Bende çok kötüyüm ama kafa olarak, annemi kardeşlerimi çok özledim 19 aydır türkiyedeyim.. ailem temmuzda geldi yanıma, ben aralıkta gittim ama yetmiyo yanımda yoklar.. kayınvalidem gille yaşıyoruz ama işte... bütün gün sıkıntıdan patlıyorum eşim çalışıyo sadece hafta da bir gün izinli, ne yapacağımı bilmiyorum yine gitmek istiyorum ailemi görmeye ama eşim istemiyo 1-2 saatlik yol değil fransaaaaabebeğimi görünce herşeyi unutuyorum, dünyanın en mutlu insanı oluyorum ama sonra yine başlıyorum düşünmeye, ağlamaya
sizden başka hiçkimseye anlatamıyorum ben bunları kendimi çok yalnız hissediyorum delircemmm :85:
Ben de seninle benzer durumdayım canım. Daha 3 ay daha annemleri göremeyeceğim. Benim bu ülkede hiçbir akrabam yok. Bir eşim var, bir de burada tanıdığım bir kaç arkadaş. Ama Türkiye'yi de, ailemi de çok özledim. Onlar da beni sürekli çağırıyor ama eşim doğal olarak izin vermiyor. 3 ay sonra gideceğiz zaten diye.
Herkes ailesiyle yaşayamıyor maalesef. Allah sabır versin canım.
diğer pantolonlarımın göbeğimi sıkmasından iyidir...
