Dün okuldan bir arkadaşım geldi ziyarete. Onun da üç aylık bebeği var. Yok sık emzirme, yok memede uyutma, yok şöyle yok böyle. Salak gibi gazına geldim bu yaşımda. Çocuk ağlıyor deli gibi iki saat olmadığı için meme vermedim falan
bir saat falan oyalamaya çalıştım olmadı. Sonra aklım başıma geldi. Kim benim bebeğimi benden daha çok düşünür ve tanır ki. Çok kizdim kendime de bir süre öyle insanlarla gorusmeyeceegim. Kimse bize kendimizi yetersiz hissettiremez. Demem o ki kimseye kulak asmayin.
Bı çocuğu en iyi annesi bilir ve düşünür