Inan bana doktorumdan daha faydali oldun bana tesekkur ederim canım
2 gun zor dayandım bugun aksef antıbıyotıge basladım mecbur ıyılesmezsemde bu halde doguma nasıl gırıcem ne zaman gecıcegıde bellı deıl bunun neysekı atesım olmadı kuru bır agrı suratımda basımda patatesı yaptım tuzlu su cektım ama bır parca ıyı geldı gunduz ıdare edıyorumda gece cogalıyor ılacsız gecmıycek sanırım ıns bebegıme bısey olmaz Allaha emanet
Bu arada orkide doğum yapmış, kızında kalple ilgili problem varmış, dua istemiş, başka bir topikte, rabbim kuzularını ona bağışlasın....
Yazıp da kimsenin moralini bozmak istemem. Lakin dualariniza ihtiyacım var. Oglum iyi. Kızım kötü. Bazı kalp problemleri ile doğdu. Biraz ciddi problemler. Allahtan umit kesilmez. Icim acıyor. Sadece dua istiyorum Kizimin derdi büyük. Başta kalp olmak üzere bir sürü sorun eşlik eden genetik bi bozukluk düşünülüyor. Allah dayanma gücü ve sabır versin ne diyeyim. Her şey Allah tan. Bu da onun bir lütfu
ayy ugurbocegı senın günün gelmış kız 39 hafta olmussun normal dogumu mu beklıyosun canım sen yaaa ayy bnde günlerın gecmesını ve sona gelmeyı dogum yapmayı çok istiyorum herseyın normale dönmesını....
kızlar hafta sonu yazmıstım suyum geldi galiba diye bide kırmızı sümüksüü madde diye salı günü kendi doktoruma giittim dr 15 gün şehir dışında eğitim programındaymıs sinirim bozuldu baska dr gittim ilk kızım erken doğduğundan ve anlattıklarımda onu telaslandırdı hastaneye yatırdı esime dısardan bi test aldırdı 75 tl gebelik testi gibi bişey muaynede çok yoğun akıntım çıktı nst normal bebeğin suyu iyi sancım yok acılmam 25mm testin sonucunda gelen su bebeğin suyu değilmiş hastaneden çıktım bebeğim 2350 gr olmus bi sıkıntın olduğunda hemen gel dedi yeni doktorum şimdilik bu kadar evimi temizledim badanamı yaptım hersey hazır bu ara çok yordummm kendimi artık dinlenmeye çekildim
kızlar hafta sonu yazmıstım suyum geldi galiba diye bide kırmızı sümüksüü madde diye salı günü kendi doktoruma giittim dr 15 gün şehir dışında eğitim programındaymıs sinirim bozuldu baska dr gittim ilk kızım erken doğduğundan ve anlattıklarımda onu telaslandırdı hastaneye yatırdı esime dısardan bi test aldırdı 75 tl gebelik testi gibi bişey muaynede çok yoğun akıntım çıktı nst normal bebeğin suyu iyi sancım yok acılmam 25mm testin sonucunda gelen su bebeğin suyu değilmiş hastaneden çıktım bebeğim 2350 gr olmus bi sıkıntın olduğunda hemen gel dedi yeni doktorum şimdilik bu kadar evimi temizledim badanamı yaptım hersey hazır bu ara çok yordummm kendimi artık dinlenmeye çekildim
devlette o yapılan testler hep ücretsız bılıyomusun 75 lıra cebıne kalır ama her devlet hastanesı aynı degılmış ben kayserı dogumevını burdakı bütün özel hastanelerden çok sevıyorum herseyı çok ıyı temız ılgı alaka dr ların bılgı becerısı acıklayıcılıgı en azından hiç bişi para için yapmıyolar özele ve devlete ıkısınee gıdıyorum
arkadaşlar boş lokum kulahı almak istiyorum 50 yada 100 adet tavsiyeniz varmı int sitesi
Ne diyeceğim bilemedim.Zor bir süreçten geçmişsin.Hikayenin mutlu bitmesine sevindim.Hoşgeldin.Hamile olduğumu öğrendiğim günden beri sizi sürekli takip ediyorum... ancak yazmaya hiç fırsat bulamadım. daha doğrusu, belki de aynı zamanlarda olduğumuz halde farklı kaygılar taşıdığımız için yazamadım :) yani ben sizlere daha yeni yetişebildim... benim öncelikli kaygım hayatımızı düzene sokmaktı. bebeğimin beklenen doğum tarihi eşimle tanıştığımız gün... birinci yılımızı onunla beraber kutlamayı umuyoruz... sizler ikili test sonuçlarınızı beklerken ben nikah tarihimi bekliyordum; siz dörtlü testler için endişe ederken ben yeni evimize ve evliliğimize alışmakla meşguldüm :) hangisi daha az kaygılı, hangisi daha az yorucu veya heyecanlı bilemiyorum bile... çünkü herşeyi birbirinin içinde, inanılmaz bir yoğunluk ve yorgunlukla yaşadım... ilk aylarımı çok az insanla paylaşarak geçirdim. türlü paranoyalar, yalnızlık hissi, belirsizlikler vs... aşık olduğum adamla ikimizin bebeğini taşırken evlenmek hem çok büyük bir sorumluluk hem de aynı derecede güzeldi. insan bütün "olağan" sıralamalar tersine dönünce ne yapacağını şaşırıyor, panikliyor... bundan kaçınmak çok zor. yine de herşeyi olabilecek en iyi şekilde kontrol edebildiğimizi düşünüyorum... burayı okurken defalarca şu hissi yaşadım : hadi girip yazayım, "çok çok ufak olan problemler için bu kadar üzülmeyin, endişelenmeyin, herşeyin çok güzel olacağı inancını bir an bile yitirmemeye çalışın. çünkü yaşadığınız kaygıların hemen hemen hepsi geçici, çaresi olan şeyler. diğerleri içinse zaten yapabileceğiniz bir şey yok" diyeyim... nedense olmadı... herneyse; bu defa gizli saklı, sessiz sakin misafiriniz olmaktansa ufacık bi katkım olsun istedim. kayınvalideleri, kiloları, yeterince ince olmayan kocaları, vs vs; hepsini bir kenara bırakın. hiçbirinin yaklaşan doğumlarınızın verdiği heycanın önüne geçmesine izin vermeyin... allah hepinizin yardımcısı olsun :)
Yazıp da kimsenin moralini bozmak istemem. Lakin dualariniza ihtiyacım var. Oglum iyi. Kızım kötü. Bazı kalp problemleri ile doğdu. Biraz ciddi problemler. Allahtan umit kesilmez. Icim acıyor. Sadece dua istiyorum Kizimin derdi büyük. Başta kalp olmak üzere bir sürü sorun eşlik eden genetik bi bozukluk düşünülüyor. Allah dayanma gücü ve sabır versin ne diyeyim. Her şey Allah tan. Bu da onun bir lütfu
Hamile olduğumu öğrendiğim günden beri sizi sürekli takip ediyorum... ancak yazmaya hiç fırsat bulamadım. daha doğrusu, belki de aynı zamanlarda olduğumuz halde farklı kaygılar taşıdığımız için yazamadım :) yani ben sizlere daha yeni yetişebildim... benim öncelikli kaygım hayatımızı düzene sokmaktı. bebeğimin beklenen doğum tarihi eşimle tanıştığımız gün... birinci yılımızı onunla beraber kutlamayı umuyoruz... sizler ikili test sonuçlarınızı beklerken ben nikah tarihimi bekliyordum; siz dörtlü testler için endişe ederken ben yeni evimize ve evliliğimize alışmakla meşguldüm :) hangisi daha az kaygılı, hangisi daha az yorucu veya heyecanlı bilemiyorum bile... çünkü herşeyi birbirinin içinde, inanılmaz bir yoğunluk ve yorgunlukla yaşadım... ilk aylarımı çok az insanla paylaşarak geçirdim. türlü paranoyalar, yalnızlık hissi, belirsizlikler vs... aşık olduğum adamla ikimizin bebeğini taşırken evlenmek hem çok büyük bir sorumluluk hem de aynı derecede güzeldi. insan bütün "olağan" sıralamalar tersine dönünce ne yapacağını şaşırıyor, panikliyor... bundan kaçınmak çok zor. yine de herşeyi olabilecek en iyi şekilde kontrol edebildiğimizi düşünüyorum... burayı okurken defalarca şu hissi yaşadım : hadi girip yazayım, "çok çok ufak olan problemler için bu kadar üzülmeyin, endişelenmeyin, herşeyin çok güzel olacağı inancını bir an bile yitirmemeye çalışın. çünkü yaşadığınız kaygıların hemen hemen hepsi geçici, çaresi olan şeyler. diğerleri içinse zaten yapabileceğiniz bir şey yok" diyeyim... nedense olmadı... herneyse; bu defa gizli saklı, sessiz sakin misafiriniz olmaktansa ufacık bi katkım olsun istedim. kayınvalideleri, kiloları, yeterince ince olmayan kocaları, vs vs; hepsini bir kenara bırakın. hiçbirinin yaklaşan doğumlarınızın verdiği heycanın önüne geçmesine izin vermeyin... allah hepinizin yardımcısı olsun :)
arkadaşlar boş lokum kulahı almak istiyorum 50 yada 100 adet tavsiyeniz varmı int sitesi
Hamile olduğumu öğrendiğim günden beri sizi sürekli takip ediyorum... ancak yazmaya hiç fırsat bulamadım. daha doğrusu, belki de aynı zamanlarda olduğumuz halde farklı kaygılar taşıdığımız için yazamadım :) yani ben sizlere daha yeni yetişebildim... benim öncelikli kaygım hayatımızı düzene sokmaktı. bebeğimin beklenen doğum tarihi eşimle tanıştığımız gün... birinci yılımızı onunla beraber kutlamayı umuyoruz... sizler ikili test sonuçlarınızı beklerken ben nikah tarihimi bekliyordum; siz dörtlü testler için endişe ederken ben yeni evimize ve evliliğimize alışmakla meşguldüm :) hangisi daha az kaygılı, hangisi daha az yorucu veya heyecanlı bilemiyorum bile... çünkü herşeyi birbirinin içinde, inanılmaz bir yoğunluk ve yorgunlukla yaşadım... ilk aylarımı çok az insanla paylaşarak geçirdim. türlü paranoyalar, yalnızlık hissi, belirsizlikler vs... aşık olduğum adamla ikimizin bebeğini taşırken evlenmek hem çok büyük bir sorumluluk hem de aynı derecede güzeldi. insan bütün "olağan" sıralamalar tersine dönünce ne yapacağını şaşırıyor, panikliyor... bundan kaçınmak çok zor. yine de herşeyi olabilecek en iyi şekilde kontrol edebildiğimizi düşünüyorum... burayı okurken defalarca şu hissi yaşadım : hadi girip yazayım, "çok çok ufak olan problemler için bu kadar üzülmeyin, endişelenmeyin, herşeyin çok güzel olacağı inancını bir an bile yitirmemeye çalışın. çünkü yaşadığınız kaygıların hemen hemen hepsi geçici, çaresi olan şeyler. diğerleri içinse zaten yapabileceğiniz bir şey yok" diyeyim... nedense olmadı... herneyse; bu defa gizli saklı, sessiz sakin misafiriniz olmaktansa ufacık bi katkım olsun istedim. kayınvalideleri, kiloları, yeterince ince olmayan kocaları, vs vs; hepsini bir kenara bırakın. hiçbirinin yaklaşan doğumlarınızın verdiği heycanın önüne geçmesine izin vermeyin... allah hepinizin yardımcısı olsun :)
Rabbim şifa versin rabbim yardımcın olsun sana ve aliene sabır kızınada sağlık sıhat nasip etsin inşallah tez zamanda çok üzüldüm çok geçmiş olsun canım.Yazıp da kimsenin moralini bozmak istemem. Lakin dualariniza ihtiyacım var. Oglum iyi. Kızım kötü. Bazı kalp problemleri ile doğdu. Biraz ciddi problemler. Allahtan umit kesilmez. Icim acıyor. Sadece dua istiyorum Kizimin derdi büyük. Başta kalp olmak üzere bir sürü sorun eşlik eden genetik bi bozukluk düşünülüyor. Allah dayanma gücü ve sabır versin ne diyeyim. Her şey Allah tan. Bu da onun bir lütfu
Kızlar eşi kendinden önce eve gelipte yemek hazırlıyor mu. Benımkı hazırlamıyo
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?