Herkese selam kızlar ,

nasılsınız?
Sanırım artık bebekle 40 çıkmasa da başbaşa kalma vaktim geldi. Dün gece oğlum büyüme atağı geçirdi gece sabaha kadar ağladı ne yapsak kar etmedi. Sürekli mama istedi, verdik. İştah açılıyomuş öyle olunca. Eh Allah'tan eşim yanımdaydı tek başıma napardım bilmem.
Annem artık yarın gidiyor. İyi kötü 30 lu günü devirdik. Arada çarpıştık ama bebeğim büyüdü biraz ya ben ona bakarım.
Kv kişisi küskün. Sebebi annemi ona göndermemem kendimi yalnız bırakmamam. Her gün çaya çağırıyordu annem gidiyordu bazen her gün bazen gün aşırı. Ama eşim olduğu zaman gönderiyordum. E o anda eşim yoktu bozulmuş KV kişisi. Niye göndermedim çaya diye. Çok da umurumda.
4 gündür bebeği görmeye gelmiyor. Küçüçük çocukla bile kendi gardını alıyorsa kendi bilir. Sürekli deprsesif , uğraşamayacağım artık .
Eşimin annesi diye asla saygıda kusur etmiyorum kapım hep açık, ama sürekli Pof Pof istiyor ben de bunu yapacak biri değilim. Sağlık olsun.
Lohusalık ilk 10 gün feciydi. Ama şu an kimse umurumda olmadığı için gayet iyiyim. Sadece bebeğim ve yuvamın mutluluğu önemli, gerisi boş.
Sizlere alıntı yapıp cevap çok yazmaya çalıştım ama benim ufaklık hiç müsaade etmedi. Hep yazıp yazıp sildim.
Bizde mamaya devam, kilo alımı yerine geldi artık 40 a kaldı bir hafta.
Bir büyüme atağı daha olacak umarım eşim olmadan yakalanmam...
Size de sağlık afiyet diliyorum,
