- Konu Sahibi BeyazOrkidem
- #16.421
kızlar sizlerle birşey paylaşmak istiyorum, çok sinirim bozuk dokunsalar ağlayacağım. konu eşim . az önce eşimi aradım. idrar ve kan tahlili sonucum çıkmış gidip alır mısın dedim. benim eşim tüm gün araba üstünde işi olan birisi yani tahlil sonuçlarımı alamayacak durumda değil. ve yine aynı cevap: "çok ters bir zamanda aradın hayatım. ben şimdi nasıl gideyim" dedi. bende akşam üstü git al dedim "ben o caddeden geçmiyorum ki" dedi. hiç birşey demeden kapattım ama yüzümü görmenizi isterim. bende gidip alırım fakat öğle aram 1 saat ve bu sıcakta yemek mi yiyeyim yoksa otobüse binip tıp merkezine mi gideyim? yani anlayacağınız her işe ben koşuyorum. ve benim her işim ona angarya geliyor. konuştuğum zamansa hemen sinirlenip "benim başımı kaşıycak vaktim yok" diyor. kızlar inanın başımı alıp çoooooook uzaklara gidesim var. o kadar yalnızım ki. ne bu kız hamile yemek yapayım ne temizliğe yardım edeyim diyen var. alışverişi bile ben yapıyorum. kimsenin hayatımı kolaylaştırdığı yok. ağlayamam da kolay kolay. boğazıma bir yumruk oturdu yutkunamıyorum.