Bence biraz durulsalar böyle hissetmicez ya düşünsene bu sıkıntılar bitmiş işe dönmek yerine çocuğumuzla gezip dolaşmak isteyeceğiz belkide. İnşallah biraz rayına girer benimkide aynı öyle seninki gibi senş o kadar iyi anlıyorum ki. Parkta çocuklara ve annelere bakıyorum artık annelere bakınca bile çocuklarının nasıl olduğunu anlıyorum. Çoğu anne cıvıl cıvıl neşeli yüzünün rengi yerinde kendime bakıyorum yüzüm sapsarı dudaklarım kurumuş saçlarım nir tuhaf yani kendimi de kötü hissediyorum sürekli eskisi gbi giç değilim. Parkra ne kendim kadar yorgun bir anne gördüm ne oğlum madar hareketli elbette gek benim çocuğum böyle değil biliyorum ama nadir bizimki gibiler. Oğlumun ağlamasını kabullendim ama bende panik atak gibi bişeh oldu sanırım hep tetiktetim bu beni çok rahatsız ediyor mesela bulaşık yıkıvam ya sanki hemen limd ağlayacak tabak bardak elimden kayıyor kaç mere kırıldı öyle hep acelecryim hep gerginim çok büyük bir stres bıraktı bu annelik bende