kızlar herkese günaydınnn..çok hoşuma giden kısa bir yazıyı sizinle paylaşıp hemen kaçıcam..öpüldünüsss......
Endişeli, bardağın boş yarısını gören bir anne veya baba adayı mısınız?
Eğer öyleyseniz şu anda bebeğinizin sağlıklı doğması konusunda çok aşırı endişeli olduğunuz için gebeliğinizin keyfini hakkınca çıkaramıyorsunuz demektir. Bebeğiniz şu anda "doğmadı" ama aramızda. Sadece farklı bir konumda. O yaşıyor ve sizin aslında çoktan bir bebeğiniz oldu bile. Onu öpemiyor olmak, ona dokunamıyor, onu görmüyor olmak sadece biz insanların 5 duyusunun yetersizliğinden kaynaklanıyor. Halbuki onu hissedebilirsiniz. Bunun için yapmanız gereken, "5 duyumdan biriyle algılamadığım birşey gerçek değildir" ön yargısından kurtulmak. Hepimizin 5 duyumuzla ulaşamadığımız ancak var olduğuna inandığımız değerlerimiz var. Sizin bebeğiniz de bunlardan biri. Çok yakında 5 duyunuzla da onu hissedeceksiniz. Bebeğinizin "doğum tarihi", yani hesaplayıcıya göre 40 haftayı doldurduğu tarih sadece basit bir geçişten ibaret. Bebeğinizin manevi varlığını hissedin ve ileride çok zevk alarak anacağınız bu gebelik döneminin tadını çıkarın.
Bazı anneler doğum yaptıktan sonra bebekleriyle bizlere geldiklerinde, bebekleri yanlarında olmalarına rağmen, "onun karnımdaki kıpırtılarını özlüyorum" derler. Bu, biz insanların sıklıkla yaptığı hatalardan biri: Bulunduğumuz anı yaşamak yerine geçmişe ya da geleceğe odaklanıyor ve bunu anılarda yaşayarak telaffi etmeye çalışıyoruz...![]()
çok güzelmiş papillon, bizlerle paylaştığın için sağol. açıkçası bebğimin hareketlerini hissetmeden evvel bir boşlukta gibiydim,evet ultrasonda görüyordun, kalp atışlarını duyuyordum ama yine bir seyler kopuktu sanki.ne zaman ki hareketlerini hisseder oldum, onunla konuşmaya ona şarkı söylemeye başladım, hatta mektuplar yazıyorum bazen.zaman zaman da kendimi bir bilimkurgu filminde zannediyorum, içimde hareket eden, yaşayan, büyüyen, tepki veren bir canlı var:) Allahın biz kullarına bahşettiği bir mucizesi