu ve ben artık dayanamaz hale geldim ağrılardan... uykusuzluktan, panikten ve o uyuz hemsire yüzünden inanılmaz panikledim ve ağrılara dayanamadığım için epidural aldım. doğurmayan arkadaslara kesinlikle tavsiye ederimmm önceleri cok karsıydım epidurale ama kesinlikle tavsiye ediyorum... neyse 11,00 gibi hala suyum gelmedi epidural yapıldı ama etki etmedi. belim kopacak gibi oldu, kasıklarım berbat oldu... iyice asağıdaydı bebişim... bu sırada epiduralden önce beni doğumhaneye aldılar ve dr keseyi patlattı artık doğum baslasın diye yok hanfendi gelmiyor... adım attıkca su akıyordu o da panikletti ya yürürken cıkarsa diye :))) ikinci epiduralden sonra ben iyice belden asağım uyustu ve 12,35 gibi aldılar doğumhaneye... kasıklarındaki sancı gelince ıkın dediler ıkındım iyice indi asağıya... dr.um haydi baslıyoruz demesiyle hastabakıcı esra ablamın üstüme yatması bir oldu ilaydam cabuk cıksın diye... gerçekten de öyle oldu... bastırdı ve kızım cıktı o anı unutamammmm... kucağıma verdiklerinde saat 12,50ydi. bir ağlamak tuttu beni... sonrasında da odaya alındık işte :) ve doğumdan 8 saat sonra evimizdeydik şimdi de cok iyiyiz cok sükür...

kızım cok güzel emiyor... babasının kopyası... cooook şirin... doğuramayan arkadasların hepsi için sesle dua ettim onlara da bir an önce nasip eyle rabbim diye.... öğlen namazı okunurken hersey bitmiş odama alınıyordum :)

benim hikayem de bu arkadaslar... öpüyorum hepinizi... rabbime emanet olun

Canım Yaa Allah razı olsun Dualrin icin .. gunu dolmus sabirsiz bi anne olarak cok duygulandim ins bizde böyle yasarız o duyguları off şimdi nasil özendim sana anlatamam ( yavrun kucağında ohh op kokla annesi mis mis :))

Sanırım hic suni sancı verilmedi sana cnm ?

lara_ · 12 Ekim 2012

merhaba güzel anneler

maşallah yavrularımız artık kucaklarımızda allah bağışlasın hepsine sağlık sıhat versin

şimdide bizim hikayemizi anlatalım

bu hikayeyi yazmak için senelerdir bekliyorum ve hala inanamıyorum anne olduğuma, allahım isteyen herkese bu güzel duyguyu yaşatsın 13 yıllık özlemim nihayet 28.09.2012 de sona erdi

benim bebeklerim tüp bebek onların karnımda olduğunu hamile olduğumu öğrendiğim gün dünyanın en mutlu insanı bendim bunun üzerinde bir mutluluk daha olamazdı

duygularımız birbirine karışmıştı aiilelerimize verdiğimiz an o müjdeyi hepside ağlamıştı mutluluktan

çok güzel duygular bunlar en az senin kadar sevinen etrafında sevdiklerinin olması çok güzel allah başımızdan eksik etmesin

sonraki günler kese oluşumu, kalp atışları vs. kontrollerde öğrendikki ikitane bebişimiz olacakdoktorum birini almak için çok ısrar etti biz asla dedik allahın verdiği cana nasıl kıyardım bu kadar özlemin üzerine bide ve hep korkuyla, heyecanla, panikle geçecek serüvenimiz başladı
4. ayda işten ayrıldım evde geçirdim hamileliğimi evimi değiştirdim anneme yakın taşındım annem hergün geldi evimi temizledi yemeğimi yaptı ben hep yattım

aslında hiç bir sorunumuz yoktu ama ikiz gebelik kendi başına bir riskti erken doğum riskimiz çok yüksekti bu yüzden hep dikkatli olmaya şartlamıştık kendimiziannem olmasaydı çok zor olurdu canım anam benim allah razı olsun ondan....

veeee böylelikle şu haftada geçti bu ayda bitti, şu aylarıda görebilecekmiyiz diye diye nihayetinde 37 haftaları gördük çok şükür

ama artık doğmalarını çok istiyordum çokkk acı çekiyordum gecelerim ağlayarak geçmeye başlamıştı yataktan doğrulamıyordum, oturduğum yerden kalkamıyordum yürüyemiyordum canımı çok yakıyorlardıkuzularım benim genede onların sağlıklı olmaları yetiyordu ve sabrediyordum

doğumum ikiz olmasından dolayı tıbbi sezaryandı zaten başından beri belliydi son haftamızda hergün doktordaydık tahlil mahlil işleri için koşturuyorduk ama yollarda doğuracam diye çok korkuyordum

her an bişey olacak sanıyordum insanlar acıyan gözlerle bakıyorlardı :26::26::26:arkalarına dönüp dönüp bana bakıyorlardı yanımdan geçerken allah kurtarsın diyolardı

ve sonunda doktorum 28.09. cuma günü ameliyat günümüzü verdi perşembeden yatışımız yapıldı
offff çok heyecanlıydık saatler geçmek bilmiyordu
perşembe gecesi nasıl geçti bana sorun eltimle kaynım geldiler saat 2 ye kadar oturduk muhabbet ettik has. odasında onlarda olmasaydı hiç geçmezdi
sabah erkenden herkes gelmişti kardeşlerimiz filan baya kalabalıktık 8 gibi beni ameliyat için aldılar ne kadar kendimi sıksamda ağlayarak girdim ameliyathaneye gözlerimi eşimden alamadım oda ağlamamak için zor tuttu kendini ama eminim ben girince ağlamıştır

neyse içeriye girdim sondam takıldı çok tırstım sonda takılırken hep çok acıttığından bahsedilirya bence o kadar da değil ben çok rahat taktırdım
ilk ben girecekken ameliyata acil bir şeker hastası, arkasından acil premetüre doğum geldi ve ben yattım onarın bitmesini bekledim
bizimkiler dışarda beklemekten çıldırmışlar ama arkadaşımız vardı gelip gidip benden onlara haber götürüyordu ve sonunda 11 gibi beni aldılar
spinal yapıldı ameliyatım anestezi doktoru cesaret verdi birazda hiç düşünmemiştim ama son anda işler değişti spinale karar verdik
belimden incecik bir iğneyle sivrisinek ısırığı kadar bile olmayan bir acıyla iğnem yapıldı ayaklarım uyuştu yatırdılar beni ve 3-4 dk sonra kuzucuğumu gösteriverdiler bana çok güzeldi yavrummm 5-6 saniye sonrada diğerini tabi ben iki göz iki çeşme
çınarım 3000 gr 49 cm, yiğidim de 3300 gr 50 cm olarak dünyaya geldiler

işte hayat buydu

ben artık anneydim onlarla yeniden doğmuştum

artık hayatımızın ekseni onlar alıştık birbiriimize azıcık fazla uyusunlar özlüyorum kuzularımı süt kokulularım benim gıdılarını koklamaya doyamıyorummm..

bebekler doğduğu an fotoları çekilmiş ve dışarda bekleyen herkes daha biz çıkmadan görmüşler o an eşimin halini çok görmek isterdim

o an için çookk beklemiştim şimdi baba ve oğullları aşk yaşıyorlar
kakalı bezlerini bile değiştiriyor eşim inanmıyorum halbuki bebeklere dokunamazdı bile korkardı demekki insanın canından parçası bambaşka oluyor

offfff dalıp ammada yazmışım umarım çok sıkmamışımdır sizi
şimdi yatıp dinlenme zamanı bebekler uyanmadan hepinize iyi geceler
nazar duası okursanız çok sevinizi teyzeleri

dilfeza · 12 Ekim 2012

Lara cim canım cok güzel bi hikaye bu gözlerim dolduuuuuuu

Maşallah kuzularına Yaa Allah bağışlasin

mertug · 12 Ekim 2012

sekerlik16 .!.:
merhaba kızlarr hikayemi yazayım dedim sizlere...

öncelikle doğum sancısı tutup yalancıdır bunlar diyerek üzerine düsmeyen sadece ben varımdır herhalde :))))

8 ekim pzt akşamı 20,00 da adet sancısı gibi şiddetli ağrılarım ve kasılmalarım baslamıstı düzenli olarak. düzenli 10 dkda geliyordu ben hala üstelemiyorum yok yok bıcak saplaması gibi ağrı gelicek bunlar yalancı diyorum ama deli gibi kıvranıyordum neyse... eşim işteydi ve gece 23,00da geldi ona yemek hazırladım yedi falan artık yatıcaz saat 00,30'da nişanım geldi kan aktı ben panik tabi... hemen hastaneye gittik 2 cm acılman var ve doğum baslamıs deyip aldılar sancı odasına pff ne zor bir sürecti. meğer catılarım darmıs. gelen parmaklıyo giden catıya bakıyo ayy bir de ikide bir nstye bağlıyorlar. zaten sancı geliyor bir de nst takınca sanki arka taraftan kız cıkıyor gibi geldi neyse... 7 dklık sancılar 4 dk 2 dkya düstü derken ertesi gün sabah 09,00 oldu ve ben artık dayanamaz hale geldim ağrılardan... uykusuzluktan, panikten ve o uyuz hemsire yüzünden inanılmaz panikledim ve ağrılara dayanamadığım için epidural aldım. doğurmayan arkadaslara kesinlikle tavsiye ederimmm önceleri cok karsıydım epidurale ama kesinlikle tavsiye ediyorum... neyse 11,00 gibi hala suyum gelmedi epidural yapıldı ama etki etmedi. belim kopacak gibi oldu, kasıklarım berbat oldu... iyice asağıdaydı bebişim... bu sırada epiduralden önce beni doğumhaneye aldılar ve dr keseyi patlattı artık doğum baslasın diye yok hanfendi gelmiyor... adım attıkca su akıyordu o da panikletti ya yürürken cıkarsa diye :))) ikinci epiduralden sonra ben iyice belden asağım uyustu ve 12,35 gibi aldılar doğumhaneye... kasıklarındaki sancı gelince ıkın dediler ıkındım iyice indi asağıya... dr.um haydi baslıyoruz demesiyle hastabakıcı esra ablamın üstüme yatması bir oldu ilaydam cabuk cıksın diye... gerçekten de öyle oldu... bastırdı ve kızım cıktı o anı unutamammmm... kucağıma verdiklerinde saat 12,50ydi. bir ağlamak tuttu beni... sonrasında da odaya alındık işte :) ve doğumdan 8 saat sonra evimizdeydik şimdi de cok iyiyiz cok sükür...

kızım cok güzel emiyor... babasının kopyası... cooook şirin... doğuramayan arkadasların hepsi için sesle dua ettim onlara da bir an önce nasip eyle rabbim diye.... öğlen namazı okunurken hersey bitmiş odama alınıyordum :)

benim hikayem de bu arkadaslar... öpüyorum hepinizi... rabbime emanet olun

şekerim şekerlik Allah kızınla sağlıklı,mutlu bir ömür nasip etsin inşallah sizlere, demekki sen eşine daha aşıktın ki babaya benzettin

mertug · 12 Ekim 2012

melis37 .!.:
doğum yapan herkese öncelikle geçmiş olsun.ben de doğum yaptım.Ama hala olayın şokundayım.çok zor günler geçiriyorum.Normal doğum tarihim 13ekimdi.2 ekimde nişanım geldi ve hemen doktora gittik.NSTde herhengi bir sorun çıkmadı ve bebek kanala girmemişti.Suyun gelmesine bekleyin dedi doktor.Eve geri döndük.Sonraki günler çamaşırım ıslanmaya başlamıştı.Az az akıntı geliyordu.Ben acaba suyum mu geliyor diye endişeye kapılmıştım.Cuma günü kontrole gittiğimde doktor herşeyin normal olduğunu ama bebeğin hala kanala girmediğini yürüyüş yapmamı söyledi.ben su gibi bir sıvının geldiğini söyledim.ama doktor hiçbir numune almadan onun akıntı olabileceğini amniyon sıvımın normal oldugunu söyledi.
Eve tekrar geri döndük.Ertesi gün yani 6ekim cumartesi akşam 5te kanamam oldu.hemen kostok hastaneye.tekrar nstye bagladılar ve bebeğin kalp atışlarının biraz azalmış oldugunu söylediler.Ebe alttan muayene yaptı ve senin suyun geliyor acil sezeryana alacaz dedi.Neyse ameliyat oldum.Bebeğimin ağlama sesini de duydum,yanıma getirdiler kokusunu bir kere duydum.Kontrollerinin yapılması için yukarı çıkardılar.Spinal anestezi oldugum için herseyi duyuyordum,Biri gelip Dilinde bir sorun oldugunu dilinin geri kaçtıgını söyledi.Benim psikolojimi o an siz düşünün.hemen küveze almışlar bebeğimi.Bunu farkeden de muayeneyi yapan doktor değil ebe..Allah razı olsun kadından,Eğer hemen emzirseymişim akcigerlerine süt kaçacağından boğulacakmış bebeğim.Küçük bir şehirde oturduğum için imkanlarımız kısıtlı burda sadece 1 tane özel hastane var.Beni odama getirdiler,gelen giden oluyor geçmiş olsuna.Bir telaş var anlıyorum ama.Büyük şehirlerden üniversite hastanesinde bebeğim için yer ayarlamaya calışıyorlarmış megerse.Ankarada yer olmadığından Eskişehire gece 12de sevki yapıldı bebeğimin.Şimdi orda küvezde yatıyor.Profların kontrolü sonucunda durum şu.Bebeğimin çenesi biraz geride,yırtık damak var,ayrıcada normal dili biraz geride.O nedenle kesinlikle şuan ağızdan beslenemiyor.serumla beslenebiliyor.Ameliyatı ise en az 3aylık olduktan sonra gerceklesecek tabi başka sorunlara neden olmazsa.İçim yanıyor.6aylıkken de olabilirmiş.bebeğimin biraz daha büyümesini bekliyorlar.Bende durum böyle dualarınıza ihtiyacım var.Dualarınızı eksik etmeyin...

meliscim Rabbim tez zamanda bebeşine sağlık nasip etsin inşallah, gözün aydın güle güle büyüt bebeşini herşey yoluna girer, bu günlerin çabuk geçer inşallah, birde canım ankara-eskişehir arası küçük bir yer demissin merak ettim özelden mesaj atarmısın bana nereli olduğunu

mertug · 12 Ekim 2012

lara_ .!.:
merhaba güzel annelermaşallah yavrularımız artık kucaklarımızda allah bağışlasın hepsine sağlık sıhat versin

şimdide bizim hikayemizi anlatalım

bu hikayeyi yazmak için senelerdir bekliyorum ve hala inanamıyorum anne olduğuma, allahım isteyen herkese bu güzel duyguyu yaşatsın 13 yıllık özlemim nihayet 28.09.2012 de sona erdi

benim bebeklerim tüp bebek onların karnımda olduğunu hamile olduğumu öğrendiğim gün dünyanın en mutlu insanı bendim bunun üzerinde bir mutluluk daha olamazdıduygularımız birbirine karışmıştı aiilelerimize verdiğimiz an o müjdeyi hepside ağlamıştı mutluluktançok güzel duygular bunlar en az senin kadar sevinen etrafında sevdiklerinin olması çok güzel allah başımızdan eksik etmesin

sonraki günler kese oluşumu, kalp atışları vs. kontrollerde öğrendikki ikitane bebişimiz olacakdoktorum birini almak için çok ısrar etti biz asla dedik allahın verdiği cana nasıl kıyardım bu kadar özlemin üzerine bide ve hep korkuyla, heyecanla, panikle geçecek serüvenimiz başladı
4. ayda işten ayrıldım evde geçirdim hamileliğimi evimi değiştirdim anneme yakın taşındım annem hergün geldi evimi temizledi yemeğimi yaptı ben hep yattımaslında hiç bir sorunumuz yoktu ama ikiz gebelik kendi başına bir riskti erken doğum riskimiz çok yüksekti bu yüzden hep dikkatli olmaya şartlamıştık kendimiziannem olmasaydı çok zor olurdu canım anam benim allah razı olsun ondan....

veeee böylelikle şu haftada geçti bu ayda bitti, şu aylarıda görebilecekmiyiz diye diye nihayetinde 37 haftaları gördük çok şükürama artık doğmalarını çok istiyordum çokkk acı çekiyordum gecelerim ağlayarak geçmeye başlamıştı yataktan doğrulamıyordum, oturduğum yerden kalkamıyordum yürüyemiyordum canımı çok yakıyorlardıkuzularım benim genede onların sağlıklı olmaları yetiyordu ve sabrediyordum

doğumum ikiz olmasından dolayı tıbbi sezaryandı zaten başından beri belliydi son haftamızda hergün doktordaydık tahlil mahlil işleri için koşturuyorduk ama yollarda doğuracam diye çok korkuyordumher an bişey olacak sanıyordum insanlar acıyan gözlerle bakıyorlardı :26::26::26:arkalarına dönüp dönüp bana bakıyorlardı yanımdan geçerken allah kurtarsın diyolardı

ve sonunda doktorum 28.09. cuma günü ameliyat günümüzü verdi perşembeden yatışımız yapıldı
offff çok heyecanlıydık saatler geçmek bilmiyordu
perşembe gecesi nasıl geçti bana sorun eltimle kaynım geldiler saat 2 ye kadar oturduk muhabbet ettik has. odasında onlarda olmasaydı hiç geçmezdi
sabah erkenden herkes gelmişti kardeşlerimiz filan baya kalabalıktık 8 gibi beni ameliyat için aldılar ne kadar kendimi sıksamda ağlayarak girdim ameliyathaneye gözlerimi eşimden alamadım oda ağlamamak için zor tuttu kendini ama eminim ben girince ağlamıştır

neyse içeriye girdim sondam takıldı çok tırstım sonda takılırken hep çok acıttığından bahsedilirya bence o kadar da değil ben çok rahat taktırdım
ilk ben girecekken ameliyata acil bir şeker hastası, arkasından acil premetüre doğum geldi ve ben yattım onarın bitmesini bekledim
bizimkiler dışarda beklemekten çıldırmışlar ama arkadaşımız vardı gelip gidip benden onlara haber götürüyordu ve sonunda 11 gibi beni aldılar
spinal yapıldı ameliyatım anestezi doktoru cesaret verdi birazda hiç düşünmemiştim ama son anda işler değişti spinale karar verdik
belimden incecik bir iğneyle sivrisinek ısırığı kadar bile olmayan bir acıyla iğnem yapıldı ayaklarım uyuştu yatırdılar beni ve 3-4 dk sonra kuzucuğumu gösteriverdiler bana çok güzeldi yavrummm 5-6 saniye sonrada diğerini tabi ben iki göz iki çeşme
çınarım 3000 gr 49 cm, yiğidim de 3300 gr 50 cm olarak dünyaya geldilerişte hayat buyduben artık anneydim onlarla yeniden doğmuştumartık hayatımızın ekseni onlar alıştık birbiriimize azıcık fazla uyusunlar özlüyorum kuzularımı süt kokulularım benim gıdılarını koklamaya doyamıyorummm..

bebekler doğduğu an fotoları çekilmiş ve dışarda bekleyen herkes daha biz çıkmadan görmüşler o an eşimin halini çok görmek isterdim o an için çookk beklemiştim şimdi baba ve oğullları aşk yaşıyorlar
kakalı bezlerini bile değiştiriyor eşim inanmıyorum halbuki bebeklere dokunamazdı bile korkardı demekki insanın canından parçası bambaşka oluyor

offfff dalıp ammada yazmışım umarım çok sıkmamışımdır sizi
şimdi yatıp dinlenme zamanı bebekler uyanmadan hepinize iyi geceler
nazar duası okursanız çok sevinizi teyzeleri

MAŞALLAH BENİM TATLILARIMA.ayy ağlattınız beni yine.nası güzeller, nasıl sağlıklılar Rabbim kem gözlerden korusun inşallah.Rabbim isteyince herşey oluyor.Yumurtaya can veren Allahım sana nasıl güzel 2 evlat vermişş.darısı bizlere olsun inşallah

melis37 · 12 Ekim 2012

laplace .!.:
herkesin hayalleri vardır,mükemmele yakın...iyi bir iş,iyi bir eş,ev,araba...iki çocuk,biri kız biri erkek,sevdiğinle yaşlanıp,torunlarını sevmek...hele ki doğmamış çocuklarımız için bile o kadar çok hayal kurarız ki...ben mesela iki kızım olsun isterdim,dünyalar güzeli neyse uzatmıyım.hamilelik sürecimi iyi kötü paylaştım burada,suyumun azlığı sebebiyle 1 ay erken dünyaya getirdim kızım meryem mina'yı.herşey çok güzeldi yavrum küveze bile girmedi,hiçbir sağlık sorunu yok(tu).eve geldik ağrım,sancım,emdi emmedi derken klasik lohusalık işte.bebk üç günlük olunca rutin kontrole gittik hastaneye,bebeğin boynu kısa diye bişey geveledi doktor,ciddiye almadım zira bir sağlık sorunu olduğunu bilmiyordum,ayrıca nasıl anlaşılırdı ki üç günlük bebekte...neyse içime ateş düşürdü bu durum.eve geldim bütün gün araştırdım,kayda değer bişey bulamadım,ama down sendromuna rasgeldim,şöyle bir bulgularına baktım,eşimde karşımda oturuyordu,ben baktıkça ağlamaya başladım,şok oldu kocacım,dedim bizim bebeğimiz down sendromlu olabilir mi? ne ilgisi var dedi,olsa doktorlar anlamazmıydı filan derken rahatladım biraz,aradan 3-4 gün geçti eşim dedi bu sefer acaba olabilir mi?zaten içimde zor bastırdığım şüphelerim tekrar hortladı,ertesi gün en yakın çocuk doktoruna götürmeye karar verdim.rahatlamak için...neyse ertesi gün annem,ablam,ben gittik doktora,bebeği soyduk filan derken doktor bana yaşımı sordu, o an etraf dönmeye başladı,size bu bebekle ilgili bişey dediler mi dedi,midem de bulanmaya başladı...velhasıl ben daha bişey demeden doktor zaten şüphesini söyledi,kesin tanı için kan testi gerek dedi...gerisi teferruat hatırlamıyorum,tek hatırladığım o an bir filmde başrol oyuncusu olduğumu hissetmemdi.ilk defa başıma böyle birşey geliyordu,çok şüpheciyimdir,garanticiyimdir,bu güne kadar şüphe olarak kalmıştı.bebeğimden kan aldılar,ben duramadım,ablam aldırdı,neyse doğum yaptığım hastaneye de gitmem gerekti,bantımı alacaktı doktor.gittik,oradaki çocuk doktoruna ve kendi doktoruma durumdan bahsettim,böyle bişey olma ihtimalinin olmadığını söylediler...biraz içimize su serpildi ama bir genetik bölümüne gidip iyice rahatlamalıydık,gittik ama rahatlamadık oradaki doktor da şüphelendi,ve sağlık taraması yaptırmamız gerektiğini söyledi,üç tüp kan aldılar yavrumdan,kanı bile çıkmadı,daha göbeği düşmemişti,çok zor bir gündü.eve geldik bekleme süreci testin sonucu bir ayı bulur dediler,tahmin edersiniz nasıl bir ay geçirdiğimi,asla kabullenmedim,inanmadım,yavruma bakıp bakıp ağladım,her gün ayrı bir psikolojiyle uyandım,kendime umutlar vaadettim,olamazdı,bizi bulmuş olamazdı,neler neler söyledim kendime,sonucun bu gün çıkacağını söylediler,sabah uyku tutmadı eşimle beraber gittim hastaneye sonucu aldık ve hep korktuğum şeyi gördüm,47XX... yani kızımın 47 kromozomu var,ne düşüneceğimi hala bilmiyorum,bütün herşey hikaye,testler,ayrıntılı ultrasonlar,zira tek bir tane şüphe edilecek durum yoktu hiçbirinde...sonuç ;Allah isteyince oluyor,şükrediyorum karnımdaylen anlaşılmadığı için o kararı vermek zorunda kalmadığım için...o kokusu varya......muhteşem,nasıl kıyardım...o kadar güzel ki,masum,bebek,yavrum o benim,nasıl kıyardım?büyük bir aşkın başlangıcı oldu o bizim için,neler bekliyor hiç bilmiyorum,rabbim beterinden saklasın,amin.....

canım hiç üzülme,bak kuzucuğun senin kollarında .ben sadece dogdugunda gördüm kokladım kuzcugumu,sonra alıp götürdüler hastanede su an. kimbilir ne zaman kavuscam yavrucuguma.En büyük hayalim bebeğimi emzirmekti,hamileliğim boyunca onun hayaliyle yaşadım hep.Düşün aynı şehirde bile değilim aklım hep onda.Yaşam mücadelesi veriyor.Bunlar bize Yüce Rabbimin sınavı.Sen hiç üzme kendini,daha nice bebekler var,biz bebeğimizin odasının kapısını kapattık,o kadar yapılan hazırlıklar vs.önünden geçtikçe çok kötü oluyorum.

Cinarefeninannesi · 12 Ekim 2012

geçen hafta perşembe gunu eşimle 1.30 gıbı yattık odada sivrisinek vardı habıre eşimi tam dalcakken turgayy kalk sıvrısınek uçuyor tepemde öldur dıye kaldırdım ve 2 defa kalktı ölduremeden yattı.saat gece 2 oldu ben sıvrısınegın sesını dınlerken karnımdan baslayıp vajınamdan çıkan yanık bır acı hıssettım aldırmadım tam dalcakken hopp bıdeha o acı allah allah ruyadamıyım dıyorum anlayamadım sonra sancı tekrar tekrar derken 5 dk ya ındı ve her sancıda suyum geldı bırden kalktım esıme seslendım usulcacık turgayy dedım oda gözlerını acmadan canım rahat yat ben ustumu actım sınek benı ısırır dedı vee bırden sancı tekrar hızlı vurunca nefesım kesıldı durttum ve altımı ıslaklıgı gösterıp kısık sesle doguruyorum dıyebıldım hemen panıkle kalktı ben yerımde duramıyorum sancılarım sıklastı gecmıyor suyum gelmeye devam ederken kanamam geldı hemen taksıyle hastaneye gıttık drum herseyı hazırlamış benı beklıyordu sancım çok oldugu ıçın normal dogum deneyelım dedı ama benım gucum kalmadı eşimin kolunu parçalamışım resmen hemen serum taktılar 15 dk da 3 serum yedım bıtırdım.super bır ekıp sayesınde 4.15 te kızım alya naz hanımı dünyaya getırdım çok güzel bır dogumdu spinal sezeryan

philosophy · 12 Ekim 2012

melis37 .!.:
canım hiç üzülme,bak kuzucuğun senin kollarında .ben sadece dogdugunda gördüm kokladım kuzcugumu,sonra alıp götürdüler hastanede su an. kimbilir ne zaman kavuscam yavrucuguma.En büyük hayalim bebeğimi emzirmekti,hamileliğim boyunca onun hayaliyle yaşadım hep.Düşün aynı şehirde bile değilim aklım hep onda.Yaşam mücadelesi veriyor.Bunlar bize Yüce Rabbimin sınavı.Sen hiç üzme kendini,daha nice bebekler var,biz bebeğimizin odasının kapısını kapattık,o kadar yapılan hazırlıklar vs.önünden geçtikçe çok kötü oluyorum.

canım,söylenecek söz bulunamayan anlar bunlar,inşallah en kısa zamanda kavuşursun yavruna...hayatta herşey bizler için,derdi veren,dermanını da veriyor,sende üzülme. evlat ne demekmiş,onlar için savaşmak ne demekmiş,o kokuyu duyabilmek ne büyük nimetmiş,tırnağına zarar gelmesinden ızdırap duymak nasılmış,öğreniyoruz hep,acı da olsa...dua edicem senin için en kısa zamanda evledına kavuşman dileğiyle...

ceterissparibus · 13 Ekim 2012

Kizlar sabah doguma gidiyorum. Cok heyecanliyim. Dua edin bana..

GamseliM · 13 Ekim 2012

Slm kızlar 28.09.2012 mubarek cuma gunu saat:16.18 de 3.200 50 cm doğdu bebegım ama acemı annelık tabıkı ancak alışabıldım ve nete gırmeye fırsat buldum :)

3.8.2009 da evlendık eşımle 2004 te berı suren bı ılışkımız vardı uzun bı sure çocuk dusunmuyorduk daha doğrusu ben dusunmuyordum esım çok ıstıyordu ama ben kendımı hiç hazır hıssetmıyordum 3 sene sonra 2012 ocak ayında karar verdık yumurtlama dönemımı hesapladık ve o ay hamıle kaldım ılk baslar bişey hıssetmedım ama kalp atışları hareketlerı derken ıyıce artık hazır hıssettım hatta daha önce nıye yapmadım dıye kızdım kendıme 9 ay alışverıştı doktor kontrollerıydı derken nasıl gectı anlamadık bıle 24 eylul pazartesı gunu doktor kontrolumuze gıttık esımle artık o gun doğumu hastane ucretını falan konuşucaktık oğluşum o gun tam 3 kılo boyuda 48 cm çıkmıştı ama kasılmalarım çoktu ve oğlumun daha fazla durmaya nıyetı yoktu doktorum 28 eylul cuma gunu esyalarınızla her ıhtımale karsı hzırlıklı gelın dedı daha konuşuyordu o ama ben panık atak hastası oldugum ıçın o anda atak gecırdım heyecandan devamını dınleyemedım bıle zaten sezeryan ıstıyordum çunku annemı sezeryan yapmayan aptal bır doktor yuzunden koluma kordon dolanmış ve sınırlerım ezılmış benım o yuzden çok korkuyordum normal doğumdan ama bu kadarda erken beklemıyordum en az 1 ekım dıye dusunurken 28ı olması benı çok korkutmştu çunku normal gunumuz 16 ekımdı her neyse o pazartesıden cumaya zaman öyle hızlı gectıkı o 4 gunde koca ev temızlendı akrabalarımla kalan eksıkler alındı ve cuma sabahı erkenden kalkıp esımle gıttık doktorum 6. sezeryan doğumundan çıkmış odasına gırdı ardından ben gırdım yatış işlemlerını yap 3.30 da alıcam dedı o gun ıçındekı 7. ve son doğumu ben olucaktım saat 1.30 olmuştu guzel bır oda sectım kendıme aıleme haber verdım sakın sakın odamızı susledık ve beklemeye basladık tam 15 kışıydık arkadaslarım aılem akrbalarım ama hemsıre ıçerı gırıpte gereklı evrakları ımzalatıp kan alıp ustumu değiştırmem ıçın önlugu verınce annem aglamaya basladı bıle gıyındım tekrar oturdum bekledık sedyeyle 2 hemşire geldı iş cıddıye bındı yanı 2 damla aktı gözumden sedyeye yattım ya tutamadım kendımı esım arkadaslarım basımda annemde aglayınca ıyıce dayanamadım aglaya aglaya asansörle amelıyathaneye ındım aılem dısarda kaldı ıyıce mahvoldum esımı ıçerı aldılar vedalasayım dıye sankı bı daha göremıcek gıbı oldum onu ılk defa hayatımda amelıyathane görmuştum atak gecırmeye basladım arka arkaya esım çıktıktan sonra nefes alamaz oldum 3 tane sakınlestırıcı yapıldı en son ıgnede sakınlestım 5 dk bıle surmedı guzel oğlumu gösterdıler hiçbirsey hıssetmedım ama karnımda bır baskı hıssettım sadece bebegı çıkartırlarken yaklasık 15 dk sonrada bnı çıkardılar sankı hepsı bır ruya gıbı şuanda yazınca ama o 15 dk sankı 15 saat gıbıydı Allahıma bınlerce kez şukurler olsunkı benım yanımdaydı yuce Allah dualarımı duydu sagsalım kurtardı ıkımızıde kavuşturdu sevdıklerımıze doğum çok zor birşey Allahın bır mucızesı hala yanımda yatan mınık adamın karnımdan çıktıgına ınanamıyorum benım olduguna ınanamıyorum bır çocuk gelişimcı olmama herseyı bılmeme ragmen ona bakarken korkuyorum Allah bebek ısteyen herkese nasıp etsın herkese tattırsın bu duyguyu tum hamılelerı sagsalım kurtarsın inşallah çunku herkes bızım kadar sanslı olmayabılıyor aynı gun doğum yaptıgımız karsı komşum olan yenı gelın normal doğumda bebegını kaybettı onun uzuntusunu hala ıçımde yasıyorum ( Allah butun bebeklerı annelerı korusun

GamseliM · 13 Ekim 2012

ceterissparibus .!.:
Kizlar sabah doguma gidiyorum. Cok heyecanliyim. Dua edin bana..

Allahım sagsalım kurtarsın evıne dönmek nasıp etsın bebegınle ınsallah

sekerlik16 · 13 Ekim 2012

dilfeza .!.:
Canım Yaa Allah razı olsun Dualrin icin .. gunu dolmus sabirsiz bi anne olarak cok duygulandim ins bizde böyle yasarız o duyguları off şimdi nasil özendim sana anlatamam ( yavrun kucağında ohh op kokla annesi mis mis :))
Sanırım hic suni sancı verilmedi sana cnm ?

suni sancıya gerek yoktu tatlım sancılar duzenliydi ama sanırım catı darlığından ve benim gerginliğimden zorlanıyordum bu yuzden epidural aldım ve inanılmazz rahat bir doğum gerceklestirdim... şuan sadece dikiş ağrım var o kadar... suan emziriyorum ve hala dua ediyorum sizler için...öptümmmmm

2012 ekim anneleri doğum hikayeleri

Aktif Üye

Allah'ım sen bizi koru ..

Aktif Üye

Üye

canım kızım..

hayat seviyorum seni

hayat seviyorum seni

Guru

rabbim bizi koru ve gözet

Eklentiler

Guru

Popüler Üye

Popüler Üye

Popüler Üye

Alp'ime Allah şifa versin

çınar efe_alya naz

biraz aklın varsa delir

Aktif Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

hayat seviyorum seni

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency