- Konu Sahibi papatya3459
-
- #8.181
cnm çok üzüldüm allah sabır versin ama şuan böyle hissetmen normal daha çok yeni yaşadıkların umarım biran önce kendini toparlar ve içini yeni umutlarla doldurursun
Eğer 1 Ağustos günü bebeğimin kalbi durmasaydı şuan 13 haftalık hamile olup, şubatta bende sizler gibi anne olacaktım(
Rutin kontrolümden 3 gün sonra 11 haftalıkken çok şiddetli kanamayla acilen dr'a gittim. Kanama öncesi gittiğim kontrolde herşey çok iyiydi, bebeğin yeri, plesantası, kalp atışları, 2'li test için randevumuzu falan aldık. 3 gün sonra yaşadığım şiddetli kanama sonrası bebeğim hala yaşıyor, kalbi iyi atıyordu, allahtan kanama kesenin altında ama enaz kese kadar büyük bir alanda meydana gelmişti. Hemen hastaneye yatırdılar, 4 gün boyunca serumlar, iğneler, hiç hareketsiz hastane sonrası kontrolde kanama alanı çok küçülmüş ve artık eskisi kadar olmasakta tehlikeyi atlatıyorduk. Aynı şekilde 1 haftada evde istirahat dendi. Bir kere korkmuştum artık, hiç kıpırdaman yattım, sadece tuvalete gitmeme izin vardı. 1 Ağustos günü tekrar kontrolüm vardı, içimdeki kötü sese rağmen umutluydum. Dr'um seni üzmek istemiyorum ama ters giden birşeyler var, jinekolojik olarakta bi bakalım dediğinde güldüm, demiştim dedim. Sonrası karanlık tabi, tekrar hastaneye yatış, operasyona hazırlık, saatlerce ağlama krizi, almasınlar diye yalvarmalar, çok sevdiğim dr'uma ve eşime küsmeler, bir daha asla demeler, nasıl dayanıcam diye ağlamalar... Derken operasyon saati... O günden beri, sürekli ağlıorum, aynaya hiç bakmadım, kendimle yüzleşmeye gücüm yok.
Korunmayı bıraktıktan sonra 2. ayda hamile kalmış ve inanamamıştım, şimdi Dr'um 2 ay korunma sonrası tekrar başlamamı öneriyor, ama bu korku yerleşti bir kere, cesaretim yok, aynı şeyleri bir daha yaşamaya hiç gücüm yok.
Sanırım kalbim bir daha hiç öyle atmayacak...
Sadece sizlerle paylaşmak istedim
kızlar ben kaçtım herkese allah rahatlık versin hayırlı geceler
Çok gecmis olsun Allah sabır versin CNm zor yaşadıkların bende olsam çok üzülürdüm.ama Allahtan gelenede birşey yapamıyoruz hepsi gecicek zamanla İnan.Allaha dua etEğer 1 Ağustos günü bebeğimin kalbi durmasaydı şuan 13 haftalık hamile olup, şubatta bende sizler gibi anne olacaktım(
Rutin kontrolümden 3 gün sonra 11 haftalıkken çok şiddetli kanamayla acilen dr'a gittim. Kanama öncesi gittiğim kontrolde herşey çok iyiydi, bebeğin yeri, plesantası, kalp atışları, 2'li test için randevumuzu falan aldık. 3 gün sonra yaşadığım şiddetli kanama sonrası bebeğim hala yaşıyor, kalbi iyi atıyordu, allahtan kanama kesenin altında ama enaz kese kadar büyük bir alanda meydana gelmişti. Hemen hastaneye yatırdılar, 4 gün boyunca serumlar, iğneler, hiç hareketsiz hastane sonrası kontrolde kanama alanı çok küçülmüş ve artık eskisi kadar olmasakta tehlikeyi atlatıyorduk. Aynı şekilde 1 haftada evde istirahat dendi. Bir kere korkmuştum artık, hiç kıpırdaman yattım, sadece tuvalete gitmeme izin vardı. 1 Ağustos günü tekrar kontrolüm vardı, içimdeki kötü sese rağmen umutluydum. Dr'um seni üzmek istemiyorum ama ters giden birşeyler var, jinekolojik olarakta bi bakalım dediğinde güldüm, demiştim dedim. Sonrası karanlık tabi, tekrar hastaneye yatış, operasyona hazırlık, saatlerce ağlama krizi, almasınlar diye yalvarmalar, çok sevdiğim dr'uma ve eşime küsmeler, bir daha asla demeler, nasıl dayanıcam diye ağlamalar... Derken operasyon saati... O günden beri, sürekli ağlıorum, aynaya hiç bakmadım, kendimle yüzleşmeye gücüm yok.
Korunmayı bıraktıktan sonra 2. ayda hamile kalmış ve inanamamıştım, şimdi Dr'um 2 ay korunma sonrası tekrar başlamamı öneriyor, ama bu korku yerleşti bir kere, cesaretim yok, aynı şeyleri bir daha yaşamaya hiç gücüm yok.
Sanırım kalbim bir daha hiç öyle atmayacak...
Sadece sizlerle paylaşmak istedim
Eğer 1 Ağustos günü bebeğimin kalbi durmasaydı şuan 13 haftalık hamile olup, şubatta bende sizler gibi anne olacaktım(
Rutin kontrolümden 3 gün sonra 11 haftalıkken çok şiddetli kanamayla acilen dr'a gittim. Kanama öncesi gittiğim kontrolde herşey çok iyiydi, bebeğin yeri, plesantası, kalp atışları, 2'li test için randevumuzu falan aldık. 3 gün sonra yaşadığım şiddetli kanama sonrası bebeğim hala yaşıyor, kalbi iyi atıyordu, allahtan kanama kesenin altında ama enaz kese kadar büyük bir alanda meydana gelmişti. Hemen hastaneye yatırdılar, 4 gün boyunca serumlar, iğneler, hiç hareketsiz hastane sonrası kontrolde kanama alanı çok küçülmüş ve artık eskisi kadar olmasakta tehlikeyi atlatıyorduk. Aynı şekilde 1 haftada evde istirahat dendi. Bir kere korkmuştum artık, hiç kıpırdaman yattım, sadece tuvalete gitmeme izin vardı. 1 Ağustos günü tekrar kontrolüm vardı, içimdeki kötü sese rağmen umutluydum. Dr'um seni üzmek istemiyorum ama ters giden birşeyler var, jinekolojik olarakta bi bakalım dediğinde güldüm, demiştim dedim. Sonrası karanlık tabi, tekrar hastaneye yatış, operasyona hazırlık, saatlerce ağlama krizi, almasınlar diye yalvarmalar, çok sevdiğim dr'uma ve eşime küsmeler, bir daha asla demeler, nasıl dayanıcam diye ağlamalar... Derken operasyon saati... O günden beri, sürekli ağlıorum, aynaya hiç bakmadım, kendimle yüzleşmeye gücüm yok.
Korunmayı bıraktıktan sonra 2. ayda hamile kalmış ve inanamamıştım, şimdi Dr'um 2 ay korunma sonrası tekrar başlamamı öneriyor, ama bu korku yerleşti bir kere, cesaretim yok, aynı şeyleri bir daha yaşamaya hiç gücüm yok.
Sanırım kalbim bir daha hiç öyle atmayacak...
Sadece sizlerle paylaşmak istedim
Eğer 1 Ağustos günü bebeğimin kalbi durmasaydı şuan 13 haftalık hamile olup, şubatta bende sizler gibi anne olacaktım(
Rutin kontrolümden 3 gün sonra 11 haftalıkken çok şiddetli kanamayla acilen dr'a gittim. Kanama öncesi gittiğim kontrolde herşey çok iyiydi, bebeğin yeri, plesantası, kalp atışları, 2'li test için randevumuzu falan aldık. 3 gün sonra yaşadığım şiddetli kanama sonrası bebeğim hala yaşıyor, kalbi iyi atıyordu, allahtan kanama kesenin altında ama enaz kese kadar büyük bir alanda meydana gelmişti. Hemen hastaneye yatırdılar, 4 gün boyunca serumlar, iğneler, hiç hareketsiz hastane sonrası kontrolde kanama alanı çok küçülmüş ve artık eskisi kadar olmasakta tehlikeyi atlatıyorduk. Aynı şekilde 1 haftada evde istirahat dendi. Bir kere korkmuştum artık, hiç kıpırdaman yattım, sadece tuvalete gitmeme izin vardı. 1 Ağustos günü tekrar kontrolüm vardı, içimdeki kötü sese rağmen umutluydum. Dr'um seni üzmek istemiyorum ama ters giden birşeyler var, jinekolojik olarakta bi bakalım dediğinde güldüm, demiştim dedim. Sonrası karanlık tabi, tekrar hastaneye yatış, operasyona hazırlık, saatlerce ağlama krizi, almasınlar diye yalvarmalar, çok sevdiğim dr'uma ve eşime küsmeler, bir daha asla demeler, nasıl dayanıcam diye ağlamalar... Derken operasyon saati... O günden beri, sürekli ağlıorum, aynaya hiç bakmadım, kendimle yüzleşmeye gücüm yok.
Korunmayı bıraktıktan sonra 2. ayda hamile kalmış ve inanamamıştım, şimdi Dr'um 2 ay korunma sonrası tekrar başlamamı öneriyor, ama bu korku yerleşti bir kere, cesaretim yok, aynı şeyleri bir daha yaşamaya hiç gücüm yok.
Sanırım kalbim bir daha hiç öyle atmayacak...
Sadece sizlerle paylaşmak istedim
cok geçmiş olsun canım. sen elinden geleni yapmışsın. çok çabalamışsın. lütfen üzülme. güzel günler seni bekliyor. bebeğinle mutlu günler senin olacak. sabret.Eğer 1 Ağustos günü bebeğimin kalbi durmasaydı şuan 13 haftalık hamile olup, şubatta bende sizler gibi anne olacaktım(
Rutin kontrolümden 3 gün sonra 11 haftalıkken çok şiddetli kanamayla acilen dr'a gittim. Kanama öncesi gittiğim kontrolde herşey çok iyiydi, bebeğin yeri, plesantası, kalp atışları, 2'li test için randevumuzu falan aldık. 3 gün sonra yaşadığım şiddetli kanama sonrası bebeğim hala yaşıyor, kalbi iyi atıyordu, allahtan kanama kesenin altında ama enaz kese kadar büyük bir alanda meydana gelmişti. Hemen hastaneye yatırdılar, 4 gün boyunca serumlar, iğneler, hiç hareketsiz hastane sonrası kontrolde kanama alanı çok küçülmüş ve artık eskisi kadar olmasakta tehlikeyi atlatıyorduk. Aynı şekilde 1 haftada evde istirahat dendi. Bir kere korkmuştum artık, hiç kıpırdaman yattım, sadece tuvalete gitmeme izin vardı. 1 Ağustos günü tekrar kontrolüm vardı, içimdeki kötü sese rağmen umutluydum. Dr'um seni üzmek istemiyorum ama ters giden birşeyler var, jinekolojik olarakta bi bakalım dediğinde güldüm, demiştim dedim. Sonrası karanlık tabi, tekrar hastaneye yatış, operasyona hazırlık, saatlerce ağlama krizi, almasınlar diye yalvarmalar, çok sevdiğim dr'uma ve eşime küsmeler, bir daha asla demeler, nasıl dayanıcam diye ağlamalar... Derken operasyon saati... O günden beri, sürekli ağlıorum, aynaya hiç bakmadım, kendimle yüzleşmeye gücüm yok.
Korunmayı bıraktıktan sonra 2. ayda hamile kalmış ve inanamamıştım, şimdi Dr'um 2 ay korunma sonrası tekrar başlamamı öneriyor, ama bu korku yerleşti bir kere, cesaretim yok, aynı şeyleri bir daha yaşamaya hiç gücüm yok.
Sanırım kalbim bir daha hiç öyle atmayacak...
Sadece sizlerle paylaşmak istedim
ndn burda paylaşıp hamile insanların aklına düşürüyosun düşük yapanlar için bir sürü topik var oraya yazsaydın
Kavga etmeye niyetim yok, burda paylaşmak istedim...Biraz anlamaya çalışsaydın iyi olurdu bence bir kadın olarak...
Kavga etmeye niyetim yok, burda paylaşmak istedim...Biraz anlamaya çalışsaydın iyi olurdu bence bir kadın olarak...
kuzum dün bebeğin cicileri topiğinde ben de koyacağım resimlerini aldıklarımın, bazanın altında yazmışsın, oturdum ağladımndn burda paylaşıp hamile insanların aklına düşürüyosun düşük yapanlar için bir sürü topik var oraya yazsaydın
bende 12+5 im kasık ağrılarım var ama çok fazla değil o nedenle bende rahim büyümesindendir diye telaş yapmıyorum.
çarşamba günü 2 li taramamız oldu dr um ölçümlerin gayet normal olduğunu söyledi kan sonucunuda birdahaki randevuda değerlendiririz demişti dün akşamüzeri hastaneden aradılar kan sonucunuz çıktı dr bey değerlendirdi herhangi bir risk yokmuş dediler çok şükür Allah'ım hepimize güzel sonuçlar almayı nasip etsin inş.
2 li tarama da bir cinsiiyet tahmininde bulundu ama birdaha ki randevum 15 ağustos o zaman daha net olur söylerim dedi bakalım
Rabbim verdiği vereceği herşeyin hayırlısını nasip etsin inş.
Hayırlısı olsun Allah gonlundekini versin sana
Sevgi Yaa ben uyuya kalmışım CNm kusura bakma yatakta cepten yazıyordum beklerken kut gitmisim Baktın mı resimlere ben senin yolladığın yere baktım ama anlamıyor Yaa en erkek yazdıkları bana Kiz gibi geliyo anlayamıyorum kısacası sen bak bakalım anlayan mi
ben hep baktım neredeyse paralel olup erkek olanda cok yani anlayacagın allahımızın takdiri ama bi oyle bi boyle demelerinede gıcık oldum artık bekleyip gorucez
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?