Bende anlatayım bari

Üniden mezun olduk. Ertesi sene evlendik. Zaten farklı şehirlerde geçirdik son bir seneyi. Biraz gezelim tozalım dedik. Eşim bi yandan istiyo ama ben hazır değilim. Hele ki evlendim daha 2. Haftadan kv nin tavırlarını görünce dedim benim bunlarla işim var. Sakın çocuk yapma. Bir yandanda burda çocuk sahibi olmak için çırpınan insanları görünce hemen hamile kalamıcamı düşündüğmden pek dikkat de etmiyorum.
Derken düşündüğüm gibi ailesi yüzünden pek çok tartışma yaşadık. Kadının hayalinde bir gelin progili var. Sabah gelsin işimi görsün yemeğimi yapsın gece yatmaya eve gitsin diye.
Evliliğimizin 2. Ayında kurban bayramı zamanı kasık ağrılarım başladı. Deli gibi uykum var oturduğum yerde uyukluyorum hep. Adet vaktim olduğu için kanama bekliyorum tabi. Baktım olmuyo gittik test aldık. Ve pozitif. Ben oturup ağlamaya başladım ya iyi bakamazsam. Sürekli tartışıyoruz ya onu mutsuz edersen. Ben istemiyodum daha neden dikkat etmedin diye eşime kızdım. Adam benim yüzümden sevinemedi bile.
Söylemicektim kimseye düşük olur boş gebelik olur diye. Ama yine planım tutmadı. 2 hafta sonra bulantılarım başladı. Hemde ne başlama. Hastanelik oldum. 4. Ayın sonuna kadar bana annem eşim kv baktı sağolsunlar. Hoş kv burnumdanda getirdi ama olsun.
Hem hamileliğim süresince hemde sonrasında defalarca boşanmayı düşündüm. Kendi çocuğumu bana vermemeye kadar gittiiş çünkü. Neyse yavrum doğdu. İyi ki olmuş iyi ki rabbim bana onu vermiş. Ama hala derim keşke daha iyi bi zamanda verseydi de bende tadını çıkarabilseydim diye.
Yinede demekki hayırlı zaman buymuş. Şkürler olsun