yazdıklarını okuyunca çok duygulandım benimde bebeklerim tüp bebek.oğlumda çok zor süreçler yaşadım defalarca denemeler torba torba ilaçlar sayısını hatırlamadığım kadar iğneler ,operasyonlar vs... hala bile düşündükçe gözlerim dolar. o an yanında bunları yaşarken bile senin kadar iyi anlayan empati kurabilen arkadaşlarım olmadı maalesef. oğlum dört yaşında ve ben ona baktıkça allaha hergün şükrediyorum geride benim gibi uğraşan aynı tedavileri yaşayan arkadaşlarımında bir an önce yüzlerinin gülmesi için dua ediyorum.şimdiki bebeğimde oğlumla beraber olan embriyorlarımızdan dondurulmuştu ve beş sene sonra mucize gibi annesine tutundu.ilk denemelerim kadar zorlanmadım çok şükür.
şimdi heyecanla oğlumun kardeşini bekliyoruz.allaha hergün şükrediyorum.anne olmayı her kadına nasip etsin inşallah.
ayyy bende 5.5 kilo aldım çok fazla biliyorum
Amin canım, Allah hepimize kucağımıza almayı nasip etsin, bir ömür acılarını göstermesin. O sayfaları okurken sankı 20 yıllık arkadasımı hıc anlamadıgım kadar ıyı anladım. Eee sız ne zaman dusunuyorsunuz, sıra sızde gıbı klise soruların yerı gelınce nasıl zehırlı ok gıbı saplanabıldıgını anladım. Sankı en yakın arkadasımın gunlugunu okurmuscasına, onlarla bırlıkte heyecanlandım, agladım, kalbim kırıldı, korktum, sevındım... Artık bu konuda cok daha hassas, saygılı bırı olacagıma emınım...