- 6 Ekim 2008
- 40.406
- 5.083
- 448
- 48
kk den tanıyıp çidrden devam eden sonrada görüşmeye başladığım bir dostum arkadaşıydı 2 yıl önce kanserden öldü bu gün ölüm yıl dönümüydü kızın yazdıkları ağlamaktan maf oldum yaa ....................................
İnsanın hayatı hep bişeyleri özlemekle geçer annem sen söylerdin hep,eskiyi,cocuklugu,kaybettiğin oyuncakları,kaybettiğin esyalarını,kaybettiğin insanları..Ben su an bu resmi özlüyorum anne..Bu resimdeki günleri,seni,seninle böyle gülebilmeyi.. Hayatımın hiçbir huzurlu yanı kalmadı sen gittiğinden beri.. Hayır bu yazı asla bir sitem yazısı olmamalıydı ama elimde değil bilirsin sürekli herseye sitem etmek en basarılı oldugum konudur..Biz cok seyler yasadık,cok zorluklar atlattık birlikte taaa karnında belirdiğim ilk günden beri. Kalsaydın tüm zorlukları yenmemize az kalmıştı,bilmiyorum belki sen orda tüm sorunlardan uzaksındır.. Umarım öylesindir.. öylesindir değil mi anne? Anne sen yoksun ve insanlar beni cok kolay yargılayabiliyor.. Onlardan kaçı annesini daha 20 yasında kaybetti ki? Tabiki annenin kaybı her yasta aynıdır ama ben daha ayaga tamamen kalkamamısken,hayata tamamen tutunamamısken bu kadar hafife alınıp "herker annesini kaybeder" demeleri cok agır geliyor.. Sen normal bir anne değilsin ki..Sen hem anne hem baba olmus bir insansın ve nerdeyse bi sürü anne bi tek anne olmayı beceremiyorken sen ikisini de mükemmel yasatmıstın bana.. Utanmasam hala o sıcaklıgı hissedeceğim.. O sıcaklık demişken cok özlüyorum sıcaklıgını,kokunu,yüzünü, sesini herseyini.. Evet canım cok yanıyor her gün her dakika her saniye hiç durmadan.. Sen giderken yere saglam basmaya baslayan ayaklarım yine yerle bir oldu,kalkmaya calısıyorum basaramıyorum.. Elimden tutmalısın belkide küçücük bir cocukken oldugu gibi bana yeniden yürümeyi öğretmelisin belkide.. Yapabilirmisin anne? Senden tek istediğim beni hala cok sev cünkü burdaki kimsenin sevgisini hissedemiyorum acık olmak gerekirse baskasının sevgisinede ihtiyac duymuyorum.. Bana ya kokunu sesini sıcaklıgını hissedebilmem için bişey yap yada beni de yanına al annemm... Dayanamıyorum.. Zaten bıraktıgın hiç bişeye de sahip cıkamıyorum.. Ne benden son isteğini yerine getirebildim ne de bıraktıgın emanetlere sahip cıkabildim.. Anlayacagın burda pek bir işim yok.. Annem seni cok özledim bitsin bu özlem nasıl bitecekse ama asla unutmakla bitmesin.. İnsan annesini unuturmu diyorum halbuki ben değilmiyim bana bütün gücü veren beni mutlu eden huzurlu kılan o kokunu unutan.. Daha fazla bişey unutmak istemiyorum.. Seni cok seviyorum ve kavusacagımız günü bekliyorum.. Lütfen cok uzak olmasın annem..
https://www.facebook.com/photo.php?...61503.100002634343914&type=1&relevant_count=1
İnsanın hayatı hep bişeyleri özlemekle geçer annem sen söylerdin hep,eskiyi,cocuklugu,kaybettiğin oyuncakları,kaybettiğin esyalarını,kaybettiğin insanları..Ben su an bu resmi özlüyorum anne..Bu resimdeki günleri,seni,seninle böyle gülebilmeyi.. Hayatımın hiçbir huzurlu yanı kalmadı sen gittiğinden beri.. Hayır bu yazı asla bir sitem yazısı olmamalıydı ama elimde değil bilirsin sürekli herseye sitem etmek en basarılı oldugum konudur..Biz cok seyler yasadık,cok zorluklar atlattık birlikte taaa karnında belirdiğim ilk günden beri. Kalsaydın tüm zorlukları yenmemize az kalmıştı,bilmiyorum belki sen orda tüm sorunlardan uzaksındır.. Umarım öylesindir.. öylesindir değil mi anne? Anne sen yoksun ve insanlar beni cok kolay yargılayabiliyor.. Onlardan kaçı annesini daha 20 yasında kaybetti ki? Tabiki annenin kaybı her yasta aynıdır ama ben daha ayaga tamamen kalkamamısken,hayata tamamen tutunamamısken bu kadar hafife alınıp "herker annesini kaybeder" demeleri cok agır geliyor.. Sen normal bir anne değilsin ki..Sen hem anne hem baba olmus bir insansın ve nerdeyse bi sürü anne bi tek anne olmayı beceremiyorken sen ikisini de mükemmel yasatmıstın bana.. Utanmasam hala o sıcaklıgı hissedeceğim.. O sıcaklık demişken cok özlüyorum sıcaklıgını,kokunu,yüzünü, sesini herseyini.. Evet canım cok yanıyor her gün her dakika her saniye hiç durmadan.. Sen giderken yere saglam basmaya baslayan ayaklarım yine yerle bir oldu,kalkmaya calısıyorum basaramıyorum.. Elimden tutmalısın belkide küçücük bir cocukken oldugu gibi bana yeniden yürümeyi öğretmelisin belkide.. Yapabilirmisin anne? Senden tek istediğim beni hala cok sev cünkü burdaki kimsenin sevgisini hissedemiyorum acık olmak gerekirse baskasının sevgisinede ihtiyac duymuyorum.. Bana ya kokunu sesini sıcaklıgını hissedebilmem için bişey yap yada beni de yanına al annemm... Dayanamıyorum.. Zaten bıraktıgın hiç bişeye de sahip cıkamıyorum.. Ne benden son isteğini yerine getirebildim ne de bıraktıgın emanetlere sahip cıkabildim.. Anlayacagın burda pek bir işim yok.. Annem seni cok özledim bitsin bu özlem nasıl bitecekse ama asla unutmakla bitmesin.. İnsan annesini unuturmu diyorum halbuki ben değilmiyim bana bütün gücü veren beni mutlu eden huzurlu kılan o kokunu unutan.. Daha fazla bişey unutmak istemiyorum.. Seni cok seviyorum ve kavusacagımız günü bekliyorum.. Lütfen cok uzak olmasın annem..
https://www.facebook.com/photo.php?...61503.100002634343914&type=1&relevant_count=1
