Kızlar çok duygulandım şuan. Ne kadar mucizevi birşey gerçekleştiriyoruz. Bir evlat bir insan yetiştireceğiz . Rabb'imiz bu görevi bizlere layık gördü çok şükür . Ama korkularım heyecanlarım nasıl karışık duygular içindeyim. Sana emanet biri var karşında. Rabbim bizi annelik duygusuyla , göreviyle aşkıyla imtihana çekti. Ve şimdi o evladımızı alıp öncelikle Allah'a hayırlı bir kul sonrasında annesine babasına ve hepimize hayırlı bir evlat olarak yetiştireceğiz inşallah, ne kadar mucizevi bir duygu annelik..... Bebeğimizle ilgili sorunlar yaşandığında eşimin sorusu şöyle oldu , ben babayım sen annesin , ben ona bakabilirim ama o sensiz yapamaz , asıl sabrı , sükuneti emeği sen vereceksin , ben onu canımdan çok seviyorum ama sen ona can olacaksın hazırlıklı mısın dedi ? Hazır mıyım bilmiyorum . Neyle karşılayacağımı bilmiyorum . İçimde yaşatırım yavrumu içimide. Ağlarım da gülerim de severim o mis korkuluğu her haliyle. Ben bana emanet edilmiş bir can taşıyorum , ve o emaneti elimden ne gelirse Rabb'ime yakın bir kul hayırlı bir evlat olarak yetiştirmeye çalışacağım. Hastalandığında başında duracağım , uykusunda nefes alıyor mu kontrol edeceğim .. Ya anne derse bir de bana .. Anne derse eğer dünyanın en mutlu insanı olacağım. Korkularım yok mu dolu.. Ya biri üzerse kızımı , ya ben üzersem kızımı ..allahım sen bana nasıl bir mucize yarattın böyle,,, sen bana ne güzel imtihan verdin ellhamdülillah.. Umarım ahirette senden razıyım affettim seni kulun dediğin biri de ben olayım . Kızımda şefaatçi olur ben ondan o da benden razı olur inşallah. Annelik işte bir bebek babasız olabilir belki ama annesiz ölür. Rabbim hiçbir anneyi evlâtsız, hiçbir evladı da annesiz bırakmasın inşallah ....