Off bu insanların her dediğini kafaya takacak olursak yanmışız. Hemen evlenmesen laf ederler ne zaman evleniyorsun diye evlensen ne zaman çocuk.. o olsa e buna kardeş nerede der der dururlar..
Biz 7 kardeşiz son ikisi küçük bizlerden baya ama ilk dördümüz kızız. İstanbulda yaşıyoruz. İlkokula başladığımda hiç unutmam ablamlar sabahçı kardeşimle ben öğlenciydik. Onların dersleri bitip bizimki başlayana kadar okul bahçesinde oynamalar olurken bir bilmiş teyze bana demişti ki
+ kaç kardeşsiniz
-5 (o zamanlar tabi ☺)
+baban ne iş yapıyor
-Doktor
+ Allah allah doktorlar da en fazla 2 yapar NERELİSİNİZ?
- ...
+A doğulu da değilsiniz ( sesinde de doğulu insanları bir yerme vardı hiç unutmam acayip sinir olmuştum o teyzeye) Kaç kız kaç erkek -4kız 1 erkek Dedim
+Erkek sonuncu mu?
-Evet
+ heee anlaşıldı babanlar erkek aramış demesin mi?
O yaşımda ben anne babamın hiçbirimize farklı davrandığını düşünmemiştim o teyze yüzünden dikkat etmeye başlamıştım gerçekten öyle mi onu bizden daha mı çok seviyorlar diye çocuk aklı işte...Ama kendi anne babam çocukları arasında ayrım yapmadığını gördüğümde rahatlamıştım. Demem o ki insanların cahilliğinden olur böyle şeyler cahilin de her dediğini dinleyecek olursak yanmışız.
Hem her çocuğun ayrı tadı olmalı çünkü her birinin fıtratı o kadar farklı ki bir elin beş parmağı gibi. Rabbim her birinin yaşına ve ihtiyaçlarına göre adil ve eşit davranabilmeyi, bizlere evlatlarımıza da sizinkiler gibi kardeş nasip etsin