Boş yere zaman kaybettiriliyor sürekli karşımıza yeni bi etap çıkıyor. Zaman kaybını da geçtim her başarısızlık ümit kaybı ve stres yapıyor acaba hiç hamile kalamıyor muyum başka bir şey mi var doktorlar mı görmüyor gibi paronayak düşüncelere giriyor insan. Bilsem mi gün çocuk sahibi olabileceğime emin olsam kasmam bu kadar ama başarısızlıklar karşısında maalesef psikolojimizi sağlam tutamıyoruz. Bana biri şimdi çocuk düşünüyoruz ne yapalım diye sorsa doktor oldum yani zaman kaybettirmeyen çözerim işini ama bizim doktorlar da yok o
yok git 6 ay dene gel olmadı mı sperm testi onda problem mi yok o zaman takviye alalım onda da mı olmadı tatile gidin gelin olcak yine mi olmadı tüplere bakalım vs…. Hepsine baksanıza başta yani. Tüplerimin kontrolüne gelene kadar 1 yıl kaybettim meğerse sorun tüpmüş. Sürekli çocuğunuz olur hiç sorun yok diyip gönderildim sonunda hüsran. Tüp bebeğe başladık genetik önermediler ee bu sefer 4 5 başarısızlıktan sonra öneriyoruz diyorlar. Deneme tahtası mıyız sürece yeniden başlamak maddi manevi ne kadar zor. Valla uzun uzun yazdım, yazsam daha çok destan olur da neyse