Arkadaşlar ben Cumartesi sabahı oğluma kavuştum

Sizi habersiz bıraktım, lütfen kusuruma bakmayın. Kendimi rüya gibi bir şeyin içinde buldum. Ne yaşadığımı şu an inanın bütünüyle idrak edemiyorum
En son Cuma kontrole gitmiştim. Zaten 4 cm olan açıklığımın artmakta olduğunu söyledi doktor. Ama ben normal hayatıma devam ediyordum, ağrıyı anlamıyordum pek, bu kısmı biliyorsunuz. Neyse Pazartesiye bir randevu daha verdi, hafta içi de doğar artık dedi doktor. Cuma akşamı eve geldim, sizlerle haberleştik, yine her şey çok normaldi. Gece 12:30 gibi yattım, 02:30'da ağrıyla uyandım. Sıradan bir regl ağrısı gibiydi ama bele fazla vuruyordu, oradan anladım bu sefer farklı bir faza girdiğimizi. Sabah 05:00'e kadar yanıbaşımda uyuyan eşim de dahil olmak üzere evdekileri uyandırmadan kendi kendime bekledim. Tuvalete gidip geldikçe akıntıların içinde lekelenmeden farklı olarak taze kanlar olduğunu fark ettim. Ondan sonra herkesi uyandırdım. Ağrılar sıklaşmaya başladı ama aralığını çok da hesaplayamadım açıkçası. Eşim tam doktoru aramıştı ki çok yoğun bir idrara çıkma isteği bastırdı. Tuvalete zor yetiştim, o an suyumun ilk kısmı geldi. Tamamen kanlı suydu, miktarı epey fazlaydı. Doktor hemen hastaneye geçin dedi. Apar topar çıktık. Yolda radyo dinleyerek gidebilecek kadar enerjim yerindeydi. Hastanenin kapısında suyumun ikinci kısmı geldi. İyi ki Depend külot giyerek gitmişim, tuvalete kadar o tuttu suyu. Tuvaletten sandalye ile kadın doğum servisine çıkarıldığımda saat 06:30 civarıydı. Suyun üçüncü kısmı da odaya girdiğimde geldi. İlk ölçüm yapıldı, açıklık 6 cm çıktı. Ağrıların iyice sıklaşıp açıklığın 8 cm'i bulması 07:30 gibi oldu. Kan tahlilleri anca yetişti ve 07:45 gibi nihayet epidural anestezi yapıldı ve kısalan ağrı sürelerinde pilates topuyla son açılmaları zorladık. Yarım saat içerisinde doğumhaneye götürüldüm.
Kendinizin en saf haliyle, en özünüzle, yaradanla baş başa kaldığınız bir anmış. Yaşamadan bilemezdim. O kalabalığı, nasıl göründüğünüzü, kimin ne söylediğini asla önemsemiyorsunuz. Tek derdiniz çocuğunuza en sakin ve kolay yoldan yaşam şansı vermek. İçimden hadi anneciğim bana yardım et, her şeyi beraber hallettiğimiz gibi gel bunu da beraber başaralım ve kavuşalım dediğimi ve zihnimin bambaşka bir boyuta geçtiğini hatırlıyorum. Doğumhanede destek veren sesler, eller, dokunuşlar, bakışlar hepsi kalbinizde yer ediyor, unutulmuyor ama inanın kendinizden başka dayanabileceğiniz kimse yok aslında. Bu da kadın olarak o muazzam gücünüzü fark etmenizi sağlıyor. İşte bu inançla kısacık bir sürede, toplamda üç ıkınma ile 09:00'a çok az kala Evren'imi kucağıma aldım

Tek dikişim oldu. O bitince kendi elbiselerimi giydirip, sandalyeye oturtup, çocuğumla birlikte odamıza götürdüler.
Sürecin her ayrıntısında hissettiklerime dair anlatacak o kadar çok şeyim var ki kitap yazsam kendimi ifade edecek alan bulamayabilirim. Öyle yoğun, öyle gürül gürül bir enerji ki yaşadığınız, hayatta bunun üstüne çıkabilecek çok fazla haz olduğunu düşünmüyorum

Kardeşime ablacığım bana şu an çimento getirsen, hiç bilmememe rağmen hiç telaş etmeden sana sıfırdan ev yaparım, o kadar gözüm kara artık dediğimi hatırlıyorum
Sizlerden helallik istiyorum. Aylardır yoldaş oldunuz. Detayları da anlatırım, hissiyatı da anlatırım, teknik bilgi de veririm artık. Ama şimdi Evren'e baka baka biraz uyumak istiyorum. Koşturmacamız o kadar çok ki şu yazıyı bile 3 seferde tamamlayabildim. Kalbim, duam sizlerle