Konudan bağımsız, anne olmak gerçekten çok zormuş. Dün sabah 6ya kadar uyuyamadığım için değil, ilgilenmek zor olduğu için değil. Sevgisiyle baş edebilmek çok zor, o kadar seviyorum ki bazen içim acıyor, kalbimin sınırları yetmiyor sanki


Ben şu hayattaki en büyük zaafımı dünyaya getirmişim. Annem yardıma geldi, ona bile emanet etmeye içim el vermiyor bu yüzden bebeğimin bakımını tamamen kendim üstlenip anneme evi, mamayı vs biraktim. KV ve KP adamakıllı tutmasını bilmiyor, o anlar zulüm oluyor bana, alıp herkesten ve her şeyden uzağa götürmek istiyorum. Uzun lafın kısası kızlar, ben çok pis aşık oldum bu cimcimeye, nasıl yapacağız böyle?