Madara olduk bu yaştan sonra ya

Benim de konuşmalarım devamlı şu şekilde: Şey var ya hani... Adını sen getir... Sen söyle...
Aslında mommy brain bu. Bir yazı vardı, onu buldum linkliyorum:
Ebeveynlik ve nörolojik dönüşümler: Anne beyni (mommy brain) nedir?
Aslında beynimiz bebeklerin ihtiyaçlarına daha iyi karşılık verebilmek için gereksiz ne varsa siliyor ya da hatırlanmasını zorlaştırıyor. Benim işim temelde kelimeler olduğu için konuşurken bir şeyleri doğru telaffuz edememek ya da hatırlayamamak bir tık canımı sıkmıyor değil. Matematikçi bir arkadaşım da becerilerinin dört işlem seviyesine düşmesinden muzdaripti lohusalığında. Bir başka arkadaşım üniversite anılarımızdan bahsedilirken sanki o anıların bir parçası değilmiş gibi dinlerdi lohusayken. Yani çok şükür sezgisel yanımız, empati kabiliyetimiz ve kriz yönetimimiz güçlenirken bir süreliğine bazı anılar ve verilerle vedalaşıyoruz. Bakalım ne zaman geri gelecekler

Ama sezgilerimiz de güzel coştu şimdi, şahsen uçuyor benimkiler. Bunu da kaybetmek istemem