ah kızlar kayınvalidemle başım dertte. dün akşam yemeğe gittik. bebeğime kıyafetler almış, hep erkek bebek kıyafetleri. doktorumuz kız dedi. kızımız olacak ama sevgili kayınvalidem erkek olacak diyor inatla. ve etrafındaki herkes de bu düşüncelerine çanak tutuyor. sonra da önemli değil sağlıklı olsun da diyor dalga geçer gibi. aslında çok iyi bir insan ama bebeğin cinsiyetine gelince neden böyle davranıyor anlamış değilim. aynı sorunu yaşayan var mı aranızda?
aslında çevreden duydukları işte. birinin 8. ayına kadar kız demişler erkek doğmuş, öbürüne doğana kadar erkek demiş doktor kız doğmuş vs vs vs.. beraber gittiğimiz de oldu doktora. zaten doktorlar net görmeden söylemiyorlar ki. benim doktorum %90 kız dedi, sonra detaylı ultrasonda radyolog da kız dedi. sanki çok önemli cinsiyeti! dün o kıyafetleri görünce şok oldum ama yine de kalbi kırılmasın diye 'anne çok tatlı hepsi teşekkür ederiz' falan dedim. aman kimsenin kalbi kırılmasın ama benimki kırılsın. daha önce de ben yokken eşime mobilya için erken hele bir doğsun öyle alırsınız demiş. gel de üzülme...
Yok anacım sözleşmem yenilenmedi daha, şimdi de seçimi tutturdular seçimden sonraymış bari işten çıkarmasalar birşey almaya korkuyorum gerçekten. Eşimin maddi durumundan dolayı çok takmamaya çalışıyorum ama herşey para değil ki seviyorum ben işimi devam etmek istiyorum, öyle bir kv var ki bende evde kaldığımı duyduğu andan itibaren beni her sabah, her öğlen ve her akşam taciz ve eziyet eder. O yüzden tek desteğim işim, bazı eksiklerimi kapatmak da yardımcı oluyor çok şükür, inşallah çıkarılmam işten hayırlısıyla.
selamlar kızlar test sonuçlarım çıktı maalesef şekerim çıktı
açlık 81 max 105 bu normalmiş
1 saat 163 max 180
2 saat 166 max 155
3 saat 154 max 140
bu değerlere bakarak beni endokrinoji bölümüne sevk etti onların kontrolünde diyet yapıcakmışım geçmezse insilün dedidiyet yapmak istemiyorum.
sabahtan beri aç karnına kan aldırmaktan kolum mosmor oldu resmen. rabbim hiç birinize yaşatmasın. bizden haberler böyle birde perşembe aşımın 2. dozu var onu düşünüyorum kara kara(
artik size ii haberler hic getiremiorum cok uzgunum....mide yanmam beni uykumdan uyandirio resmen kasilio yanarken midem bu nasil sac tipi anlamadim((( seker mevzum aldi basini gidiyorrr....kendi kadin dogumcumun onerdiigi dahiliciye ulasim zor die gitmedim burda gittim bugun dr dedi ki ben sana bu 75 lik yuklemeye gore hic bisi yapamam hamileliklerde 100 luk istuorum 100 luk yaptir....beynimde vurulmusa dondum bu arada bu islemin 80 yada 65 gibi bi rakam tuttugunu ogrendimmm.....labaratuarci da kollarima bakti odem ve beze yapmis kolun 3 gun falan dinlensin dedi......ben simdi napiyim sizce fikirleriniz cok onemli dr umla ayni hastanede olan dahiliciye gidip kendimi ona teslim edim bu dr mi dewam edim...birde dr um derse ki bna 75 lik kafi di neden bnm haberim yok 1 haftada bu kadar seker yuklemesi falan die tepki gosterirse...dr 15 te bir takip eder dahiliyeci deyince 45 dk lik yol die girmedim orda dahiliciye...sizce ne yapmaliyim birde 75 lik te okadar deger yuksek degil ki bi daha yaptrim hemde 100 luk.... ((
İNTERNETTEN ALINTIDIR Hesaplamalarımıza göre hamileliğimin 40. haftası, 2 Mayıs’ta doluyordu.
Rutin kontrollerden birine gittim ve doktor muayene ederken, “Sen bu acıya dayanamıyorsan, normal doğumu nasıl yaparsın? Dayanamazsın” diye biraz baskı yaptı. Normal doğumda ısrarlı olduğum için üzerinde fazla durmadım.
30 Nisan’da doktora kontrole gittim. Muayene yapıldı ve doğumun başlamış olduğunu öğrendim. Doktor, ” yeni başlamış doğum, istersen sezaryen yapalım” deyince hemen “hayır” cevabını verdim. Ne demek istersem, sezaryen sadece bir kurtarma ameliyatı olduğu için ancak mecbur kalındığında yapılmalıydı!!!
Doktorum, 2 gün içinde doğurmazsam, 3 Mayıs’ta suni sanci vererek doğumun başlatılmasını önerdi. Yoksa plasentanın yaşlanacağını, amniotik sıvının azalacağını , bebeğin mekonyumu yiyerek zehirlenebileceğini ciddi bir şekilde anlattı. 1- 2 gün beklememizle bebeğimizi tehlikeye atacağımızı söyledi.
Annem ile hastaneden üzülerek çıktık. Sakinleşmek için deniz kenarında gezdik, ama ikimizin de içi sızlıyordu.
Kararsızdık. Eşimle telefonda görüştüm. Eşim kesinlikle suni sancı yaptırmamam gerektiğini söyledi. Eşimin suni sancı istemediğini doktoruma söyleyince, “Eşin doktor mu?” gibi bir soruyla karşılaştım.
Eve gelince “Gerçek Tıp” adlı kitabı tekrar okuduk. Suni sancının zararını öğrenince eşimin kararı daha da sabitleşti.
Ben ise yine kararsızdım. Doktorumun söyledikleri kafamdan çıkmıyordu.
Bebeğim için korkuyordum.
3 Mayıs. Hastaneye gitmedim.
6 Mayıs. Hurma yemeye devam ediyordum. Hurmada doğal oksitosin hormonu (doğumu kolaylaştırmak ve hızlandırmak için) varmış. Suni sancıda ise bu hormonun sentetik olanı veriliyor. Önceleri çok sık tüketmiyordum ama doktor “suni sancı verelim” deyince, korkudan, sanırım 5 günde 2 kilo kadar hurma yedim.
3 kilo tükettim son iki haftada.
Hergün akrabalar, arkadaşlar arayıp “hala doğurmadın mı” deyince üzülüyordum.
Çevremdeki herkes telaştaydı. Doktora gitmemi istiyorlardı. Ben ise Allah’ıma tevekkül edip, “Doğacağı zamanı en iyi Allah bilir” diyerek cevaplıyordum onları ve
hurmamı yemeye devam ediyordum.
Tabii ki doğumu sabırla beklememiz yüzde yüz kendi kararımız değildi, araştırıp buna karar verdik.
Kitaptan okuduklarımız, Dr. Aidin Salih’in yardımcılarını arayarak ”bekleyin, korkmayın” talimatı ve arkadaşımızın site editörü Zeynep Hn.a yazarak durumdan bahsetmesi ve şu cevabı almamız, hepsi çok etkili oldu:
“Hele de ilk doğumsa az daha gayret etsin. Ben de 43 haftalık doğum yaptım ve eski tıp kitaplarındaki araştırmama göre hesap yapılan doğum başlama
tarihinden sonra 1 ay mühlet vardır. Benim hesabım 24 kasım iken kızım 25′inde doğdu. Yani ben de sıkıntılandım başlamıyor diye ama böbrek zayıfsa
bebek tamam dediği ana kadar beklemek gerekli,çünkü doğumu başlatan hormonları bebek salgılyor. Allah’a bolca dua edin, meal okusun asla suni sancı almasın ,inanın “sezeryan sonrası normal
doğumda tehlike var” diyorlar ya, aslında bu suni sancı daha tehlikeli, hayatına mal olacak kadar. Beklesin sabretsin. Rad Suresi’nde “Rahimlerde olanın ne zaman bırakılıp ne zaman salınacağına Allah karar verir”diyor.
Sancılanana kadar beklesin. Hurmayı ben gün içinde hep tüketiyordum, tam başlama zamanı aslında, 1 kilo kadar tüketsin gün içinde ama açken olmalı yemekten 1 saat kadar önce.Hakiki zeytin yağı içsin ayrıca sabah kalkınca dayanabildiği kadar ve doğum yoluna sürekli sürsün ki kaslar gevşesin. Evde doğumu düşünürse ebe ayarlamaya da çalışırız iinş.”12 Mayıs,sabah. Uyandım. Her zamanki gibi elimle bebeğimin hareketlerini hissetmeye çalıştım. Kıpırdamıyor.
Bebeğim zehirlenip karnımda iken vefat etti diye ağlamaya başladım.
Keşke doktorumu dinleseydim diye kendimi suçlamaya başladım.
Bu arada bebeğim uyandı ve tekmelemeye başladı :) Sevindim. Yine de
yanımızdaki özel hastaneye sadece ultrason yaptırmaya gittim.
Bebeğin durumu iyi olduğunu ve doğuma çok az kaldığını söylediler. Eve
gelince Meryem süresini okudum.
13 Mayıs, saat sabah 03:26. Hafif ağrılardan uyandım. Sancılarım
başladığına inanamadım. Ağrılarım 8 dakikada bir tekrarlandığını fark
ettim.
Evdekileri uyandırdım. Hastaneye gitmeye hazırlandık. Saat 05.15.
Hastaneye geldik, hemen muayene yaptılar.
Doktorlar öğleden sonra doğuracağımı söylediler. Pek ağrı
hissetmediğim için doğumun daha da geç başlayacağını düşünüyordum.
Durmadan hepimiz dua ediyorduk. Camide bir bayan “SUMME SEBİLE YESSERA”
ayetini sancı başladığında 3 kere okumamı söylemişti. Onu okudum.
Durmadan Kelime-i Şehadet getiriyordum. Eşim de doğum sırasında İnşikak Suresi’ni okumuş.
Annem de bildiği tüm dualarını okumuş.
Sancılarım devam ediyordu, fakat çok ağrımadı.Saat 8′de ağrılar arttı
biraz, suyum saat 8:30 da geldi.
Tekrar muayene yaptılar ve daha beklemem gerektiğini söylediler,
bebeğin kalp atışlarını takip etmek için NST bağladılar, ağrılarım 1
dakikada bir tekrarlanmaya başladı, ve saat 9′a az kala rahmimden
bebeğimin inmeye başladığını hissettim. 10 dakika sonra doğum masasına
aldılar. Doğururken doktorlar ne derse onu yaptım, pek fazla ağrı
hissetmediğim için bir kere bile bağırmadım ve 20- 25 dakikada
doğurdum. Doktorlar çok sevindiler ve “tüm doğumlar bu kadar sorunsuz
geçse keşke” dediler. Hemşireler de “Allah bize de böyle doğum nasip etsin” dediler.
Ufak bir makas dışında hiç bir müdahale olmadan doğum yaptım.
Zeynep kızımız 3550 gram ve 50 cm olarak doğdu :)
Bol hurma yediğim için sütüm de hemen geldi.
Doktorum, doğumdan sonra sanki hiçbirşey olmamış gibi geldi baktı bebeğime. Annem de odadaydı. Sadece bana ” gözün aydın, geçmiş olsun” gibi şeyler söyledi. Annemi ise görmezlikten geldi. Çünki annem de herşeyin doğal olmasını istiyordu ve onun için de “Annen de mi doktor?” gibi sözler sarfetmişti maalesef. Sanırım doktorlar, çok az normal doğum gördüklerinden, normal olanın sezaryen veya suni sancı olduğunu düşündüklerinden ya da maddi kaygılarla bilemiyorum böyle davranıyorlar, hepsi olmasa da.
27 Mayıs. Kızımız doğalı 2 hafta oldu. 2 saat önce banyosunu yaptırdık, şu an uyuyor.
P.S. Tüm hamilelere kolay doğum dileğiyle bu hikayemi anlatmak
istedim. 40. hafta doldurduktan sonra telaşlanmayınız ve Allah’ın
belirlediği doğum saatini bekleyiniz. Okuduğunuz için teşekkürler.
kızlar bunu internetten okudum çok da hoşuma gitti sizin de okumanızı tavsiye ederim.
çok güsel yaaa allahım hepimize böle güzel doğumlar nasip etsin inş
saol cnm,alışverişe çıktınmı herşeyi tamamlarsın inş stres yapma,isim için ilayda demiştik en son eşimin sesi çıkmıyor ama hala netten kız isimlerine bakıyor,bizim işimize hiç belli olmaz yanisiz buldunuzmu isim ?
İNTERNETTEN ALINTIDIR Hesaplamalarımıza göre hamileliğimin 40. haftası, 2 Mayıs’ta doluyordu.
Rutin kontrollerden birine gittim ve doktor muayene ederken, “Sen bu acıya dayanamıyorsan, normal doğumu nasıl yaparsın? Dayanamazsın” diye biraz baskı yaptı. Normal doğumda ısrarlı olduğum için üzerinde fazla durmadım.
30 Nisan’da doktora kontrole gittim. Muayene yapıldı ve doğumun başlamış olduğunu öğrendim. Doktor, ” yeni başlamış doğum, istersen sezaryen yapalım” deyince hemen “hayır” cevabını verdim. Ne demek istersem, sezaryen sadece bir kurtarma ameliyatı olduğu için ancak mecbur kalındığında yapılmalıydı!!!
Doktorum, 2 gün içinde doğurmazsam, 3 Mayıs’ta suni sanci vererek doğumun başlatılmasını önerdi. Yoksa plasentanın yaşlanacağını, amniotik sıvının azalacağını , bebeğin mekonyumu yiyerek zehirlenebileceğini ciddi bir şekilde anlattı. 1- 2 gün beklememizle bebeğimizi tehlikeye atacağımızı söyledi.
Annem ile hastaneden üzülerek çıktık. Sakinleşmek için deniz kenarında gezdik, ama ikimizin de içi sızlıyordu.
Kararsızdık. Eşimle telefonda görüştüm. Eşim kesinlikle suni sancı yaptırmamam gerektiğini söyledi. Eşimin suni sancı istemediğini doktoruma söyleyince, “Eşin doktor mu?” gibi bir soruyla karşılaştım.
Eve gelince “Gerçek Tıp” adlı kitabı tekrar okuduk. Suni sancının zararını öğrenince eşimin kararı daha da sabitleşti.
Ben ise yine kararsızdım. Doktorumun söyledikleri kafamdan çıkmıyordu.
Bebeğim için korkuyordum.
3 Mayıs. Hastaneye gitmedim.
6 Mayıs. Hurma yemeye devam ediyordum. Hurmada doğal oksitosin hormonu (doğumu kolaylaştırmak ve hızlandırmak için) varmış. Suni sancıda ise bu hormonun sentetik olanı veriliyor. Önceleri çok sık tüketmiyordum ama doktor “suni sancı verelim” deyince, korkudan, sanırım 5 günde 2 kilo kadar hurma yedim.
3 kilo tükettim son iki haftada.
Hergün akrabalar, arkadaşlar arayıp “hala doğurmadın mı” deyince üzülüyordum.
Çevremdeki herkes telaştaydı. Doktora gitmemi istiyorlardı. Ben ise Allah’ıma tevekkül edip, “Doğacağı zamanı en iyi Allah bilir” diyerek cevaplıyordum onları ve
hurmamı yemeye devam ediyordum.
Tabii ki doğumu sabırla beklememiz yüzde yüz kendi kararımız değildi, araştırıp buna karar verdik.
Kitaptan okuduklarımız, Dr. Aidin Salih’in yardımcılarını arayarak ”bekleyin, korkmayın” talimatı ve arkadaşımızın site editörü Zeynep Hn.a yazarak durumdan bahsetmesi ve şu cevabı almamız, hepsi çok etkili oldu:
“Hele de ilk doğumsa az daha gayret etsin. Ben de 43 haftalık doğum yaptım ve eski tıp kitaplarındaki araştırmama göre hesap yapılan doğum başlama
tarihinden sonra 1 ay mühlet vardır. Benim hesabım 24 kasım iken kızım 25′inde doğdu. Yani ben de sıkıntılandım başlamıyor diye ama böbrek zayıfsa
bebek tamam dediği ana kadar beklemek gerekli,çünkü doğumu başlatan hormonları bebek salgılyor. Allah’a bolca dua edin, meal okusun asla suni sancı almasın ,inanın “sezeryan sonrası normal
doğumda tehlike var” diyorlar ya, aslında bu suni sancı daha tehlikeli, hayatına mal olacak kadar. Beklesin sabretsin. Rad Suresi’nde “Rahimlerde olanın ne zaman bırakılıp ne zaman salınacağına Allah karar verir”diyor.
Sancılanana kadar beklesin. Hurmayı ben gün içinde hep tüketiyordum, tam başlama zamanı aslında, 1 kilo kadar tüketsin gün içinde ama açken olmalı yemekten 1 saat kadar önce.Hakiki zeytin yağı içsin ayrıca sabah kalkınca dayanabildiği kadar ve doğum yoluna sürekli sürsün ki kaslar gevşesin. Evde doğumu düşünürse ebe ayarlamaya da çalışırız iinş.”12 Mayıs,sabah. Uyandım. Her zamanki gibi elimle bebeğimin hareketlerini hissetmeye çalıştım. Kıpırdamıyor.
Bebeğim zehirlenip karnımda iken vefat etti diye ağlamaya başladım.
Keşke doktorumu dinleseydim diye kendimi suçlamaya başladım.
Bu arada bebeğim uyandı ve tekmelemeye başladı :) Sevindim. Yine de
yanımızdaki özel hastaneye sadece ultrason yaptırmaya gittim.
Bebeğin durumu iyi olduğunu ve doğuma çok az kaldığını söylediler. Eve
gelince Meryem süresini okudum.
13 Mayıs, saat sabah 03:26. Hafif ağrılardan uyandım. Sancılarım
başladığına inanamadım. Ağrılarım 8 dakikada bir tekrarlandığını fark
ettim.
Evdekileri uyandırdım. Hastaneye gitmeye hazırlandık. Saat 05.15.
Hastaneye geldik, hemen muayene yaptılar.
Doktorlar öğleden sonra doğuracağımı söylediler. Pek ağrı
hissetmediğim için doğumun daha da geç başlayacağını düşünüyordum.
Durmadan hepimiz dua ediyorduk. Camide bir bayan “SUMME SEBİLE YESSERA”
ayetini sancı başladığında 3 kere okumamı söylemişti. Onu okudum.
Durmadan Kelime-i Şehadet getiriyordum. Eşim de doğum sırasında İnşikak Suresi’ni okumuş.
Annem de bildiği tüm dualarını okumuş.
Sancılarım devam ediyordu, fakat çok ağrımadı.Saat 8′de ağrılar arttı
biraz, suyum saat 8:30 da geldi.
Tekrar muayene yaptılar ve daha beklemem gerektiğini söylediler,
bebeğin kalp atışlarını takip etmek için NST bağladılar, ağrılarım 1
dakikada bir tekrarlanmaya başladı, ve saat 9′a az kala rahmimden
bebeğimin inmeye başladığını hissettim. 10 dakika sonra doğum masasına
aldılar. Doğururken doktorlar ne derse onu yaptım, pek fazla ağrı
hissetmediğim için bir kere bile bağırmadım ve 20- 25 dakikada
doğurdum. Doktorlar çok sevindiler ve “tüm doğumlar bu kadar sorunsuz
geçse keşke” dediler. Hemşireler de “Allah bize de böyle doğum nasip etsin” dediler.
Ufak bir makas dışında hiç bir müdahale olmadan doğum yaptım.
Zeynep kızımız 3550 gram ve 50 cm olarak doğdu :)
Bol hurma yediğim için sütüm de hemen geldi.
Doktorum, doğumdan sonra sanki hiçbirşey olmamış gibi geldi baktı bebeğime. Annem de odadaydı. Sadece bana ” gözün aydın, geçmiş olsun” gibi şeyler söyledi. Annemi ise görmezlikten geldi. Çünki annem de herşeyin doğal olmasını istiyordu ve onun için de “Annen de mi doktor?” gibi sözler sarfetmişti maalesef. Sanırım doktorlar, çok az normal doğum gördüklerinden, normal olanın sezaryen veya suni sancı olduğunu düşündüklerinden ya da maddi kaygılarla bilemiyorum böyle davranıyorlar, hepsi olmasa da.
27 Mayıs. Kızımız doğalı 2 hafta oldu. 2 saat önce banyosunu yaptırdık, şu an uyuyor.
P.S. Tüm hamilelere kolay doğum dileğiyle bu hikayemi anlatmak
istedim. 40. hafta doldurduktan sonra telaşlanmayınız ve Allah’ın
belirlediği doğum saatini bekleyiniz. Okuduğunuz için teşekkürler.
kızlar bunu internetten okudum çok da hoşuma gitti sizin de okumanızı tavsiye ederim.
Bende işe yaıyor genelde cok kötuyse doktor ılac yazabilir idare edılıcek gibi degil mide yanmasısağol canım. sütü de denedim de bi faydası yok inanki. hayırlısı olsun bakim.
çok güzelmiş gerçekten paylaşımın için sağol Allah hepimize kolay ve hayırlı olanı nasip etsin
Bende işe yaıyor genelde cok kötuyse doktor ılac yazabilir idare edılıcek gibi degil mide yanması
bende öyle düşündüm ama dr um aşırı ciddiye aldı bu durumu:44:anlmadımki..
çok teşekkür ederim canım
Ay iki gündür yatak döşek yatıyorum çok hastayım
Ay iki gündür yatak döşek yatıyorum çok hastayım
bu şeker illeti mahvetti beni resmen aşeriyorum mahvoldum düşünmeden yapamıyorum yememem gerekenleri bu akşam resmen ağladım sırf stresten.daha 3 ay var nasıl geçecek bu şekilde azıcık yesem hemen şeker 250 oluyor yemesemde aklım kalıyor psikolojim çok bozuldu.oğlumda da çıkmıştı şekerim ama hiç bu şekilde olmamıştı.
Ay iki gündür yatak döşek yatıyorum çok hastayım
bu şeker illeti mahvetti beni resmen aşeriyorum mahvoldum düşünmeden yapamıyorum yememem gerekenleri bu akşam resmen ağladım sırf stresten.daha 3 ay var nasıl geçecek bu şekilde azıcık yesem hemen şeker 250 oluyor yemesemde aklım kalıyor psikolojim çok bozuldu.oğlumda da çıkmıştı şekerim ama hiç bu şekilde olmamıştı.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?