saati önemli değil yeter ki öyle ağlamadın sennkide mi öyle ağlıyo yoksa
Canım ilk kızımda hamak kurmuştuk bi tarafini yürüyüş bandınin elle tutma yerine Diğer tarafını kalorifer petegine baglamıştık. Ille elde sallanmak isteyince de çarşaf bağlıyordum yürüyüş bandınin koluna. Bandına da dolu damacanalar koyuyorduk devrilmesin diye.
Bi iple de oturduğumuz yerden sallardik.
Yalnız büyütmek çok zor
Ki ben o kadar da yalnız değildim.
Kızım 1buçuk yaşındayken karşı komsum ve yan komşum ikisi de doğum yaptı ve işi bıraktı. Üçümüz bir sene ayrılmadık. Sırayla birbirimizde kahvaltı hazırlıyorduk. Ve biraradayken temizlik yapıyorduk. Onların bebekleri daha şanslıydı benim kızım da mutlu oluyordu. Sonra taşındık yeni apartmanda yine cocuklu komşularımdan bi grup olduk.
Apartmanda 58daire olunca seçenek çok oluyordu :) oğlum bebekken hiç yalnız kalmadık karşı komsumdan 2ay sonra doğurduğum için beraber büyüttük 2yaşına kadar. Ve yine yine taşındık. Burda çok rahatım çocuklar kuzenleriyle mutlu oluyorlar bari.
Beni eşim tüketiyor hergün evi supürup silip toz alayim istiyo bi de üstüne tabledot yemekler istiyo..
Bi de hemen zayiflamami bekliyo
Ben mutfak işini yaparsam ve çamaşır biriktirmezsem şükrediyorum.
Kendimi hafdinden fazla yormami bekliyor
Ben de ufak bebekliyken bu kadarim diyorum, sallamiyorum, uyuz oluyo, dırdırı beni tüketiyor.
Her evde kadın söylenir bizde adam..
Gene uçtum konu nerden nereye gidiyo
Apartmanın etrafında sür arabayi 60cm lik bi yol varsa.
Ben bazen kalın bi bez ve yastık alır evin önünde bi küçük ağacın altında otururdum bebegimle ev üstüme gelirdi. O ağacı seyrederdi. Büyüyünce pikniklere dönüştü.