Kızlar 5. haftadan bu yana her hafta günlük tutuyorum bunu doğduktan sonra ilk zamanlar her ay sonra her yıl veya önemli günler olarak yazmaya devam edicem. Kızım evlenirken ona anneannemin ben doğduğumda bana taktığı 4 yapraklı yonca kolyemi, benim bebeklik küpelerimii kızımın ilk saçı, ilk dişi ilk okul defteri ilk resmi gibi ilklerinden oluşan parçaları, doğum fotolarını, gebelik testi sonucunu ve bu anı defterini hediye edicem. 20. hafta yolun yarısı diye sizinle paylaşmak istedim. Bu hafta daha çok geçmişin özetini yaptım.
20.HAFTA ----- YOLUN YARISI / 31 OCAK 2014 - CUMA
Kızım, bilimsel doğrulara göre yolun yarısını geride bıraktık. Bu kadar daha zaman sonunda seni, beni ve tüm kainatı yaradan Rabbimiz uygun görürse şuanki dünyandan yeni bir dünyaya gönderileceksin.
Geride kalan haftalarda beni bambaşka şaşkınlıklara, farklı acılara, değişken duygu sirkülâsyonlarına sürükledin.
Kah güldüm kah ağladım ama çoğunda öfke kontrollerimi sağlayamadım, tahammülün bir anda yok olduğu sinir nöbetlerinde en çok babana zarar verdim.
O yine de güçlü bi adam, ikimizi de çok seviyor ve hatta seni benden daha çok seviyor çünkü bu gelgitlerime dolaylı yoldan sebep olmana rağmen seni bir kez bile suçlamadı.
20 hafta boyunca çok yedim çok uyudum, milimlik bir gelişmeyi dahi fark edebilir miyim diye aynada her gün göbeğimi izledim, saçlarımı uzun süre taramadım, giyinmek banyo yapmak istemedim, sonra cinsiyetin için meraktan çatladım.
Sokakta gördüğüm her bebeğe acaba üşüyor mu acaba tok mu diye potansiyel annelik yaptım.
Tüm insanların (kadın-erkek ) birkaç ayda bir hamilelik duyguları yaşarsa dünyada savaşın yok olacağına inandım.
Çünkü hamilelik öyle iyi, öyle masum öyle anaç bi hissiyata büründürüyor ki, bu duyguları yaşayan biri değil birini öldürmek birine zarar vermeyi bile aklından geçiremiyor. 29. yaşıma ve yeni bir yıla sen içimdeyken girdim.
İlk kıyafetlerini aldım. Çilek modelli ilk örgü tulumunun örgüsüne başladım.
Hayatımın geri kalanında en güzel anılarım arasında yer alacak o anı, ilk kıpırtını yaşadım.
Saçlarımın beyazları ilk zamanlarda sinirimi bozsa da hala boya müdehalesinde bulunmadım.
Seninle aramdaki göbek bağından başka bir bağla bağlandığıma kanaat getirdim.
Göbek bağımız kopsa da bizi hiç koparamayacak anne-kız bağı bu. Sen doğduğunda dinlemen için ninniler öğrenmeye başladım. Bi sürü makale okudum ve daha okuyacağım çok şey var.
Sana hala isim bulamadık. Şura, Hanzade, İkra diye değişen isim yolculuklarının sonunda sadece kızım olarak dilimizde kaldın. Çünkü adın ne olursa olsun sen bizim sadece kızımızsın