Benim kızım bağımlıydı ama yani evde olsam da saatlerce emerdi. Gece bir yerden sonra ben üst çıplak yatar o kendi kafasına göre emer emer bırakırdı

şimdi bile tutup seviyor, ben bebekken emiyordum çok güzeldi dimi anne diyor
Ben işe başlarken çok üzülmüştüm aslında ama evden de bir o kadar gitmek istiyordum. İnanılmaz bunalmıştım ilk üç gün ağladım sürekli aradım sordum, sonra dünya varmış ya iki insan gördüm oldum. Maddiyattan ziyade manevi olarak insanın bir nebze dışarıda olmaya ihtiyacı oluyor. İşten de hiç çıkmak istemedim aslında ama kv sorunları oldu, annem ben daha gelemicem bugün istifanı ver diye her gün beni darladı derken mecbur kaldım.
Hiç bir şey için geç değil, hiç öyle düşünme