Bi sorun var dedikçe geçer geçer dediler ve ben de kendi aklım yokmuş gibi davrandım.
Ne salaklık ya.
İlaca kadar gitti mevzu işte, belki gerek kalmayacaktı.
Duyu bütünlemeyi de kız doğduktan sonra öğrendim.
Kıza bakıyorum, oğlana bakıyorum gerçekten bi farklılık var ve karakterin ötesinde.
Araştıra araştıra duyu bütünlemeye ulaştım, çocuk doktoruna sordum o neymiş yeni yeni şeyler çıkıyor dedi küçümseyerek

Ve ben yine kendi aklıma güvenmeyerek 2 sene geciktirmiş oldum bunu da.
Eş desteği çok önemli bence, ne yazık ki bende o yok.
Sen nasıl uygun görürsen deyip deyip ne gerek var diye darlar, seansa gelir ama memnuniyetsiz.
Ay sinirim bozuldu yine