9ay
tatlım annelik senin yapabileceğin en tatlı kolay ve güzel iş. Bak senin annen bile anne olmuş yani o haldenanlamazlıkla. Evet sezeryan bizim biraz hareketimizi kısıtlıyor ama bu günler de geçecek. Ben günlerce bebeğimin altını bile yattığım yerden değiştirdim. Yanımda kalan olmadı. Gündüz ev işlerine ablam görümcem baktı ilk hafta. Sonra 4-5gün yegenimle kızım. Bi kaç gündür eşimle kızım bakıyorlar. Tabi komutları ben veriyorum.
Çok zorlandım ve çok ağladım.
Acizken ağır laflar çok kırıcı oluyor.
Benim de eşim beni çok kırıyor.
Dün ben de yine kriz gecirdim.
İftara yemek yapamadığım için azarlandim. Kendisi evde yatıyor. Ben 24saat yatıyormuşum. Benim hasta halimle kendini kiyasliyor. Yarım gün çalışıyor. Hele artık okul da bitti. Evde bunaltir beni artik...
Diğer dogumlarda çabuk ayağa kalkıp kimseye ufak ayak işleri bırakmadığım için, şimdi böyle aciz olunca neymiş efendim, kaç kişi etrafımda pervaneymis, herkese iş buyuruyormusum. Aciz olarak yardım istememi kıskanıyor ya hu.
Neymiş oruc tutuyormuş hali yokmuş, kendine bakamiyormus..
Tutma sana düşmez dedim ben de. Sen sinir hastasi olmuşsun dedim. Oruç sabrı ogrenmek için tutulur sen ise beni tüketiyorsun dedim.
Herkes dediği kızım, yeğenim, nadiren ablam, görümcem ve kendisi. O kadar alttan alarak nerdeyse yalvararak, lütfen yapabilir misin diye diye ricada bulununca bile bunu diyorsa bana...
Bu günleri atlatacağız ama ders de çıkarmak lazım. Annemden bahsetmiyorum bile..
horlama bantları da biraz fayda ediyor sanki
bi gun kolundan tutup zorla goturecegim
