- Konu Sahibi papatya3459
-
- #39.381
Valla aynı ben :))) bizimkiler geliyoruz yavaş yavaş.. mesajı veriyorlar galiba :))
Valla aynı ben :))) bizimkiler geliyoruz yavaş yavaş.. mesajı veriyorlar galiba :))arada bir adet sancısı gibi geliyor. aniden kesiliyor.bir de karnım bir yere toplanıyor, ve sertleşiyor. sonra iniyor.
yarın izine ayrılıyorum..çok şükür. 37 . haftadayım36+3 günüyle birlikte . giremedim kaç gündür.. ama okuyodum arada bir.
arada bir adet sancısı gibi geliyor. aniden kesiliyor.bir de karnım bir yere toplanıyor, ve sertleşiyor. sonra iniyor.
bdt:11 şubat
doğum tarihi: 16 ocak
canım oğlum Yüksel Ayaz dünyaya geldi.
son haftalarda suyum azaldığı için doğum iznine ayrılmıştım. evde istirahat 2 günde 1 kontroller derken 15 ocaktaki kontrolümüzde doktorum ben artık sizin yatırmak istiyorum dedi. ancak emin olmak için detaylı ultrasona gönderdi. ben ordan oraya koşuştururken afallamıştım tabi. tekrar doktorumuzun yanına gittik ve evet kesin olarak suyum sınırdaydı artık. doktor yatışınızı yapalım dedi ben sürekli esra hanım ama o daha çok küçük diyordum en sonunda bari annem gelseydi dedim :18: biz annen gelene kadar sana gayet güzel bakarız diyor ama benim o sırada kafamdan bir dünya soru geçiyor acaba nasıl olacak küveze girer mi girmez mi yaşar mı yaşamaz mı.Rabbim kimseye yaşatmasın o korkuyu tabi. ben en son dedim en azından yarın gelelim diye. doktorum tamam nstye bakalım eğer iyi çıkarsa gönderirim yoksa bugün yatırırım dedi. eğer istersen suni sancıyla normal doğum yaptırabilirim dedi. çünkü ben hep normal istemiştim. ama daha 36+2deydik ve açılmanın olması için ne kadar beklemem gerekecekti bilmiyorum. kararını ver nstden gelince çatı muayenesi yapalım dedi. eşimle çıktık nstye ben girdim çıktım sonra konultuk ve eğer açılma olmazsa üstüne bir de sezeryan ekleneceğini düşündük ve sezeryana karar verdik. son olarak tekrar doktorla görüştük ve sabah 8de hastaneye gitmek üzere anlaştık. hastanede kendimi o kadar sıktım ki arabayı bindiğimiz anda bir duygu patlaması yaşadım evet sevinmem gerekiyordu ama ben sürekli ağlıyordum çünkü bebeğimin küçük olmasından çok korkuyordum. normalde ultrasonda c.tesi 2500 gr çıkan bebek p.tesi 2200 gr çıktı. su azlığından dolayı bebeğe negatif baskı yapıyormuş ve tüm ölçüler şaştı. neyse eve geldik tabi ben yolda annemi aradım salya sümük anne nolur gel artık diye. hemen ona bilet ayarladık ve yola çıktı. eve geldim boş boş dolanıyorum ama ne yapacağımı bilemez halde. sonra oturup biraz sakinleşmeyi denedim. Bol bol dua ettim Allahıma. Çantaları son kez kontrol ettim. akşam rahatlamıştım artık. hatta uyuyamam sanıyordum ama uyudum bile. sabah kalktık hazırlandık ve ben makyajımı bile yaptımtuttuk hastanenin yolunu. girişimiz yapıldı 8den sonra beni doğumhaneye aldılar hazırlıklar başladı. ameliyat önlüğümü giydim damar yolum açıldı sondam takıldı derken tüm herşey tamamdı. sonra doktorum geldi ameliyathane boşalınca gidiyoruz melekçim dedi. beni sandalyeye oturttular ben hala yürüyerek gitsem olmaz mı diyorum :) neyse ameliyathanenin kapısına geldik annem ablam ve eşimle vedalaştık ve ben içeri girdim. beni masaya yatırdılar. etrafta bir sürü insan dolanıyo. biri sorular souyor birileri bişeyler yapmamı söylüyor ama ben sanki hiçbirini duymuyorum heyecandan. sonra anestezi uzmanı geldi omuzlarını aşağıya düşür ve çenen göğsüne değsin önce kontrol edicem dedi. omurgama baktı sonra şimdi yine kıpırdma hafif bi ısırık hissedebilirsin dedi. gerçekten de öyle küçük bir ısırık hiç korkmayın. sonra beni yatırdılar tekrar. doktor ayaklarımda uyuşma olup olmadığını sordu. yavaş yavaş bir sıcaklık yayılıyor gerçekten hani ayaklar uyuşur ya aynen öyle. sonra ellerimi bağladılar oksijen maskesi taktılar benim kokulara karşı hassasiyetim var o maskenin plastik kokusu mahvetti beni. sonra doktorum geldi hadi bakalım melekcim başlıyorz dedi. işte ben o an çok heyecanlandım hiçbişey hissetmiyorum ama acıyacakmış hissi korkuttu beni. bikaç dakika öyle geçti sanırım acıyacak diye sayıkladığımı hatırlıyorum ben panik yapınca anestezi uzmanı 2 mglık bişey yapalım dedi ve benim filmim koptu yaklaşık 5 10 dk. kendime geldiğimde doktorum melekcim aynı sana benzeyen minicik bir oğlun oldu dedi. yanıma her gelene iyi mi diye soruyordum. sonra dikme işlemi bitti ve inanın hiçbişey hissetmiyor insan. sonra beni çıkardılar eşim ablam annem yine kapının önündeydi. onları görünce ben başladım ağlamaya. sonra hep beraber sedyeyle odamıza indik.beni yatağa aldılar. inanın spinal olması çok rahat ben hep narkozdan çıkmaktan korkuyordum. bebeğim 2200 gr ve 45 cm doğmuştu. iyiydi çok şükr ama tabi küçük olmasından dolayı küveze girecekti. yanıma getirdiler bikaç dakika bakabildim kuzuma.Allhım o anı ömrüm boyunca unutamam heralde ne acı ne bişey görmüyor insanın gözü. sonra oğlum gitti. kontroller falan filan derken kuzumu başka bi hastaneye sevk ettiler yeni doğan yoğun bakımı olan bir hasteneye. daha ilk günden ayrıldık yani. eşim ambulansla onun yanında falan filan derken orada yatması daha uygun görüldü. ben doğum yaptığım hastanede bir gece kalmak zorundaydım. neyse o gün çok sıkıntı yaşamadık. ağrı oluyor evet ama inanın dayanılmayacak derecede bi ağrı çekmedim. ayaklarım 2 saat sonra falan kendine geldi zaten. geceyi ağrı kesci ve serumlarla rahat geçirdim. ama o gün mutlaka yürümeye çalışın. gaz çıkartmak daha rahat oluyo çünkü. sabah kalktık daha iyiydim doktorum geldi kontrolden sonra taburcu etti ve biz bi an önce oğlumun yanına koştuk eşim orda tüm işlemleri halletmişti zaten odaya yerleştik ve hemen yeni doğan ünitesine çıktık. sanırım hayatımın en zor anıydı o. kapalı bir kapı oğlum içerde ve ben onu göremiyorum. kapıyı çaldık hemşireler açtılar beni içeri aldılar. önlük bone maske giyincim ve oğlumun yanıan gittim.Allahım minicikti elinde serum monitörde bir sürü bilgiler falan filan. gerçi iyiydi çok şükür sadece gözetim için tutuyorlardı.5 dak. sonra beni çıkardılar. odamıze indik derken bekleme süreci başladı. dr gelip sürekli bilgi verdi sağolsun.ertesi gün emzirmeyi deneyecktik. gece yine çyle böyle geçti. sabah yine çıktım yanına emzirmeyi denedik alıyor ama çene güçsüz olduğu için çok uzun çekemiyordu yavrum o zamana kdar da kakasını yapmamıştı ben emzirmeye çalışırken o da alttan zorlayınca oksijeni düştü ve makineler sinyal vermeye başladı beni hemen dışarı çıkardılar benim elim ayağım tutmadı zaten doktor geldi hemen bekliyoruz bekliyoruz içerden çıkan yok ömrümden ömürler gitti. neyse dr bi şekilde kakasını yaptırmış rahatlatmış ama tabi bizim taburcu olma ihtimalimiz suya düştü. sonraki 5 gün yine bu şekilde devam etti. ben aşağıda odada oğlum yukarda küvezde. günde 1er kez eşimle gördük bu kadar ama iyi haberini almak bile rahatlatıyordu. sonra p.tesi günü ynına çıkıp emzirdim 2saatte bir. salı günü odaya yanımıza verdiler ve dünde son kontrolden sonra taburcu Allahıma binlerce kez şükür olsun evimize geldik. Oğlum küçük ama güçlü bir bebek. 2gündür başından ayrılamıyoruz. Rabbim hepinizi en kısa zmanda yavrularınıza kavuştursun ve kimseye o korkuları yaşatmasın. çok uzun oldu biliyorum ama her anımı paylaşmak istedim. bir de sizinle paylaşmak istediğim bikaç tavsiyem var.
özellikle sezeryan olacaksa
varsa ev yapımı komposto götürün evdekiler daha fazla lifli olduğundan wc ihtiyacını çabuk gideriyorsunuz
humananın süt çayına hemen o gün başlayın
mutlaka gecelik alın
ilk günden itibaren sütünüzü sağın ilk gün bikaç damla geliyor zaten ama en azından dolmasın göğüsleriniz
anestezi baş ağrısı yapıyor bunun için kafeinli içecekler tüketin zaten dr da söylüypr
ilk gün acınız olsa da yürümeye çalışın
göğüslerinize sağarken bile mutlaka göğüs kremi sürün ben lansinoh kullanıyorum ama oğlum emmeye başladıktan sonra ona rağmen acımaya başladı ama allahtan çatlamıyor
pamukçuk için her emzirmeden sonra bebeğin ağzını ıslak bezle silin bizimki bi hafta mama aldığı için oluşmuş şu an geçmesini bekliyoruz. ve emzirmeden önce göğsnü sıkın çıkan sütle memenin ucunu silin o da engelliyormuş pamukçuk olmasını.
şimdilik benden bu kadar sanırım karışık oldu biraz ama anlatacak çok şey olunca böyle oluyor
Allah hepinizi sağ salim kavuştursun
kızlar doğum hikayelerine de yazdım ama bakmazsın belki diye paylaştım burdada
Kızlarr merhaba.. dün benimde sancılarım arttı 5-6 kere girdi ve uzun sürdü..neyse vücut alıştırsın kendini bakalım..belki kolay bir doğum olursizin sancılar ne aralıklarla geliyor ?
bdt:11 şubat
doğum tarihi: 16 ocak
canım oğlum Yüksel Ayaz dünyaya geldi.
son haftalarda suyum azaldığı için doğum iznine ayrılmıştım. evde istirahat 2 günde 1 kontroller derken 15 ocaktaki kontrolümüzde doktorum ben artık sizin yatırmak istiyorum dedi. ancak emin olmak için detaylı ultrasona gönderdi. ben ordan oraya koşuştururken afallamıştım tabi. tekrar doktorumuzun yanına gittik ve evet kesin olarak suyum sınırdaydı artık. doktor yatışınızı yapalım dedi ben sürekli esra hanım ama o daha çok küçük diyordum en sonunda bari annem gelseydi dedim :18: biz annen gelene kadar sana gayet güzel bakarız diyor ama benim o sırada kafamdan bir dünya soru geçiyor acaba nasıl olacak küveze girer mi girmez mi yaşar mı yaşamaz mı.Rabbim kimseye yaşatmasın o korkuyu tabi. ben en son dedim en azından yarın gelelim diye. doktorum tamam nstye bakalım eğer iyi çıkarsa gönderirim yoksa bugün yatırırım dedi. eğer istersen suni sancıyla normal doğum yaptırabilirim dedi. çünkü ben hep normal istemiştim. ama daha 36+2deydik ve açılmanın olması için ne kadar beklemem gerekecekti bilmiyorum. kararını ver nstden gelince çatı muayenesi yapalım dedi. eşimle çıktık nstye ben girdim çıktım sonra konultuk ve eğer açılma olmazsa üstüne bir de sezeryan ekleneceğini düşündük ve sezeryana karar verdik. son olarak tekrar doktorla görüştük ve sabah 8de hastaneye gitmek üzere anlaştık. hastanede kendimi o kadar sıktım ki arabayı bindiğimiz anda bir duygu patlaması yaşadım evet sevinmem gerekiyordu ama ben sürekli ağlıyordum çünkü bebeğimin küçük olmasından çok korkuyordum. normalde ultrasonda c.tesi 2500 gr çıkan bebek p.tesi 2200 gr çıktı. su azlığından dolayı bebeğe negatif baskı yapıyormuş ve tüm ölçüler şaştı. neyse eve geldik tabi ben yolda annemi aradım salya sümük anne nolur gel artık diye. hemen ona bilet ayarladık ve yola çıktı. eve geldim boş boş dolanıyorum ama ne yapacağımı bilemez halde. sonra oturup biraz sakinleşmeyi denedim. Bol bol dua ettim Allahıma. Çantaları son kez kontrol ettim. akşam rahatlamıştım artık. hatta uyuyamam sanıyordum ama uyudum bile. sabah kalktık hazırlandık ve ben makyajımı bile yaptımtuttuk hastanenin yolunu. girişimiz yapıldı 8den sonra beni doğumhaneye aldılar hazırlıklar başladı. ameliyat önlüğümü giydim damar yolum açıldı sondam takıldı derken tüm herşey tamamdı. sonra doktorum geldi ameliyathane boşalınca gidiyoruz melekçim dedi. beni sandalyeye oturttular ben hala yürüyerek gitsem olmaz mı diyorum :) neyse ameliyathanenin kapısına geldik annem ablam ve eşimle vedalaştık ve ben içeri girdim. beni masaya yatırdılar. etrafta bir sürü insan dolanıyo. biri sorular souyor birileri bişeyler yapmamı söylüyor ama ben sanki hiçbirini duymuyorum heyecandan. sonra anestezi uzmanı geldi omuzlarını aşağıya düşür ve çenen göğsüne değsin önce kontrol edicem dedi. omurgama baktı sonra şimdi yine kıpırdma hafif bi ısırık hissedebilirsin dedi. gerçekten de öyle küçük bir ısırık hiç korkmayın. sonra beni yatırdılar tekrar. doktor ayaklarımda uyuşma olup olmadığını sordu. yavaş yavaş bir sıcaklık yayılıyor gerçekten hani ayaklar uyuşur ya aynen öyle. sonra ellerimi bağladılar oksijen maskesi taktılar benim kokulara karşı hassasiyetim var o maskenin plastik kokusu mahvetti beni. sonra doktorum geldi hadi bakalım melekcim başlıyorz dedi. işte ben o an çok heyecanlandım hiçbişey hissetmiyorum ama acıyacakmış hissi korkuttu beni. bikaç dakika öyle geçti sanırım acıyacak diye sayıkladığımı hatırlıyorum ben panik yapınca anestezi uzmanı 2 mglık bişey yapalım dedi ve benim filmim koptu yaklaşık 5 10 dk. kendime geldiğimde doktorum melekcim aynı sana benzeyen minicik bir oğlun oldu dedi. yanıma her gelene iyi mi diye soruyordum. sonra dikme işlemi bitti ve inanın hiçbişey hissetmiyor insan. sonra beni çıkardılar eşim ablam annem yine kapının önündeydi. onları görünce ben başladım ağlamaya. sonra hep beraber sedyeyle odamıza indik.beni yatağa aldılar. inanın spinal olması çok rahat ben hep narkozdan çıkmaktan korkuyordum. bebeğim 2200 gr ve 45 cm doğmuştu. iyiydi çok şükr ama tabi küçük olmasından dolayı küveze girecekti. yanıma getirdiler bikaç dakika bakabildim kuzuma.Allhım o anı ömrüm boyunca unutamam heralde ne acı ne bişey görmüyor insanın gözü. sonra oğlum gitti. kontroller falan filan derken kuzumu başka bi hastaneye sevk ettiler yeni doğan yoğun bakımı olan bir hasteneye. daha ilk günden ayrıldık yani. eşim ambulansla onun yanında falan filan derken orada yatması daha uygun görüldü. ben doğum yaptığım hastanede bir gece kalmak zorundaydım. neyse o gün çok sıkıntı yaşamadık. ağrı oluyor evet ama inanın dayanılmayacak derecede bi ağrı çekmedim. ayaklarım 2 saat sonra falan kendine geldi zaten. geceyi ağrı kesci ve serumlarla rahat geçirdim. ama o gün mutlaka yürümeye çalışın. gaz çıkartmak daha rahat oluyo çünkü. sabah kalktık daha iyiydim doktorum geldi kontrolden sonra taburcu etti ve biz bi an önce oğlumun yanına koştuk eşim orda tüm işlemleri halletmişti zaten odaya yerleştik ve hemen yeni doğan ünitesine çıktık. sanırım hayatımın en zor anıydı o. kapalı bir kapı oğlum içerde ve ben onu göremiyorum. kapıyı çaldık hemşireler açtılar beni içeri aldılar. önlük bone maske giyincim ve oğlumun yanıan gittim.Allahım minicikti elinde serum monitörde bir sürü bilgiler falan filan. gerçi iyiydi çok şükür sadece gözetim için tutuyorlardı.5 dak. sonra beni çıkardılar. odamıze indik derken bekleme süreci başladı. dr gelip sürekli bilgi verdi sağolsun.ertesi gün emzirmeyi deneyecktik. gece yine çyle böyle geçti. sabah yine çıktım yanına emzirmeyi denedik alıyor ama çene güçsüz olduğu için çok uzun çekemiyordu yavrum o zamana kdar da kakasını yapmamıştı ben emzirmeye çalışırken o da alttan zorlayınca oksijeni düştü ve makineler sinyal vermeye başladı beni hemen dışarı çıkardılar benim elim ayağım tutmadı zaten doktor geldi hemen bekliyoruz bekliyoruz içerden çıkan yok ömrümden ömürler gitti. neyse dr bi şekilde kakasını yaptırmış rahatlatmış ama tabi bizim taburcu olma ihtimalimiz suya düştü. sonraki 5 gün yine bu şekilde devam etti. ben aşağıda odada oğlum yukarda küvezde. günde 1er kez eşimle gördük bu kadar ama iyi haberini almak bile rahatlatıyordu. sonra p.tesi günü ynına çıkıp emzirdim 2saatte bir. salı günü odaya yanımıza verdiler ve dünde son kontrolden sonra taburcu Allahıma binlerce kez şükür olsun evimize geldik. Oğlum küçük ama güçlü bir bebek. 2gündür başından ayrılamıyoruz. Rabbim hepinizi en kısa zmanda yavrularınıza kavuştursun ve kimseye o korkuları yaşatmasın. çok uzun oldu biliyorum ama her anımı paylaşmak istedim. bir de sizinle paylaşmak istediğim bikaç tavsiyem var.
özellikle sezeryan olacaksa
varsa ev yapımı komposto götürün evdekiler daha fazla lifli olduğundan wc ihtiyacını çabuk gideriyorsunuz
humananın süt çayına hemen o gün başlayın
mutlaka gecelik alın
ilk günden itibaren sütünüzü sağın ilk gün bikaç damla geliyor zaten ama en azından dolmasın göğüsleriniz
anestezi baş ağrısı yapıyor bunun için kafeinli içecekler tüketin zaten dr da söylüypr
ilk gün acınız olsa da yürümeye çalışın
göğüslerinize sağarken bile mutlaka göğüs kremi sürün ben lansinoh kullanıyorum ama oğlum emmeye başladıktan sonra ona rağmen acımaya başladı ama allahtan çatlamıyor
pamukçuk için her emzirmeden sonra bebeğin ağzını ıslak bezle silin bizimki bi hafta mama aldığı için oluşmuş şu an geçmesini bekliyoruz. ve emzirmeden önce göğsnü sıkın çıkan sütle memenin ucunu silin o da engelliyormuş pamukçuk olmasını.
şimdilik benden bu kadar sanırım karışık oldu biraz ama anlatacak çok şey olunca böyle oluyor
Allah hepinizi sağ salim kavuştursun
kızlar doğum hikayelerine de yazdım ama bakmazsın belki diye paylaştım burdada
kızlar,
benim de yarın sabah erkenden doğumum var ,o kadar heyecanlıyım ki ne düşünceğimi ne yapcağımı bilmeden mal mal bakınıyorum.bisürü saçma sapan korkular kapladı içimi,paranoyalar başladı.bana da şans dileyin dua edin
kızlar,
benim de yarın sabah erkenden doğumum var ,o kadar heyecanlıyım ki ne düşünceğimi ne yapcağımı bilmeden mal mal bakınıyorum.bisürü saçma sapan korkular kapladı içimi,paranoyalar başladı.bana da şans dileyin dua edin
Sorularıma cevap aryorum ve bi türlü bulamıyorum.sona yaklaştıkça bende sinirler laçka oldu bütün gün ağlamaktan ve kusmaktan helak oldum..dün doktora gittik kızımın kilo alımı durmuş geçen gittiğimde plesentan yaşlanmış demişti ben ciddiye almamıştım bu sefer kızımı etkileyince sinirlerim iyice bozuldu.bi bilen varsa bana anlatsın yaa plesenta yaşlanınca nooluyo internetten araştırdım ama iyice karıştımayrıca çatı muayenesi yaptı 1 cm lik bi açılma var dedi ama bebek daha yukarda bu normalmi bunu bile sormayı akıl edemedim moral bozukluğundan
Canım insülin kullanıyorum. yediklerim her zaman yediğim şeyler. İğneleri koldan yapıyorum. acaba eskisi kadar etki etmiyor mu diye düşündüm. geçen hafta bacaktan vurdum çok çok yüksek çıktı. vucüda yayılmıyor mu diye düşündüm. bakalım artık kontrole de gidicem bugün..
bdt:11 şubat
doğum tarihi: 16 ocak
canım oğlum Yüksel Ayaz dünyaya geldi.
son haftalarda suyum azaldığı için doğum iznine ayrılmıştım. evde istirahat 2 günde 1 kontroller derken 15 ocaktaki kontrolümüzde doktorum ben artık sizin yatırmak istiyorum dedi. ancak emin olmak için detaylı ultrasona gönderdi. ben ordan oraya koşuştururken afallamıştım tabi. tekrar doktorumuzun yanına gittik ve evet kesin olarak suyum sınırdaydı artık. doktor yatışınızı yapalım dedi ben sürekli esra hanım ama o daha çok küçük diyordum en sonunda bari annem gelseydi dedim :18: biz annen gelene kadar sana gayet güzel bakarız diyor ama benim o sırada kafamdan bir dünya soru geçiyor acaba nasıl olacak küveze girer mi girmez mi yaşar mı yaşamaz mı.Rabbim kimseye yaşatmasın o korkuyu tabi. ben en son dedim en azından yarın gelelim diye. doktorum tamam nstye bakalım eğer iyi çıkarsa gönderirim yoksa bugün yatırırım dedi. eğer istersen suni sancıyla normal doğum yaptırabilirim dedi. çünkü ben hep normal istemiştim. ama daha 36+2deydik ve açılmanın olması için ne kadar beklemem gerekecekti bilmiyorum. kararını ver nstden gelince çatı muayenesi yapalım dedi. eşimle çıktık nstye ben girdim çıktım sonra konultuk ve eğer açılma olmazsa üstüne bir de sezeryan ekleneceğini düşündük ve sezeryana karar verdik. son olarak tekrar doktorla görüştük ve sabah 8de hastaneye gitmek üzere anlaştık. hastanede kendimi o kadar sıktım ki arabayı bindiğimiz anda bir duygu patlaması yaşadım evet sevinmem gerekiyordu ama ben sürekli ağlıyordum çünkü bebeğimin küçük olmasından çok korkuyordum. normalde ultrasonda c.tesi 2500 gr çıkan bebek p.tesi 2200 gr çıktı. su azlığından dolayı bebeğe negatif baskı yapıyormuş ve tüm ölçüler şaştı. neyse eve geldik tabi ben yolda annemi aradım salya sümük anne nolur gel artık diye. hemen ona bilet ayarladık ve yola çıktı. eve geldim boş boş dolanıyorum ama ne yapacağımı bilemez halde. sonra oturup biraz sakinleşmeyi denedim. Bol bol dua ettim Allahıma. Çantaları son kez kontrol ettim. akşam rahatlamıştım artık. hatta uyuyamam sanıyordum ama uyudum bile. sabah kalktık hazırlandık ve ben makyajımı bile yaptımtuttuk hastanenin yolunu. girişimiz yapıldı 8den sonra beni doğumhaneye aldılar hazırlıklar başladı. ameliyat önlüğümü giydim damar yolum açıldı sondam takıldı derken tüm herşey tamamdı. sonra doktorum geldi ameliyathane boşalınca gidiyoruz melekçim dedi. beni sandalyeye oturttular ben hala yürüyerek gitsem olmaz mı diyorum :) neyse ameliyathanenin kapısına geldik annem ablam ve eşimle vedalaştık ve ben içeri girdim. beni masaya yatırdılar. etrafta bir sürü insan dolanıyo. biri sorular souyor birileri bişeyler yapmamı söylüyor ama ben sanki hiçbirini duymuyorum heyecandan. sonra anestezi uzmanı geldi omuzlarını aşağıya düşür ve çenen göğsüne değsin önce kontrol edicem dedi. omurgama baktı sonra şimdi yine kıpırdma hafif bi ısırık hissedebilirsin dedi. gerçekten de öyle küçük bir ısırık hiç korkmayın. sonra beni yatırdılar tekrar. doktor ayaklarımda uyuşma olup olmadığını sordu. yavaş yavaş bir sıcaklık yayılıyor gerçekten hani ayaklar uyuşur ya aynen öyle. sonra ellerimi bağladılar oksijen maskesi taktılar benim kokulara karşı hassasiyetim var o maskenin plastik kokusu mahvetti beni. sonra doktorum geldi hadi bakalım melekcim başlıyorz dedi. işte ben o an çok heyecanlandım hiçbişey hissetmiyorum ama acıyacakmış hissi korkuttu beni. bikaç dakika öyle geçti sanırım acıyacak diye sayıkladığımı hatırlıyorum ben panik yapınca anestezi uzmanı 2 mglık bişey yapalım dedi ve benim filmim koptu yaklaşık 5 10 dk. kendime geldiğimde doktorum melekcim aynı sana benzeyen minicik bir oğlun oldu dedi. yanıma her gelene iyi mi diye soruyordum. sonra dikme işlemi bitti ve inanın hiçbişey hissetmiyor insan. sonra beni çıkardılar eşim ablam annem yine kapının önündeydi. onları görünce ben başladım ağlamaya. sonra hep beraber sedyeyle odamıza indik.beni yatağa aldılar. inanın spinal olması çok rahat ben hep narkozdan çıkmaktan korkuyordum. bebeğim 2200 gr ve 45 cm doğmuştu. iyiydi çok şükr ama tabi küçük olmasından dolayı küveze girecekti. yanıma getirdiler bikaç dakika bakabildim kuzuma.Allhım o anı ömrüm boyunca unutamam heralde ne acı ne bişey görmüyor insanın gözü. sonra oğlum gitti. kontroller falan filan derken kuzumu başka bi hastaneye sevk ettiler yeni doğan yoğun bakımı olan bir hasteneye. daha ilk günden ayrıldık yani. eşim ambulansla onun yanında falan filan derken orada yatması daha uygun görüldü. ben doğum yaptığım hastanede bir gece kalmak zorundaydım. neyse o gün çok sıkıntı yaşamadık. ağrı oluyor evet ama inanın dayanılmayacak derecede bi ağrı çekmedim. ayaklarım 2 saat sonra falan kendine geldi zaten. geceyi ağrı kesci ve serumlarla rahat geçirdim. ama o gün mutlaka yürümeye çalışın. gaz çıkartmak daha rahat oluyo çünkü. sabah kalktık daha iyiydim doktorum geldi kontrolden sonra taburcu etti ve biz bi an önce oğlumun yanına koştuk eşim orda tüm işlemleri halletmişti zaten odaya yerleştik ve hemen yeni doğan ünitesine çıktık. sanırım hayatımın en zor anıydı o. kapalı bir kapı oğlum içerde ve ben onu göremiyorum. kapıyı çaldık hemşireler açtılar beni içeri aldılar. önlük bone maske giyincim ve oğlumun yanıan gittim.Allahım minicikti elinde serum monitörde bir sürü bilgiler falan filan. gerçi iyiydi çok şükür sadece gözetim için tutuyorlardı.5 dak. sonra beni çıkardılar. odamıze indik derken bekleme süreci başladı. dr gelip sürekli bilgi verdi sağolsun.ertesi gün emzirmeyi deneyecktik. gece yine çyle böyle geçti. sabah yine çıktım yanına emzirmeyi denedik alıyor ama çene güçsüz olduğu için çok uzun çekemiyordu yavrum o zamana kdar da kakasını yapmamıştı ben emzirmeye çalışırken o da alttan zorlayınca oksijeni düştü ve makineler sinyal vermeye başladı beni hemen dışarı çıkardılar benim elim ayağım tutmadı zaten doktor geldi hemen bekliyoruz bekliyoruz içerden çıkan yok ömrümden ömürler gitti. neyse dr bi şekilde kakasını yaptırmış rahatlatmış ama tabi bizim taburcu olma ihtimalimiz suya düştü. sonraki 5 gün yine bu şekilde devam etti. ben aşağıda odada oğlum yukarda küvezde. günde 1er kez eşimle gördük bu kadar ama iyi haberini almak bile rahatlatıyordu. sonra p.tesi günü ynına çıkıp emzirdim 2saatte bir. salı günü odaya yanımıza verdiler ve dünde son kontrolden sonra taburcu Allahıma binlerce kez şükür olsun evimize geldik. Oğlum küçük ama güçlü bir bebek. 2gündür başından ayrılamıyoruz. Rabbim hepinizi en kısa zmanda yavrularınıza kavuştursun ve kimseye o korkuları yaşatmasın. çok uzun oldu biliyorum ama her anımı paylaşmak istedim. bir de sizinle paylaşmak istediğim bikaç tavsiyem var.
özellikle sezeryan olacaksa
varsa ev yapımı komposto götürün evdekiler daha fazla lifli olduğundan wc ihtiyacını çabuk gideriyorsunuz
humananın süt çayına hemen o gün başlayın
mutlaka gecelik alın
ilk günden itibaren sütünüzü sağın ilk gün bikaç damla geliyor zaten ama en azından dolmasın göğüsleriniz
anestezi baş ağrısı yapıyor bunun için kafeinli içecekler tüketin zaten dr da söylüypr
ilk gün acınız olsa da yürümeye çalışın
göğüslerinize sağarken bile mutlaka göğüs kremi sürün ben lansinoh kullanıyorum ama oğlum emmeye başladıktan sonra ona rağmen acımaya başladı ama allahtan çatlamıyor
pamukçuk için her emzirmeden sonra bebeğin ağzını ıslak bezle silin bizimki bi hafta mama aldığı için oluşmuş şu an geçmesini bekliyoruz. ve emzirmeden önce göğsnü sıkın çıkan sütle memenin ucunu silin o da engelliyormuş pamukçuk olmasını.
şimdilik benden bu kadar sanırım karışık oldu biraz ama anlatacak çok şey olunca böyle oluyor
Allah hepinizi sağ salim kavuştursun
kızlar doğum hikayelerine de yazdım ama bakmazsın belki diye paylaştım burdada
ayyyy yarın doğuma girecek 3 kişi oldu hepiniz cumaya toplanmışsınızkorkman normal bence çünkü ben şimdiden daha kendim doğurmama çok olmasına rağmen her doğuma gidenle beraber ayrı tırsıyorum ama doğumdan çıkan kimse ağrılarını hatırlamıyo biliyo musun kimse onu anlatmıyo herkes bebeğini anlatıyo inşallah seninki de sorunsuz bi doğum olur sağlıklı sıhhatli alırsın kuzunu kucağına
DESİCA canım allah yardımcınız olsun hayırlısıyla dua okuya okuya git inşallah atlatırsın hemencecik:) bende bigün burdan şafak sayarım inşallah :) pazartesi kontrole gittiğimde aniden doğuma almazsa inşallah :)
Allah yardımcınız olsun. Sağ salim bebeğinizle evinize dönersiniz inşallah..
Yarin doguma gireceksiniz sanirim.allah yardimciniz olsun.kolaycana atlatirsiniz insallah.sizi cok tanimiyorum ama bende forumdtr bi taraflardan tutunuyirum.her ne kadar birbirlerimizu tanimasakta gonuler bir.dualarimdasinuz.a.e.o.bende yarin kontrole gidicem.
teşekkğr ederim guzel dıleklerin için, evet edpıdural sezeryan olacak ıns. terslık cıkmazsa eger ..... ınsallah hersey guzel gecer ve ben mutlulukla paylasırım fogum hıkayemı burada.... allah sana da hayırlı ve kolay dogumlar nasıp etsin.....Meltemcim,
yarın doğuma giriyosun. bu haftam çok yoğun geçiyor, yarın izine ayrılıyorum. çok yoruldum. bu hafta giremedim topiğe. ama arada okudum. heyecanını paylaşıyorum, allah nur topunu bir çırpıda kucağına almayı nasip etsin... Ben şimdiden tuhaf duygular içindeyken kim bilir sen ne haldesindir.. Allah Ruzgar' a Salih'e eşine ve sana uzun ömürler versin. bebişin fotoğrafını bekliyoruzz.. epidural sezaryen olucaksın. anlat emi bana da nasıl bir duygu olduğunu. ben de öyle olucam ya...merak ediyorum. Yanındayım
oyyyy mıs kokulu zor gunler gerıde kalmıs allah uzun ve saglıklı bır omur versın ogluna.....bdt:11 şubat
doğum tarihi: 16 ocak
canım oğlum Yüksel Ayaz dünyaya geldi.
son haftalarda suyum azaldığı için doğum iznine ayrılmıştım. evde istirahat 2 günde 1 kontroller derken 15 ocaktaki kontrolümüzde doktorum ben artık sizin yatırmak istiyorum dedi. ancak emin olmak için detaylı ultrasona gönderdi. ben ordan oraya koşuştururken afallamıştım tabi. tekrar doktorumuzun yanına gittik ve evet kesin olarak suyum sınırdaydı artık. doktor yatışınızı yapalım dedi ben sürekli esra hanım ama o daha çok küçük diyordum en sonunda bari annem gelseydi dedim :18: biz annen gelene kadar sana gayet güzel bakarız diyor ama benim o sırada kafamdan bir dünya soru geçiyor acaba nasıl olacak küveze girer mi girmez mi yaşar mı yaşamaz mı.Rabbim kimseye yaşatmasın o korkuyu tabi. ben en son dedim en azından yarın gelelim diye. doktorum tamam nstye bakalım eğer iyi çıkarsa gönderirim yoksa bugün yatırırım dedi. eğer istersen suni sancıyla normal doğum yaptırabilirim dedi. çünkü ben hep normal istemiştim. ama daha 36+2deydik ve açılmanın olması için ne kadar beklemem gerekecekti bilmiyorum. kararını ver nstden gelince çatı muayenesi yapalım dedi. eşimle çıktık nstye ben girdim çıktım sonra konultuk ve eğer açılma olmazsa üstüne bir de sezeryan ekleneceğini düşündük ve sezeryana karar verdik. son olarak tekrar doktorla görüştük ve sabah 8de hastaneye gitmek üzere anlaştık. hastanede kendimi o kadar sıktım ki arabayı bindiğimiz anda bir duygu patlaması yaşadım evet sevinmem gerekiyordu ama ben sürekli ağlıyordum çünkü bebeğimin küçük olmasından çok korkuyordum. normalde ultrasonda c.tesi 2500 gr çıkan bebek p.tesi 2200 gr çıktı. su azlığından dolayı bebeğe negatif baskı yapıyormuş ve tüm ölçüler şaştı. neyse eve geldik tabi ben yolda annemi aradım salya sümük anne nolur gel artık diye. hemen ona bilet ayarladık ve yola çıktı. eve geldim boş boş dolanıyorum ama ne yapacağımı bilemez halde. sonra oturup biraz sakinleşmeyi denedim. Bol bol dua ettim Allahıma. Çantaları son kez kontrol ettim. akşam rahatlamıştım artık. hatta uyuyamam sanıyordum ama uyudum bile. sabah kalktık hazırlandık ve ben makyajımı bile yaptımtuttuk hastanenin yolunu. girişimiz yapıldı 8den sonra beni doğumhaneye aldılar hazırlıklar başladı. ameliyat önlüğümü giydim damar yolum açıldı sondam takıldı derken tüm herşey tamamdı. sonra doktorum geldi ameliyathane boşalınca gidiyoruz melekçim dedi. beni sandalyeye oturttular ben hala yürüyerek gitsem olmaz mı diyorum :) neyse ameliyathanenin kapısına geldik annem ablam ve eşimle vedalaştık ve ben içeri girdim. beni masaya yatırdılar. etrafta bir sürü insan dolanıyo. biri sorular souyor birileri bişeyler yapmamı söylüyor ama ben sanki hiçbirini duymuyorum heyecandan. sonra anestezi uzmanı geldi omuzlarını aşağıya düşür ve çenen göğsüne değsin önce kontrol edicem dedi. omurgama baktı sonra şimdi yine kıpırdma hafif bi ısırık hissedebilirsin dedi. gerçekten de öyle küçük bir ısırık hiç korkmayın. sonra beni yatırdılar tekrar. doktor ayaklarımda uyuşma olup olmadığını sordu. yavaş yavaş bir sıcaklık yayılıyor gerçekten hani ayaklar uyuşur ya aynen öyle. sonra ellerimi bağladılar oksijen maskesi taktılar benim kokulara karşı hassasiyetim var o maskenin plastik kokusu mahvetti beni. sonra doktorum geldi hadi bakalım melekcim başlıyorz dedi. işte ben o an çok heyecanlandım hiçbişey hissetmiyorum ama acıyacakmış hissi korkuttu beni. bikaç dakika öyle geçti sanırım acıyacak diye sayıkladığımı hatırlıyorum ben panik yapınca anestezi uzmanı 2 mglık bişey yapalım dedi ve benim filmim koptu yaklaşık 5 10 dk. kendime geldiğimde doktorum melekcim aynı sana benzeyen minicik bir oğlun oldu dedi. yanıma her gelene iyi mi diye soruyordum. sonra dikme işlemi bitti ve inanın hiçbişey hissetmiyor insan. sonra beni çıkardılar eşim ablam annem yine kapının önündeydi. onları görünce ben başladım ağlamaya. sonra hep beraber sedyeyle odamıza indik.beni yatağa aldılar. inanın spinal olması çok rahat ben hep narkozdan çıkmaktan korkuyordum. bebeğim 2200 gr ve 45 cm doğmuştu. iyiydi çok şükr ama tabi küçük olmasından dolayı küveze girecekti. yanıma getirdiler bikaç dakika bakabildim kuzuma.Allhım o anı ömrüm boyunca unutamam heralde ne acı ne bişey görmüyor insanın gözü. sonra oğlum gitti. kontroller falan filan derken kuzumu başka bi hastaneye sevk ettiler yeni doğan yoğun bakımı olan bir hasteneye. daha ilk günden ayrıldık yani. eşim ambulansla onun yanında falan filan derken orada yatması daha uygun görüldü. ben doğum yaptığım hastanede bir gece kalmak zorundaydım. neyse o gün çok sıkıntı yaşamadık. ağrı oluyor evet ama inanın dayanılmayacak derecede bi ağrı çekmedim. ayaklarım 2 saat sonra falan kendine geldi zaten. geceyi ağrı kesci ve serumlarla rahat geçirdim. ama o gün mutlaka yürümeye çalışın. gaz çıkartmak daha rahat oluyo çünkü. sabah kalktık daha iyiydim doktorum geldi kontrolden sonra taburcu etti ve biz bi an önce oğlumun yanına koştuk eşim orda tüm işlemleri halletmişti zaten odaya yerleştik ve hemen yeni doğan ünitesine çıktık. sanırım hayatımın en zor anıydı o. kapalı bir kapı oğlum içerde ve ben onu göremiyorum. kapıyı çaldık hemşireler açtılar beni içeri aldılar. önlük bone maske giyincim ve oğlumun yanıan gittim.Allahım minicikti elinde serum monitörde bir sürü bilgiler falan filan. gerçi iyiydi çok şükür sadece gözetim için tutuyorlardı.5 dak. sonra beni çıkardılar. odamıze indik derken bekleme süreci başladı. dr gelip sürekli bilgi verdi sağolsun.ertesi gün emzirmeyi deneyecktik. gece yine çyle böyle geçti. sabah yine çıktım yanına emzirmeyi denedik alıyor ama çene güçsüz olduğu için çok uzun çekemiyordu yavrum o zamana kdar da kakasını yapmamıştı ben emzirmeye çalışırken o da alttan zorlayınca oksijeni düştü ve makineler sinyal vermeye başladı beni hemen dışarı çıkardılar benim elim ayağım tutmadı zaten doktor geldi hemen bekliyoruz bekliyoruz içerden çıkan yok ömrümden ömürler gitti. neyse dr bi şekilde kakasını yaptırmış rahatlatmış ama tabi bizim taburcu olma ihtimalimiz suya düştü. sonraki 5 gün yine bu şekilde devam etti. ben aşağıda odada oğlum yukarda küvezde. günde 1er kez eşimle gördük bu kadar ama iyi haberini almak bile rahatlatıyordu. sonra p.tesi günü ynına çıkıp emzirdim 2saatte bir. salı günü odaya yanımıza verdiler ve dünde son kontrolden sonra taburcu Allahıma binlerce kez şükür olsun evimize geldik. Oğlum küçük ama güçlü bir bebek. 2gündür başından ayrılamıyoruz. Rabbim hepinizi en kısa zmanda yavrularınıza kavuştursun ve kimseye o korkuları yaşatmasın. çok uzun oldu biliyorum ama her anımı paylaşmak istedim. bir de sizinle paylaşmak istediğim bikaç tavsiyem var.
özellikle sezeryan olacaksa
varsa ev yapımı komposto götürün evdekiler daha fazla lifli olduğundan wc ihtiyacını çabuk gideriyorsunuz
humananın süt çayına hemen o gün başlayın
mutlaka gecelik alın
ilk günden itibaren sütünüzü sağın ilk gün bikaç damla geliyor zaten ama en azından dolmasın göğüsleriniz
anestezi baş ağrısı yapıyor bunun için kafeinli içecekler tüketin zaten dr da söylüypr
ilk gün acınız olsa da yürümeye çalışın
göğüslerinize sağarken bile mutlaka göğüs kremi sürün ben lansinoh kullanıyorum ama oğlum emmeye başladıktan sonra ona rağmen acımaya başladı ama allahtan çatlamıyor
pamukçuk için her emzirmeden sonra bebeğin ağzını ıslak bezle silin bizimki bi hafta mama aldığı için oluşmuş şu an geçmesini bekliyoruz. ve emzirmeden önce göğsnü sıkın çıkan sütle memenin ucunu silin o da engelliyormuş pamukçuk olmasını.
şimdilik benden bu kadar sanırım karışık oldu biraz ama anlatacak çok şey olunca böyle oluyor
Allah hepinizi sağ salim kavuştursun
kızlar doğum hikayelerine de yazdım ama bakmazsın belki diye paylaştım burdada
ben lıstede adı olanları eklıyorum bacım her 2 tarafada ama son guncelleme yapmak lazımkızzz meltemmm sen benim kızımın son ölçümlerini tabloya yazmamışın yaz bakalım teyzesi 37+2 2950gr... doğanları da doğdu diye yaz bari son sütuna. onu listeleyen yok benim kafam karıştı iice :26:
canımm hadi şafak bitti sayılır rabbim hayırlısıyla kurtulmayı nasip etsin hemencecik senden bir resim bekliyoruz :) dualarımız seninle hayırlı haberlerle dön inşallah
kızlar,
benim de yarın sabah erkenden doğumum var ,o kadar heyecanlıyım ki ne düşünceğimi ne yapcağımı bilmeden mal mal bakınıyorum.bisürü saçma sapan korkular kapladı içimi,paranoyalar başladı.bana da şans dileyin dua edin
Allah yardımcınız olsun. Sağ salim bebeğinizle evinize dönersiniz inşallah..
cokkkkkk sagolun kızlar ben henuz dogum modunda degılım evde temızlık var onun derdındeyım hala utulerı bıtıreyım dıye bakıyorumYarin doguma gireceksiniz sanirim.allah yardimciniz olsun.kolaycana atlatirsiniz insallah.sizi cok tanimiyorum ama bende forumdtr bi taraflardan tutunuyirum.her ne kadar birbirlerimizu tanimasakta gonuler bir.dualarimdasinuz.a.e.o.bende yarin kontrole gidicem.
4yasindaki kizim hasta oldu.sabahladik yenice uyucam artik.hamileyken ne kadar zor oluyor ilgilenmek.dua edin arkadaslar sallaniyorum oyle.allah baska kaygi vermesin.yarinda kontrolum var 37,haftaya gircem artik.kizim toparlasa bari...kaca bolunuyor insan yaaa.....
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?