- 1 Mart 2014
- 16.089
- 33.825
- 798
- Konu Sahibi deeplydisturbed
- #43.581
Ah canımm yazsam heralde birebir aynı senin yazdıklarını yazardim. .Ne zor günler di. Ve şu an ben hamis olsam senin yazını görsem vazgecerdim galiba sezeryan olmaktan. . Ah ah. Neyse 25. Günüm ve hala normal yatıp kalkip is yapamiorum. Karnımà bebis deyse acio. Benim karar asamam da kk da herkes pirt pirt mis gibi sancı çekmeden sezeryan oluodu. Planlı olması sancı olmamasi çok cazip ti. Neyse nasip Böyleymis . Neyseki sezeryan dan bebem etkilenmemsti tek teselli oydu. Emiyordu hasta değildi.şükürler olsun şu günümzehem normal doğum yapamadığıma çok üzüldüm. hem de sezeryan sonrası 1 haftada anca kendine gelmeye başlıyorsun. hareket etmen gerekmediği sürece yattığın yerde yada oturduğun yerde çok dayanılmaz bir ağrı falan yok hatta ilaçlarını düzenli alınca rahat ediyorsun ama hareket etmen gerekince canın yanıyor ve engelli gibi etrafa muhtaç oluyorsun.
herkeste aynı olacak diye birşey yok ama ben birisi elimden tutup kaldırmadan yattığım veya oturduğum yerden ne kalkabildim, ne bir yere yürüyebildim, ne ayaktaysam oturabildim. ilk 2-3 gün gün tuvalette otururken bile eşime tutunarak oturdum. çok affedersiniz işim bitince vücut temizliğimi dahi eşim yaptı. çamaşırımı o indirip o çekti. 3. günün sonuna doğru mu ne oturduktan sonra tuvaletten eşimi çıkarttım, işim bitince seslendim. 4.gün kendim yürüdüm. küvetim biraz yerden yüksek ayağımı kaldırıp adım atıpta girip banyo yapamadım eşim vücudumu silerek banyo yaptırdı.bebek ağlayınca eşim veya annem önce beni kaldırıp sonra bebeği kucağıma verdiler emzirdim geri verdim yerine koydular. altına yapınca onlar aldılar. öyle öyle yavaş yavaş iyileştim.